ေတြးမိေတြးရာ ေရးမိေရးရာဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေလးကို အမွတ္စဥ္ေလးေတြ ခြဲၿပီး ေရးလာတာ အခုဆိုရင္ အမွတ္(၄)ကို ေရာက္လာပါၿပီ...။ ေရွ႕က ႏွစ္ပုဒ္က ေဝဖန္ေရးေလးေတြမို႔ ဒီတစ္ပုဒ္မွာေတာ့ ေလကန္ေရးေလး ေပါ့ေပါ့ ပါးပါးေရးပါရေစ... စပ္မိစပ္ရာ ေရာက္တတ္ရာရာေလးေတြေပါ့...။ ေတာမွာေနတဲ့လူဆိုေတာ့ ေတာက အေၾကာင္းေလးေတြပဲ ေရးစရာရွိတာမို႔ နည္းနည္းပ်င္းစရာ ေကာင္းသပဆိုရင္လည္း သည္းခံၿပီးသာ ဖတ္ေပးၾကေပေရာ့.... စာကေတာ့ ေခါင္းစဥ္တပ္ထားၿပီမို႔ မေရးမျဖစ္ေရးရေတာ့မယ္ဗ်ိဳ႕....။
အခုတစ္ေလာ က်ေနာ္တို႔ ရြာမွာ ယာဥ္စည္းကမ္း လမ္းစည္းကမ္း ထိန္းသိမ္းေရးအတြက္ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္စီးနင္းသူေတြကို စည္းကမ္းရွိစြာ စီးနင္းၾကေစဖို႔ ရည္ရြယ္ၿပီး ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္မပါပဲ စီးနင္းသူေတြကို ဖမ္းဆီးအေရးယူေနပါတယ္..ဗိုလ္လိုမေျပာတတ္ေတာ့ ဆပ္ပလိုင္းခ်က္လုပ္တယ္ေပါ့ခင္ဗ်... ျဖစ္သင့္တာက ဗမာအေခၚ ဆပ္ပလိုင္းမခ်က္ခင္ ျပည္သူေတြ ယာဥ္စည္းကမ္းလမ္းစည္းကမ္းကို လိုက္နာေအာင္ ပထမဦးစြာ အသိပညာေပးေဟာေျပာမႈေတြ ျပဳလုပ္ေပးသင့္တယ္ထင္တာပါပဲ...။ ဟဲ..ဟဲ.. ေဝဖန္ေရးမဟုတ္ဘူးလို႔ ဆိုထားေပမယ့္... ျမင္မိျပန္ေတာ့လည္း ေရးခ်င္လာျပန္ေရာ... ထားလိုက္ပါစို႔... အေပၚက ဆပ္ပလိုင္းခ်က္တယ္ေပါ့..။ ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္မပါပဲ စီးနင္းသူေတြကို အေရးယူေဆာင္ရြက္ေနတယ္ေပါ့..။ က်ေနာ္တို႔ အရပ္အေခၚ ဆိုင္ကယ္ ဦးထုပ္ဖမ္းတယ္ေပါ့...။ ျပႆနာက ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္ဖမ္းတဲ့ဆီကစတာပါ...။ က်ေနာ္တို႔ရြာနဲ႔ ငါးမိုင္ေလာက္ေဝးတဲ့ ရြာေလးကေန ေစ်းဝယ္တက္လာတဲ့ ဦးႀကီးႏွစ္ေယာက္ဟာ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ႀကီး စီးၿပီး လာၾကသဗ်ာ...။ က်ေနာ္တို႔ဘက္က လူေတြက ဆိုင္ကယ္ကို ေတာ္ေတာ္ အသံုးခ်တတ္တဲ့ လူေတြလို႔ေျပာရမယ္... တရုတ္ဆိုင္ကယ္နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ေဒသဘက္ကလူေတြနဲ႔ အဆင္ေျပလိုက္ဖက္လြန္းလွတယ္ ဆိုရမယ္... အမ်ားဆံုး အသံုးျပဳၾကတဲ့ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္က 125 ဆိုင္ကယ္ေတြပါ... တရုတ္ဘက္က ဝင္လာတဲ့ ေစ်းေပါေပါဆိုင္ကယ္ေတြ ကြာလတီနိမ့္တဲ့ ဆိုင္ကယ္ေတြေပါ့...။ က်ေနာ္တို႔ လူမ်ိဳးေတြက တရုတ္ဆိုင္ကယ္ေလးေတြ စီးေနရေတာ့ ေပါက္ေဖာ္ႀကီးကို ေက်းဇူးတင္ေနၾကေသးရဲ႕...။ ေပါက္ေဖာ္ႀကီးေတြ ထုတ္ေပးလို႔ အေျခခံလူတန္းစားေတြ ဆိုင္ကယ္စီးေနရတာဆိုပဲ... လိုက္လည္းလိုက္ဖက္လြန္းတဲ့ လူႀကီးနဲ႔ ျပည္သူေတြ..ဟဲဟဲ...။ ခက္တာက ဆိုင္ကယ္တစ္စီးဝယ္ၿပီး အပိုပစၥည္းေတြကို ဆိုင္ကယ္တစ္စီးစာထက္မက ဝယ္ယူၿပီး ျပင္ဆင္ရတာေတြ မျမင္ၾကရွာဘူး.. ဒါေၾကာင့္လည္း ဆင္းရဲတြင္းနက္ေနၾကရတာ...အဲ့ဒီတရုတ္ဆိုင္ကယ္ေတြကို ေဘးကာေတြ အကုန္ျဖဳတ္.. ေနာက္ခံုမွာ သစ္သားတန္းေလးေတြထိုးၿပီး ပစၥည္းေတြတင္ ရြာတစ္ကာ ရပ္တစ္ကာလွည့္ ေစ်းေရာင္း.. ေရႊတြင္း ေက်ာက္တြင္းေတြဆီ ပစၥည္းေတြကယ္ရီပို႔ သူ႔ဟာသူေတာ့ အလုပ္ျဖစ္ေနတာပါပဲ.. မိုးေတြရြာလို႔ လမ္းေတြေခ်ာေနရင္ ဆိုင္ကယ္တာယာမွာ ခ်ိန္းႀကိဳးေတြကို အပိုင္းေလးေတြျဖစ္ေအာင္ျဖတ္ တာယာနဲ႔ ဆိုင္ကယ္ေဂြမွာ ပတ္ၿပီး စီရင္ထားလိုက္တာမ်ား လမ္းေခ်ာျခင္သေလာက္ေခ်ာေနပါေစ.. ေတာင္တက္လည္း အတူတူပဲ ေအးေအးေဆးေဆးျဖစ္သြားေတာ့တာ..။ ျမန္မာ့နည္း ျမန္မာ့ဟန္ေတြ တရုတ္ေတြသိသြားရင္ ျမန္မာျပည္က ေစ်းသည္ေတြအတြက္ဆိုၿပီး သပ္သပ္ထုတ္လုပ္ရမယ္ ထင္ပါတယ္..။ ေစ်းသည္ေတြကက ဆိုင္ကယ္တစ္စီးကို တင္လို႔ရတဲ့ေနရာေတြမွာ အကုန္တင္လိုက္ၾကတာ ႏြားလွည္တစ္စီးစာမွ် မကရွိလိမ့္မယ္... ဆိုင္ကယ္အိတ္ေဇာကိုလည္း အေပါက္က်ယ္တဲ့ အိတ္ေဇာတပ္ၿပီး ေမာင္းၾကတာ ... တထုန္းးထုန္းးးတထိုင္းးထိုင္းးးးေပါ့....။ ကဲ...ဆိုင္ကယ္အေၾကာင္း ေလနည္းနည္းရွည္လိုက္တာ ဇာတ္လမ္းေလးက ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိဘူး...။ ရြာက ဦးႀကီးႏွစ္ေယာက္ ေစ်းဝယ္တက္လာၾကတယ္... အဲ့ဒီေန႔က က်ေနာ္တို႔ ေတာမကၿမိဳ႕မက်တဲ့ ေမာ္ေတာ္ကားလမ္းမႀကီးမွာ ဆိုင္ကယ္ ဦးထုပ္ဖမ္းေနတဲ့ ေန႔ေပါ့.... သူတို႔က ေစ်းဝယ္အလာ... သူတို႔ရြာက လူတစ္ေယာက္က ေစ်းဝယ္ၿပီး အျပန္ လမ္းမွာ ဆံုၾကေတာ့ ျပန္လာတဲ့ လူကလည္း ဆိုင္ကယ္မွာ ပစၥည္းေတြတင္ထားတာမို႔ ရပ္စကားမေျပာႏိုင္ရွာဘူး.. လမ္းမွာ ဆိုင္ကယ္ တစ္စီးနဲ႔ တစ္စီး ေရွာင္ၾကရင္း "ေဟ့လူေတြ ... ဟိုမွာ ဆိုင္ကယ္ ဦးထုပ္ေတြ ဖမ္းေနတယ္..."ဆိုၿပီး လွမ္းေအာ္ေျပာသြားတယ္...။ အဲ့ဒီသတိေပးသံၾကားေတာ့ ေစ်းဝယ္တက္လာတဲ့ လူႀကီးႏွစ္ေယာက္ဟာ သူတို႔ ေခါင္းေပၚက ဆိုင္ကယ္စီး ဦးထုပ္ေတြကို စမ္းၿပီး .. ဆိုင္ကယ္ေလးကို အရွိန္ေလွ်ာ့.. ဦးထုပ္ေလးေတြခၽြတ္ၿပီး လမ္းေဘးက ၿခံဳေလးထဲမွာ သြားဝွက္ထားလိုက္ၾကတယ္... အျပန္မွ ယူေဆာင္းၿပီး ျပန္မယ္ေပါ့.. ဆိုင္ကယ္စီးဦးထုပ္ဆိုတာကလည္း တရုတ္ကလုပ္တာဆို ၁၅၀၀ က်ပ္ ယိုးဒယားဆို ၄၀၀၀ က်ပ္ေလာက္ ေပးရတာကိုးဗ်... ဒီလိုနဲ႔ ခရီးဆက္လာလိုက္တာ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ ဆပ္ပလိုင္းခ်က္ေနတာတဲ့ ဦးႀကီးႏွစ္ေယာက္ တည့္တည့္ကို တိုးေတာ့တာေပါ့.. ေမာ္ေတာ္ပီကယ္က ရႊီးးးးးးး ဆိုၿပီး ခရာတြတ္လိုက္ေတာ့ ဦးႀကီးတို႔ ဆိုင္ကယ္ကလည္းးး ကာရံသင့္စြာ ကၽြီ.........ဆိုၿပီး ရပ္သြားပါေလေရာ... ေမာ္ေတာ္ပီကယ္က ဆိုင္ကယ္စီးဦးထုပ္ ဘာလို႔ မေဆာင္းလာတာလဲ ေမးေတာ့.. ဦးထုပ္ဖမ္းေနတယ္ဆိုလို႔ မေဆာင္းလာတာလို႔ ျပန္ေျဖတာေပါ့.. ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ကိုကို ေတာ္ေတာ္ေဒါသူပုန္ထတာေပါ့... လမ္းစည္းကမ္းမသိဘူးလား..ယာဥ္စည္းကမ္း မသိဘူးလား.. ဆိုင္ကယ္စီးရင္ ဦးထုပ္ေဆာင္းၿပီး ေမးသိုင္းႀကိဳးတပ္ရမယ္ဆိုတာ မသိဘူးလား...စသျဖင့္ ဖိေဟာက္..ေတာ့တာေပါ့.. ဒီေတာ့ ဦးႀကီးတစ္ေယာက္က ခပ္ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ျပန္ေျဖပါတယ္... "ဦးေလးတို႔က ရြာကထြက္လာတုန္းက ေဆာင္းလာပါတယ္ ဆရာရယ္.. လမ္းမွာေတြ႕တဲ့ ရြာကတစ္ေယာက္က ဆိုင္ကယ္ ဦးထုပ္ေတြ ဖမ္းေနတယ္ဆိုလို႔ ဦးေလးတို႔က ဦးထုပ္ေတြကို ခၽြတ္ၿပီး လမ္းမွာ ဝွက္ထားခဲ့တာပါ... အခု ဦးထုပ္ဖမ္းတာ မဟုတ္ဘူးလားးး ဦးေလးတို႔ ဦးထုပ္မပါဘူးေလ..... ဖမ္းလို႔မရဘူး မဟုတ္လားးး" ဆိုၿပီးျပန္ေျပာတာေပါ့...။ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ကိုကိုခမ်ာ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိေအာင္ ျဖစ္သြားရရွာတာေပါ့.. ဒါေၾကာင့္ ေျပာပါတယ္.. က်ေနာ္တို႔ လူမ်ိဳးေတြဟာ ရိုးသားလြန္းပါတယ္လို႔.. ရိုးအလြန္းတဲ့ လူေတြကို စည္းကမ္းနည္းလမ္းေတြ ေသေသခ်ာခ်ာသင္ေပးၾကပါလို႔..... သူတို႔ ထင္တာက ဆိုင္ကယ္ ဦးထုပ္ဖမ္းတယ္ဆိုေတာ့ ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္ေဆာင္းလာတဲ့ လူေတြရဲ႕ ဦးထုပ္ေတြကို ဖမ္းတယ္ ထင္ေနၾကရွာတာကိုး...။ အခုေတာ့ ဦးႀကီးႏွစ္ေယာက္ ဥပေဒအရ အေရးယူခံရေတာ့တာေပါ့... ဒါေတာင္... ဦးႀကီးတစ္ေယာက္က " ဆရာရယ္... ဒဏ္ေၾကးက ငါးေထာင္ဆိုေတာ့ မမ်ားဘူးလား ေလွ်ာ့လို႔ရရင္ ေလွ်ာ့ေပးပါဦး" ဆိုၿပီး ေစ်းဆစ္ေနေသးရဲ႕.... ကဲ..က်ေနာ္တို႔ လူမ်ိဳးေတြ ဥပေဒအရ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေၾကးကိုေတာင္ ေစ်းဆစ္လို႔ ရတယ္ ထင္ေနၾကေသးတာ.....။ အဲ့ ဦးႀကီးရဲ႕နာမည္က ဦးေမာင္ေရႊတဲ့ဗ်....။ တကယ္လူရိုး လူေအးႀကီးပါ..။ သူရဲ႕ အလြဲေလးေတြက ေတာ္ေတာ္ေလးကို ရယ္စရာေကာင္းသလို ေမာစရာလည္း ေကာင္းရွာပါတယ္...။ တစ္ခါကလည္း သူ႔တူတစ္ေယာက္ေခၚသြားလို႔ ၿမိဳ႕ကို ေရာက္သြားရွာတယ္... မနက္ပိုင္းမွာ သူတည္းေနတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းနားက လဘက္ရည္ဆိုင္ကို ဗိုက္ဆာလို႔ တစ္ေယာက္တည္း လဘက္ရည္သြားေသာက္တာေပါ့..။ ဆိုင္ထဲေရာက္ေတာ့ သူ႕ထိုင္ေနတဲ့ စားပြဲေဘးကိုလည္း လူေလးေယာက္ သူနဲ႔ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ေရာက္လာတာေပါ့...။ စားပြဲထိုးေလးက သူ႕စားပြဲေဘးက လူေလးေယာက္ဆီကို ဘာမွာမလဲ အရင္ေမးတယ္... ဟိုက လဘက္ရည္ေလးပြဲ ထပ္တရာ တစ္ပြဲ မွာလိုက္တာကို ဦးေမာင္ေရႊၾကားေတာ့..ထပ္တရာဆိုတာ ဘာမွန္း မသိရွာေတာ့ "ေႀသာ္.. သူတို႔ကလူေလးေယာက္ကို အထပ္တစ္ရာမွာတယ္ဆိုေတာ့ ငါကတစ္ေယာက္တည္း အထပ္တစ္ရာ မကုန္ေလာက္ဘူး ေလးေယာက္ဆိုေတာ့ တစ္ေယာက္ကို အထပ္အစိတ္ေလာက္ကုန္တာေပါ့...ငါလည္း အထပ္ အစိတ္ေလာက္ဆို ဝမွာပါေလ..."လို႔ ေတြးၿပီး စားပြဲထိုးေလး ေရာက္လာၿပီး ဘာမွာမလဲ ေမးေတာ့ "လဘက္ရည္ခ်ိဳခ်ိဳ တစ္ခြက္နဲ႔ အထပ္အစိတ္ တစ္ပြဲေပးကြာ"ဆိုၿပီး မွာလိုက္တာေပါ့....။ သူ႕အေတြးနဲ႔ သူေတာ့ မွန္ေနတာေပါ့ေနာ့...။ ေနာက္တစ္ရက္ ညေနပိုင္းမွာ ဦးေမာင္ေရႊဟာ သူ႕တူနဲ႔ ထမင္းဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ ထမင္းသြားစားၾကတာေပါ့.... လဘက္ရည္ဆိုင္မွာတုန္းက ခံထားရတာမို႔ ထမင္းဆိုင္မွာေတာ့ သူ႕တူကိုပဲ အားလံုးတာဝန္လြဲေပးထားလိုက္တယ္...ထမင္းဟင္းေတြ မွာယူစားေသာက္ၿပီး ေရေသာက္ဖို႔အတြက္ အသင့္ခ်ထားေပးတဲ့ ေရသန္႔ဗူးကို ဖြင့္ၿပီး ေရေသာက္မယ္လုပ္ေတာ့ ေရဗူးထဲက ေရကခဲၿပီး သြန္ခ်လို႔မရျဖစ္ေနတယ္... ဒီေတာ့ ဦးေမာင္ေရႊ ေျပာလိုက္ပံုက " ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသဖို႔ေကာင္းတယ္.. ေရဗူးအဝက်ဥ္းက်ဥ္းေလးက ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့ ေရခဲတံုးႀကီး ဘယ္လိုမ်ားထည့္ထားတာပါလိမ့္"တဲ့ေလ...။
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ.....
K.Latt
