သၾကၤန္ဆိုတာ ေျပာင္းလဲျခင္းပါ

“သႀကၤန္ဆိုတာ ေျပာင္းလဲျခင္းပါ”
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ျမန္မာတို႔ေျပာၾကတဲ့ “သႀကၤန္”ဆိုတာ “သကၤႏၲပုဒ္”မွ
ျဖစ္ေပၚလာတာပါ။ “သကၤႏၲ”ဆိုတာ “ေျပာင္းျခင္း”လို႔
အဓိပၸာယ္ရတယ္။

ဒီကေန႔လူသားအမ်ားစုကတစ္ႏွစ္မွ တစ္ႏွစ္သို႔
(ႏွစ္ေဟာင္းမွႏွစ္သစ္သို႔) ေျပာင္းတာကို
သႀကၤန္(သကၤႏၲ)လို႔ အဓိပၸာယ္ယူၾကတယ္။
သႀကၤန္ရဲ႕အဓိပၸာယ္ကို အဲဒီေလာက္ပဲ
ဖြင့္ဆုိယူဆတာ မလံုေလာက္ဘူး။

ဒီသကၤႏၲပုဒ္ထဲမွာ ေလာကဓမၼႏွစ္႒ာန
ရွဳေထာင့္ကၾကည့္လွ်င္ မြန္ျမတ္တဲ့
အဓိပၸာယ္ေတြ အမ်ားရရွိႏိုင္ပါတယ္။

ဥပမာ . . .
■“ေလာဘ”ဆိုတာ တရားသျဖင့္ေရာ၊
မတရား သျဖင့္ပါ ရခ်င္ယူခ်င္တဲ့စိတ္ျဖစ္တယ္။
အဲဒါကို “အေလာဘ”သို႔ေျပာင္းလိုက္လွ်င္
“ေပးကမ္းျခင္း၊ေ၀ငွျခင္း၊ ေထာက္ပံ့ျခင္း”ဆိုတဲ့
အေကာင္းတရားေတြ ထြန္းကားလာမွာေပါ႔။

■“ေဒါသ”ဆိုတာ
“သတ္ျဖတ္ႏွိပ္စက္တဲ့စိတ္ဓာတ္”ျဖစ္တယ္။
အဲဒီစိတ္ကို “ေမတၱာ”သို႔ေျပာင္းရမွာျဖစ္တယ္။

■“ေမာဟ”ဆိုတာကေတာ့ အေၾကာင္းအက်ိဳး၊
အေကာင္းအဆိုး၊ အမွားအမွန္ကိုမသိတတ္တဲ့
မိုက္မဲေတြေ၀မႈ (Delusion) ျဖစ္တယ္။
အဲဒီ(Delusion) ေတြက အ၀ိဇၨာပဲ။
အ၀ိဇၨာလႊမ္း တဲ့ကမၻာဟာ “အကန္းကမ႓ာ”ေပါ႔။
ျမတ္ဗုဒၶက “သစၥာကိုမသိတဲ့ ကမ႓ာ”ဟာ
“အကန္း ကမ႓ာ”လို႔မိန္႔တယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ “အ၀ိဇၨာ”ကို “၀ိဇၨာ”သို႔ေျပာင္းရမယ္။

အဲဒီေျပာင္းျခင္းဟာ အေကာင္းဆံုးေသာ၊
အမြန္ျမတ္ဆံုးေသာေျပာင္းျခင္းမို႔လို႔
“မြန္ျမတ္တဲ့သႀကၤန္အစစ္”ျဖစ္တယ္။

ေရေလာင္းတာက အေရျပားေပၚက
အညစ္အေၾကးေတာင္ အကုန္မစင္ဘူး။
တိတၳိ၊ ပရဗုိဇ္ေတြဂဂၤါနဲ႔ယမုန္နာမွာ
ေရစိမ္ၾကတယ္။ ေရခ်ိဳးၾကတယ္။
ကိေလသာကို ေရေဆးတယ္ လို႔ေျပာၾကတယ္။
“ဘာကိေလသာ” အညစ္အေၾကးမွ
စင္ၾကယ္သြားတယ္လို႔ မရွိၾကပါဘူး။

အဲဒါေၾကာင့္ “သကၤႏၲ”ဆိုတဲ့ ဒီစကားအရ
အျမတ္ဆံုးေသာ ေျပာင္းလဲျခင္း ျဖစ္ေအာင္
❦ေလာဘကို ဒါနသံ၀ိဘာဂ သို႔လည္းေကာင္း၊
❦ေဒါသကို ေမတၱာ သို႔လည္းေကာင္း၊
❦အ၀ိဇၨာကို ၀ိဇၨာ သို႔လည္းေကာင္း
ေျပာင္းႏုိင္ေအာင္ေျပာင္းၾကပါ။

အဲဒါ “တကယ့္သႀကၤန္”အစစ္ပဲ။
သခၤတ ရုပ္၊ နာမ္ အားလံုးတို႔ဟာ
ခဏတိုင္း ေျပာင္းလဲေနၾကတယ္။
တစ္ႏွစ္မွ တစ္ခါ ေျပာင္းတာမဟုတ္ဘူး။
အဲဒီသကၤႏၲတရားတို႔၏ ခဏတိုင္းေျပာင္းေနတာကို
ျမင္ေအာင္ၾကည့္ႏိုင္ၾကလွ်င္ လူသားေတြဘ၀
ဒုကၡမွ “သုခအစစ္”သို႔၊ သႏၴိ ႏွင့္ ၀ိမုတၱိ သို႔
ေျပာင္းလဲေရာက္ရွိႏိုင္ၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။
လူသားအားလံုး ျပဳျပင္ႏိုင္ၾကပါေစကုန္သတည္း၊
ေျပာင္းလဲႏိုင္ၾကပါေစကုန္သတည္း။ ။
“အ၀ိဇၨာမွ ၀ိဇၨာသို႔၊ သႏၴတၱမွ သႏၴိသို႔”
“သီတဂူစန္းလပမာ ခ်မ္းျမသာယာရွိၾကပါေစ”
-【ေဒါက္တာအရွင္ဉာဏိႆရ (Ph.D,D.Litt)
အဂၢမဟာပ႑ိတ၊သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္
အဓိပတိဆရာေတာ္】
Posted by►
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm

အစာအိမ္ေရာဂါ

အစာအိမ္ေရာဂါ ေ၀ဒနာသည္ ေတာလက္ေက်းရြာ မ်ားတြင္ အျဖစ္နည္းၿပီး ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီး လူေနထူထပ္သည့္ ေနရာတြင္ ေနထုိင္ရသူ မ်ား၌ ပုိ၍ အျဖစ္မ်ားသည္။ လူ႐ႈပ္ ၊ စိတ္႐ႈပ္ ၊ အစားမမွန္ ၊ အအိပ္မမွန္သူ မ်ားတြင္ ျဖစ္ေလ့ ရွိသည္။ အစာအိမ္္ေရာဂါကုိ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈေရာဂါ ဟုလည္း ေျပာၾကာသည္။ လူတစ္ဖက္သား ကုိ အႏုိင္ရလုိ၍ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈမွ အစာအိမ္ေရာဂါ ျဖစ္ႏုိင္သည္။ကမၻာႀကီးေပၚတြင္ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈ လြန္ကဲေနသည္။ နည္းပညာအရလည္း ၿပိဳင္သည္။ ေငြေၾကး ဥစၥာဓန အတြက္လည္း ၿပိဳင္သည္။ ပုိင္ဆုိင္မႈ အတြက္ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈေၾကာင့္ လူတစ္ဦးခ်င္း တုိက္ခိုက္မႈမွ အုပ္စုလုိက္ ၊ ထုိ႔ေနာက္ ႏိုင္ငံလုိက္ စစ္ပဲြမ်ားအထိ ျဖစ္လာၾကသည္။ စိတ္မခ်မ္းရေသာ လူတစ္ဦးတြင္ ပထမဦးဆံုး ၀င္လာေသာေရာဂါ မွ အစာမေၾကေရာဂါ ျဖစ္သည္။ မေၾကေသာ အစာေၾကာင့္ အစာအိမ္ေရာင္ ေစသည္။ ဗုိက္နာျခင္း ၊ ေအာ့အန္ျခင္း ၊ ေလထုိး ေလေအာင့္ ျဖစ္ျခင္း စသည္တုိ႔ ခံစားရၿပီးေနာက္ ၀မ္းခ်ဳပ္ျခင္း ၊ စျမင္းခံျခင္း သုိ႔မဟုတ္ အစာမေၾက ၀မ္းပ်က္၀မ္းကုိက္ ျဖစ္ျခင္းမ်ား ဆက္တုိက္ျဖစ္လာ ႏိုင္သည္။ ၀မ္းမေကာင္းေသာ သူတြင္ ေခါင္းအုံ ၊ ေခါင္းကိုက္ျခင္း ႏွင့္ ေနာက္ေက်ာတက္ျခင္း ၊ ဇက္ေၾကာ ထုိးျခင္းမ်ား ျဖစ္လာသည္။ ထုိ႔ေနာက္ စိတ္မၾကည္လင္ျခင္း ျဖစ္မည္။ ဤျဖစ္ရပ္မ်ား အားလံုး၏ အစသည္ အစာအိမ္မွ ျဖစ္သည္။ တခ်ိဳ႕က အစာအိမ္ေရာဂါကုိ ေလေရာဂါဟု ေျပာၾကသည္။ မဟုတ္ပါ။ အစာမေၾက၍ ေလျဖစ္လာရျခင္း ျဖစ္သည္။ ေလထုိး၍ နာျခင္းမဟုတ္ ၊ အစာအိမ္ေရာင္၍ နာျခင္း ၊ အစာအိမ္တြင္ အနာျဖစ္၍ နာျခင္း ျဖစ္သည္။ အစာအိမ္ မေကာင္းသူသည္ ေကာက္ညႇင္း ၊ ဆန္ေစး စေသာ ေၾကခဲေသာ အစာမ်ားစားမိလွ်င္ အစာအိမ္တြင္ မေၾကႏုိင္ဘဲ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ေနသည္။ နာရီ၀က္အတြင္း ေၾကရမည့္ အစာမွာ တစ္နာရီေက်ာ္ အထိ အစာအိမ္တြင္ ရွိေနလွ်င္ အစာအိမ္ႏွင့္ ၀မ္းဗုိက္အတြင္း ၾကြက္သားမ်ား ေတာင့္တင္းၿပီး ဗုိက္နာလာ တတ္သည္။ ၀မ္းဗုိက္ၾကြက္တက္ၿပီး အန္လွ်င္ စားထားေသာ အစာမ်ား ျပန္ထြက္လာ တတ္သည္။