Monday, March 9, 2015

ေဖေဖ ....

ေဖေဖ ...
@@@@@@@@@@
သတိရမိတယ္
မိသားစုထမင္းဝိုင္းမွာ
ကိုယ္စီေဝစုေတြထဲက
အသားဟင္းေတြကို
သမီးငယ္အတြက္
ျပန္ခြဲေဝေပးတတ္တဲ႔အေဖ
သတိရမိတယ္
နေမာ္နမဲ႔ႏိုင္လြန္းတဲ႔
သမီးငယ္ကိုရိုက္ဖို႔မေျပာနဲ႕
လက္နဲ႕ေတာင္ရြယ္ဖို႔
မစဥ္းစားခဲ႔တဲ႔အေဖ
သတိရမိတယ္
ေနခင္းဘက္အိပ္ရင္
ေနမေကာင္းျဖစ္တတ္တဲ႔
သမီးငယ္အတြက္
ေနေကာင္းရဲ႕လားဆိုၿပီး
နဖူးက္ုစမ္းၾကည့္တတ္တဲ႔အေဖ
သတိရမိတယ္
အိပ္ျပန္ေနာက္က်ရင္
စိတ္ပူၿပီးအိမ္ေရွ႔ထြက္ႀကိဳတတ္တဲ႔အေဖ
မျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိေပမဲ႔
ဆုေတာင္းတိုင္းျပည့္ၿပီး
ဒီဘဝမွာ ျပန္ဆံုခြင့္ရွိခဲ႔မယ္ဆုိရင္
စကားတစ္ခြန္းေျပာခ်င္တယ္
အေဖ့ကိုသမီး
အရမ္းခ်စ္တယ္ ...
p.p



to read with unicode font,

ဖေဖေ




သတိရမိတယ်
မိသားစုထမင်းဝိုင်းမှာ

အသားဟင်းတွေကို
သမီးငယ်အတွက်
ပြန်ခွဲဝေပေးတတ်တဲ့အဖေ
သတိရမိတယ်
နမော်နမဲ့နိုင်လွန်းတဲ့
သမီးငယ်ကိုရိုက်ဖို့မပြောနဲ့
လက်နဲ့တောင်ရွယ်ဖို့
မစဥ်းစားခဲ့တဲ့အဖေ
သတိရမိတယ်
နေခင်းဘက်အိပ်ရင်
နေမကောင်းဖြစ်တတ်တဲ့
သမီးငယ်အတွက်
နေကောင်းရဲ့လားဆိုပြီး
နဖူးက်ုစမ်းကြည့်တတ်တဲ့အဖေ
သတိရမိတယ်
အိပ်ပြန်နောက်ကျရင်
စိတ်ပူပြီးအိမ်ရှေ့ထွက်ကြိုတတ်တဲ့အဖေ
မဖြစ်နိုင်မှန်းသိပေမဲ့
ဆုတောင်းတိုင်းပြည့်ပြီး
ဒီဘဝမှာ ပြန်ဆံုခွင့်ရှိခဲ့မယ်ဆိုရင်
စကားတစ်ခွန်းပြောချင်တယ်
အဖေ့ကိုသမီး
အရမ်းချစ်တယ်

p.p

တစ္ခါတုန္းက ဘဝေတြ ၁


ဒီေန႔က်ေနာ္ GTI တက္တုန္းကခင္မင္ခဲ့ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ျပန္ဆံုခဲ့ရတယ္.... ဆံုခဲ့ရတယ္ဆိုတာက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ က်ေနာ့္ဆီကို လာခဲ့ၾကလို႔ပါပဲ .... က်ေနာ္က အိမ္ကေန ဘယ္မွ မသြားျဖစ္ မခြာျဖစ္ခဲ့တာ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာခဲ့ၿပီ မဟုတ္လား ... မဆံုျဖစ္တာၾကာေနၿပီျဖစ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဆံုရေတာ့ ဝမ္းသာရတာေပါ့ ေပ်ာ္ရႊင္ရတာေပါ့ ... သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေက်ာင္းတက္တုန္းက အမွတ္တရေလးေတြကို ျပန္ၿပီး အမွတ္ရမိ လြမ္းမိပါရဲ .... သူကေတာ့ က်ေနာ္ GTI ညေက်ာင္းတက္ကတည္းက ခင္မင္ခဲ့ရၿပီး GTI ေန႔ေက်ာင္းေျပာင္းတက္ၾကရေတာ့ ေမဂ်ာကြဲသြားေပမယ့္ အခင္မပ်က္ အတြဲမပ်က္ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္း ဒီေကာင္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ့္အတြက္ အမွတ္တရေတြကမ်ားသား...... ဒီေကာင္လို႔ သံုးလိုက္တဲ့အတြက္ အမွတ္ရစရာ တစ္ခုတိုးလာျပန္ပါေရာ..... က်ေနာ္မံုရြာမွာ အေဝးသင္စာေမးပြဲေျဖဖို႔ အနီးကပ္သင္တန္းတက္ရင္း ခင္ခဲ့ရတဲ့ ျမင္းမူၿမိဳ႕က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အေၾကာင္းပါ။ အဲ့ဒီျမင္းမူသားသူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ေကာင္မေလးက မံုရြာၿမိဳ႕နားက နဂါးတြင္းရြာသူ.... က်ေနာ္နဲ႔လည္း ခင္ပါတယ္.... စာေမးပြဲေတြေျဖၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ နဂါးတြင္းရြာကို အလည္လိုက္သြားၾကတဲ့ဆီက စတာေပါ့။ နဂါးတြင္းရြာသူရဲ႕ အေဖက စကားေျပာရင္ သူ႕ကိုယ္သူ "ဒီေကာင္ ... ဒီေကာင္က" ဆိုတဲ့ နာမ္စားကို သံုးၿပီးေျပာတာ.... က်ေနာ္ကေတာ့ သူေျပာေနတဲ့ စကားေတြကို နားေထာင္ၿပီး သူ႕ကိုယ္သူ "ဒီေကာင္ ... ဒီေကာင္က" ဆိုတဲ့ နာမ္စားသံုးတာကို သတိထားမိၿပီး သူေျပာသမွ်ကို တိတ္တိတ္ေလးနားေထာင္ေနတယ္။ စကားေျပာကလည္းေကာင္းတာမို႔ နားေထာင္ေနမိတာပါ။ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းက သူ႔ေယာကၡမေလာင္းႀကီး " ဒီေကာင္ ... ဒီေကာင္က" နာမ္စားကို သံုးၿပီးေျပာေနတာကို သေဘာမေပါက္ေတာ့ .... စကားေျပာရင္း "ဦးေလး ဒီေကာင္ ဆိုတာ ဘယ္သူ႔ကိုေျပာတာလဲ"လို႔ ေမးလို႔ ရီၾကရေသးတယ္။ အခု က်ေနာ္သံုးတဲ့ ဒီေကာင္ဆိုတဲ့ နာမ္စားက က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း ဆိုတဲ့ေကာင္ကို ေျပာတာပါ။ က်ေနာ္ျမစ္ႀကီးနား စေရာက္ၿပီး ပထမဆံုးခင္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕ခံ သူငယ္ခ်င္းက သံုးေယာက္ပါ။ စိတ္ထားေကာင္းၾကသလို ခင္မင္စရာလည္း အလြန္ေကာင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြပါ။ က်ေနာ္ GTI ညေက်ာင္းတက္ေတာ့ ရတဲ့ေမဂ်ာက Electrical Power (EP) ပါ။ သူတို႔သံုးေယာက္ထဲက ႏွစ္ေယာက္ကလည္း EP ေတြပါပဲ။ က်န္တစ္ေယာက္ကေတာ့ Civil ေမဂ်ာက.... သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္ထဲမွာမွ က်ေနာ္ေျပာေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အေဖက ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕မွာ အိမ္တြင္းလွ်ပ္စစ္မီးဆင္တဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ေနတာမို႔ တစ္ေန႔လံုးအားေနတဲ့ က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းနဲ႔အတူ လိုက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ျဖစ္တယ္။ အလုပ္လုပ္ေတာ့ သူ႕အေဖနဲ႔ပါခင္ၿပီး ... သူတို႔အိမ္ဟာ က်ေနာ့္အတြက္ စားအိမ္ေသာက္အိမ္ျဖစ္လာတာေပါ့။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ကတည္း ဒီေကာင္မွာ ေကာင္မေလးရွိေနၿပီ။ သူ႕ေကာင္မေလးကလည္း ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕ေပၚရပ္ကြက္ထဲက .... က်ေနာ္တို႔ ညပိုင္း သင္တန္းဆင္းတဲ့အခ်ိန္က ည ၈ နာရီ .... သင္တန္းဆင္းၿပီဆိုတာနဲ႔ သူနဲ႔ က်ေနာ္က သူ႔ေကာင္မေလး ေနတဲ့ရပ္ကြက္ထဲကို စက္ဘီးေလးနဲ႔ သြားၾကတာေပါ့။ တစ္ညေတာ့ သူ႔ေကာင္မေလးအိမ္ေရွ႕က စက္ဘီးျဖတ္အနင္း လမ္းကလည္း ေမွာင္ေနေတာ့ က်ေနာ့္တို႔စက္ဘီး ေခြးကိုဝင္တိုက္ၿပီး ေခြးလိုက္လို႔ ေျပးခဲ့ၾကရေသးတာ။ ဒါက အမွတ္ရစရာေတြထဲက တစ္ခု..... ပိုၿပီး အမွတ္ရစရာတစ္ခုက ဒီလိုဗ်......
GTI ညေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ က်ေနာ္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္ သင္တန္းဆင္းေတာ့ မျပန္ၾကေသးပဲ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ဆက္သြားၾကၿပီး လက္ဘက္ရည္ေသာက္ၿပီး ေရာက္တတ္ရာရာေတြ ေျပာေနၾကတာ ညဆယ္နာရီေလာက္ ရွိသြားပါေလေရာ....။ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္က ထလာၾကၿပီး မျပန္ျဖစ္ၾကေသးပဲ ဧရာဝတီျမစ္ကမ္းေဘး တာရိုးလမ္းအတိုင္း စက္ဘီးနင္းရင္း သီးခ်င္ေတြေအာ္ဆိုၿပီး ျပန္လာၾကတာေပါ့။ စက္ဘီးက ျဖည္းျဖည္းခ်င္းနင္းေနၾကတာမို႔ ေနာက္ကလိုက္လာတဲ့ စက္ဘီးတစ္စီး က်ေနာ္တို႔ကို မီလာၿပီး "ေဟ့ .... ေမာင္ေလးေတြ မမနဲ႔ လိုက္ခဲ့ေလ... "ဆိုၿပီး စကားစေျပာလာပါတယ္။ လမ္းမီးေရာင္ေတြကလည္း လင္းေနတာမို႔ စက္ဘီးနင္းလာတဲ့ မမဆိုတာႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ မ်က္လံုးျပဴးကုန္ပါတယ္။ မမဆိုတာက မမမဟုတ္ပဲ ငနဲႀကီး ျဖစ္ေနတာကိုး ဆိုလိုတာက ဂငယ္မွာ ဝဆြဲမပါတဲ့လူဆိုပါစို႔။ ဒါက စာတစ္ခုထဲမွာ ဖတ္ရတာကို ျပန္ေရးျပတာပါ။ တည့္တည့္ေျပာရရင္ က်ေနာ္တို႔ကို စကားစေျပာလာတဲ့ မမဆိုတာက အေျခာက္ႀကီးဗ်...။ (အမွန္က က်ေနာ္တို႔ ရုပ္ရည္ကို စကားလာေျပာမွာက အေျခာက္ပဲရွိမွာေပါ့ေနာ့ ... ဒါျခြင္းခ်က္.....) အဲ့ဒီမွာ က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ့ေကာင္က ဘယ္ကရလာတဲ့ စကားမွန္း မသိဘူးရယ္။ "ေအာ္... ေ-ြးဥနဲ႔ မမရယ္ ေတာ္ပါေတာ့ကြယ္..."ဆိုၿပီး ျပန္ေအာ္ပါေလေရာ... အမွန္ေျပာေတာ့ ေဒါသထြက္သြားပံုရတဲ့ မမအေျခာက္ႀကီးက ရန္ေတြ႕လိုက္ပံုမ်ား မေျပာပါနဲ႔ေတာ့ ... က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္သားလည္း သူဘာေျပာေျပာ " ေ-ြးဥ နဲ႔ မမ... ေ-ြးဥနဲ႔ မမ ... " ဆိုတဲ့ စကားကိုပဲေျပာေနၾကတာေပါ့.... အဲ့ဒီေတာ့ မမဆိုတဲ့ ငနဲႀကီး ေတာ္ေတာ္ ေဒါခီးသြားပံုရပါတယ္။ တာရိုးလမ္းအဆံုး က်ေနာ္တို႔ တက္ေနတဲ့ GTI ေက်ာင္းေရာက္ခါနီး ခရစ္ယာန္ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းနားေလး နည္းနည္းေမွာင္ေနတဲ့ ေနရာမွာ စက္ဘီးေပၚမွာ ကားယားခြထားရက္နဲ႔ ေျခေထာက္ေထာက္ၿပီး "ေဟ့ .... ေကာင္ေတြ မင္းတို႔ထဲက သတၱိရွိတဲ့ေကာင္ ထြက္ခဲ့ ... လာခဲ့ၾကစမ္းကြာ" ဆိုၿပီး ခ်ဲလင့္(ဝါ) စိန္ေခၚေတာ့တာပဲ ... သူက အေရွ႕က က်ေနာ္တို႔ေလးေယာက္က အေနာက္က နည္းနည္းလွမ္းေနတာမို႔ စက္ဘီးေတြကို ရပ္ၿပီး က်ေနာ္တို႔တိုင္ပင္ရေတာ့တာေပါ့.... ဟိုက တစ္ေယာက္တည္း က်ေနာ္တို႔က ေလးေယာက္ ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ ေအးေဆး .... ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားတို႔ စဥ္းစားၾကည့္ေလ.... အေျခာက္တစ္ေကာင္ကို ေယာက်္ားသားေလးေယာက္က ဝိုင္းရိုက္လိုက္တာ ဆိုတာႀကီးက ဘယ္လိုမွ ၾကားမေကာင္းဘူး မဟုတ္လား.... ဒီအႀကံကို အဆိုျပဳေျပာျပတာက က်ေနာ္ဆီဒီေန႔ေရာက္လာတယ္ဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းပဲ ... ေသေသခ်ာခ်ာေတြးၾကည့္လည္း ဟုတ္ေနတာပဲဗ်... ရန္ျဖစ္ႀကၿပီး ရဲစခန္းေရာက္သြားၾကည့္ ဘယ္ေလာက္ရွက္စရာေကာင္းမဲ့ ကိစၥလည္း.... ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္စု စက္ဘီးေတြကို ေနာက္ျပန္လွည့္ ေလးေယာက္သား တစ္ညီတစ္ညႊတ္တည္း ..... " ေၾကာက္ပါၿပီ ေ-ြးဥနဲ႔ မမရယ္" လို႔ ၿပိဳင္တူေအာင္ၿပီး လစ္ထြက္ခဲ့ၾကရတာေပါ့။ အဲ့ဒီ မမဆိုတဲ့ ငနဲႀကီး ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ က်ေနာ္ေနတဲ့ ရြာကို ေခါင္းေဆာင္မင္းသမီးအျဖစ္နဲ႔ ဇာတ္တစ္ခုကို ဦးေဆာင္ၿပီး ေရာက္လာေသးသပ....
ဒီေန႔ဆံုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ က်ေနာ္ အဲ့ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးကို ေျပာၿပီး ရယ္ေမာျဖစ္ၾကေသးတယ္.....

လြမ္းမိတဲ့ ျမစ္ႀကီးနား ညမ်ားေတြထဲက တစ္ညေပါ့ ........

to read with unicode font

ဒီနေ့ကျနော် GTI သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်နဲ့ ပြန်ဆံုခဲ့ရတယ်.... ဆံုခဲ့ရတယ်ဆိုတာက သူတို့နှစ်ယောက် ကျနော့်ဆီကို လာခဲ့ကြလို့ပါပဲ .... ကျနော်က အိမ်ကနေ ဘယ်မှ မသွားဖြစ် မခွာဖြစ်ခဲ့တာ တော်တော်လေးကြာခဲ့ပြီ မဟုတ်လား ... မဆံုဖြစ်တာကြာနေပြီဖြစ်တဲ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဆံုရတော့ ဝမ်းသာရတာပေါ့ ပျော်ရွှင်ရတာပေါ့ ... သူတို့နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်နဲ့ပတ်သက်ပြီး ကျောင်းတက်တုန်းက အမှတ်တရလေးတွေကို ပြန်ပြီး အမှတ်ရမိ လွမ်းမိပါရဲ .... ပထမတစ်ယောက်ကတော့ GTI ညကျောင်းတက်ကတည်းက ခင်မင်ခဲ့ရပြီး GTI နေ့ကျောင်းပြောင်းတက်ကြရတော့ မေဂျာကွဲသွားပေမယ့် အခင်မပျက် အတွဲမပျက်ခဲ့တဲ့ သူငယ်ချင်း ဒီကောင်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ကျနော့်အတွက် အမှတ်တရတွေကများသား...... ဒီကောင်လို့ သံုးလိုက်တဲ့အတွက် အမှတ်ရစရာ တစ်ခုတိုးလာပြန်ပါရော..... ကျနော်မံုရွာမှာ အဝေးသင်စာမေးပွဲဖြေဖို့ အနီးကပ်သင်တန်းတက်ရင်း ခင်ခဲ့ရတဲ့ မြင်းမူမြို့က သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်အကြောင်းပါ။ အဲ့ဒီမြင်းမူသားသူငယ်ချင်းရဲ့ ကောင်မလေးက မံုရွာမြို့နားက နဂါးတွင်းရွာသူ.... ကျနော်နဲ့လည်း ခင်ပါတယ်.... စာမေးပွဲတွေဖြေပြီးတော့ ကျနော်တို့ သူငယ်ချင်းတွေ နဂါးတွင်းရွာကို အလည်လိုက်သွားကြတဲ့ဆီက စတာပေါ့။ နဂါးတွင်းရွာသူရဲ့ အဖေက စကားပြောရင် သူ့ကိုယ်သူ "ဒီကောင် ... ဒီကောင်က" ဆိုတဲ့ နာမ်စားကို သံုးပြီးပြောတာ.... ကျနော်ကတော့ သူပြောနေတဲ့ စကားတွေကို နားထောင်ပြီး သူ့ကိုယ်သူ "ဒီကောင် ... ဒီကောင်က" ဆိုတဲ့ နာမ်စားသံုးတာကို သတိထားမိပြီး သူပြောသမှျကို တိတ်တိတ်လေးနားထောင်နေတယ်။ စကားပြောကလည်းကောင်းတာမို့ နားထောင်နေမိတာပါ။ ကျနော့်သူငယ်ချင်းက သူ့ယောက္ခမလောင်းကြီး " ဒီကောင် ... ဒီကောင်က" နာမ်စားကို သံုးပြီးပြောနေတာကို သဘောမပေါက်တော့ .... စကားပြောရင်း "ဦးလေး ဒီကောင် ဆိုတာ ဘယ်သူ့ကိုပြောတာလဲ"လို့ မေးလို့ ရီကြရသေးတယ်။ အခု ကျနော်သံုးတဲ့ ဒီကောင်ဆိုတဲ့ နာမ်စားက ကျနော့်သူငယ်ချင်း ဆိုတဲ့ကောင်ကို ပြောတာပါ။ ကျနော်မြစ်ကြီးနား စရောက်ပြီး ပထမဆံုးခင်ဖြစ်ခဲ့တဲ့ မြို့ခံ သူငယ်ချင်းက သံုးယောက်ပါ။ စိတ်ထားကောင်းကြသလို ခင်မင်စရာလည်း အလွန်ကောင်းတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေပါ။ ကျနော် GTI ညကျောင်းတက်တော့ ရတဲ့မေဂျာက Electrical Power (EP) ပါ။ သူတို့သံုးယောက်ထဲက နှစ်ယောက်ကလည်း EP တွေပါပဲ။ ကျန်တစ်ယောက်ကတော့ Civil မေဂျာက.... သူငယ်ချင်းသံုးယောက်ထဲမှာမှ ကျနော်ပြောနေတဲ့ သူငယ်ချင်းရဲ့ အဖေက မြစ်ကြီးနားမြို့မှာ အိမ်တွင်းလှျပ်စစ်မီးဆင်တဲ့ အလုပ်ကို လုပ်နေတာမို့ တစ်နေ့လံုးအားနေတဲ့ ကျနော်သူငယ်ချင်းနဲ့အတူ လိုက်ပြီး အလုပ်လုပ်ဖြစ်တယ်။ အလုပ်လုပ်တော့ သူ့အဖေနဲ့ပါခင်ပြီး ... သူတို့အိမ်ဟာ ကျနော့်အတွက် စားအိမ်သောက်အိမ်ဖြစ်လာတာပေါ့။ အဲ့ဒီအချိန်ကတည်း ဒီကောင်မှာ ကောင်မလေးရှိနေပြီ။ သူ့ကောင်မလေးကလည်း မြစ်ကြီးနားမြို့ပေါ်ရပ်ကွက်ထဲက .... ကျနော်တို့ ညပိုင်း သင်တန်းဆင်းတဲ့အချိန်က ည ၈ နာရီ .... သင်တန်းဆင်းပြီဆိုတာနဲ့ သူနဲ့ ကျနော်က သူ့ကောင်မလေး နေတဲ့ရပ်ကွက်ထဲကို စက်ဘီးလေးနဲ့ သွားကြတာပေါ့။ တစ်ညတော့ သူ့ကောင်မလေးအိမ်ရှေ့က စက်ဘီးဖြတ်အနင်း လမ်းကလည်း မှောင်နေတော့ ကျနော့်တို့စက်ဘီး ခွေးကိုဝင်တိုက်ပြီး ခွေးလိုက်လို့ ပြေးခဲ့ကြရသေးတာ။ ဒါက အမှတ်ရစရာတွေထဲက တစ်ခု..... ပိုပြီး အမှတ်ရစရာတစ်ခုက ဒီလိုဗျ......
GTI ညကျောင်းတက်နေတဲ့ ကျနော်နဲ့ သူငယ်ချင်းသံုးယောက် သင်တန်းဆင်းတော့ မပြန်ကြသေးပဲ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်ဆက်သွားကြပြီး လက်ဘက်ရည်သောက်ပြီး ရောက်တတ်ရာရာတွေ ပြောနေကြတာ ညဆယ်နာရီလောက် ရှိသွားပါလေရော....။ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်က ထလာကြပြီး မပြန်ဖြစ်ကြသေးပဲ ဧရာဝတီမြစ်ကမ်းဘေး တာရိုးလမ်းအတိုင်း စက်ဘီးနင်းရင်း သီးချင်တွေအော်ဆိုပြီး ပြန်လာကြတာပေါ့။ စက်ဘီးက ဖြည်းဖြည်းချင်းနင်းနေကြတာမို့ နောက်ကလိုက်လာတဲ့ စက်ဘီးတစ်စီး ကျနော်တို့ကို မီလာပြီး "ဟေ့ .... မောင်လေးတွေ မမနဲ့ လိုက်ခဲ့လေ... "ဆိုပြီး စကားစပြောလာပါတယ်။ လမ်းမီးရောင်တွေကလည်း လင်းနေတာမို့ စက်ဘီးနင်းလာတဲ့ မမဆိုတာကြီးကို ကြည့်ပြီး ကျနော်တို့ သူငယ်ချင်းတွေ မျက်လံုးပြူးကုန်ပါတယ်။ မမဆိုတာက မမမဟုတ်ပဲ ငနဲကြီး ဖြစ်နေတာကိုး ဆိုလိုတာက ဂငယ်မှာ ဝဆွဲမပါတဲ့လူဆိုပါစို့။ ဒါက စာတစ်ခုထဲမှာ ဖတ်ရတာကို ပြန်ရေးပြတာပါ။ တည့်တည့်ပြောရရင် ကျနော်တို့ကို စကားစပြောလာတဲ့ မမဆိုတာက အခြောက်ကြီးဗျ...။ (အမှန်က ကျနော်တို့ ရုပ်ရည်ကို စကားလာပြောမှာက အခြောက်ပဲရှိမှာပေါ့နော့ ... ဒါခြွင်းချက်.....) အဲ့ဒီမှာ ကျနော်သူငယ်ချင်းဖြစ်တဲ့ကောင်က ဘယ်ကရလာတဲ့ စကားမှန်း မသိဘူးရယ်။ "အော်... ေ-ွးဥနဲ့ မမရယ် တော်ပါတော့ကွယ်..."ဆိုပြီး ပြန်အော်ပါလေရော... အမှန်ပြောတော့ ဒေါသထွက်သွားပံုရတဲ့ မမအခြောက်ကြီးက ရန်တွေ့လိုက်ပံုများ မပြောပါနဲ့တော့ ... ကျနော်တို့ သူငယ်ချင်းလေးယောက်သားလည်း သူဘာပြောပြော " ေ-ွးဥ နဲ့ မမ... ေ-ွးဥနဲ့ မမ ... " ဆိုတဲ့ စကားကိုပဲပြောနေကြတာပေါ့.... အဲ့ဒီတော့ မမဆိုတဲ့ ငနဲကြီး တော်တော် ဒေါခီးသွားပံုရပါတယ်။ တာရိုးလမ်းအဆံုး ကျနော်တို့ တက်နေတဲ့ GTI ကျောင်းရောက်ခါနီး ခရစ်ယာန်ဘုရားရှိခိုးကျောင်းနားလေး နည်းနည်းမှောင်နေတဲ့ နေရာမှာ စက်ဘီးပေါ်မှာ ကားယားခွထားရက်နဲ့ ခြေထောက်ထောက်ပြီး "ဟေ့ .... ကောင်တွေ မင်းတို့ထဲက သတ္တိရှိတဲ့ကောင် ထွက်ခဲ့ ... လာခဲ့ကြစမ်းကွာ" ဆိုပြီး ချဲလင့်(ဝါ) စိန်ခေါ်တော့တာပဲ ... သူက အရှေ့က ကျနော်တို့လေးယောက်က အနောက်က နည်းနည်းလှမ်းနေတာမို့ စက်ဘီးတွေကို ရပ်ပြီး ကျနော်တို့တိုင်ပင်ရတော့တာပေါ့.... ဟိုက တစ်ယောက်တည်း ကျနော်တို့က လေးယောက် ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ် အေးဆေး .... ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားတို့ စဥ်းစားကြည့်လေ.... အခြောက်တစ်ကောင်ကို ယောကျ်ားသားလေးယောက်က ဝိုင်းရိုက်လိုက်တာ ဆိုတာကြီးက ဘယ်လိုမှ ကြားမကောင်းဘူး မဟုတ်လား.... ဒီအကြံကို အဆိုပြုပြောပြတာက ကျနော်ဆီဒီနေ့ရောက်လာတယ်ဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်းပဲ ... သေသေချာချာတွေးကြည့်လည်း ဟုတ်နေတာပဲဗျ... ရန်ဖြစ်ကြပြီး ရဲစခန်းရောက်သွားကြည့် ဘယ်လောက်ရှက်စရာကောင်းမဲ့ ကိစ္စလည်း.... ဒီတော့ ကျနော်တို့ သူငယ်ချင်းတစ်စု စက်ဘီးတွေကို နောက်ပြန်လှည့် လေးယောက်သား တစ်ညီတစ်ညွှတ်တည်း ..... " ကြောက်ပါပြီ ေ-ွးဥနဲ့ မမရယ်" လို့ ပြိုင်တူအောင်ပြီး လစ်ထွက်ခဲ့ကြရတာပေါ့။ အဲ့ဒီ မမဆိုတဲ့ ငနဲကြီး ၂၀၀၄ ခုနှစ်လောက်မှာ ကျနော်နေတဲ့ ရွာကို ခေါင်းဆောင်မင်းသမီးအဖြစ်နဲ့ ဇာတ်တစ်ခုကို ဦးဆောင်ပြီး ရောက်လာသေးသပ....
ဒီနေ့ဆံုတော့ သူငယ်ချင်းနဲ့ ကျနော် အဲ့ဒီအဖြစ်အပျက်လေးကို ပြောပြီး ရယ်မောဖြစ်ကြသေးတယ်..... လွမ်းမိတဲ့ မြစ်ကြီးနား ညများတွေထဲက တစ်ညပေါ့ ........