Saturday, July 11, 2015

တစ္ခါတုန္းက ဘဝေတြ . . .

တစ္ခါတုန္းက ဘဝေတြ ၃
"ဟာ ….. ညတုန္းက အိမ္ကို သူခိုးဝင္သြားတာ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးပါသြားတယ္…" အခုတစ္ေလာ က်ေနာ္ေနထိုင္ရာ ေက်းရြာေလးမွာ မၾကာခဏဆိုသလို သူခိုးဝင္ခိုးတာေတြ ခံေနၾကရတယ္….။ ဆိုင္ကယ္ေတြအခိုးခံၾကရ …. တယ္လီဖုန္း ဟန္းဆက္ဆိုင္ေတြ အေဖာက္ခံၾကရနဲ႕ … သူခိုးေသာင္းက်န္းမႈဒဏ္ကို ေတာ္ေတာ္ေလး ခံေနၾကရပါတယ္။ သက္ဆိုင္ရာကလည္း အျမန္ဆံုးဖမ္းမိႏိုင္ေရးအတြက္ ႀကိဳးစားေနၾကပံုရပါတယ္…. အခုထိေတာ့ သူခိုးဖမ္းမိတယ္ဆိုတဲ့ သတင္း မၾကားမိေသးပါဘူး။ ဒီလို သူခိုးေသာင္းက်န္းေနတာၾကားရ သိရေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းသားဘဝက သူခိုးဖမ္းပြဲလုပ္ခဲ့ၾကတာေလး သတိရမိသားဗ်။
က်ေနာ္ျမစ္ႀကီးနားမွာ GTI တက္တုန္းကေနခဲ့တဲ့ အေဆာင္က ပန္ဆြန္ဟိုတယ္ႀကီးရဲ႕ေနာက္ေက်ာ လမ္းၾကားေလးထဲမွာရွိတဲ့ ႏွစ္ထပ္အိမ္ႀကီးပါ။ အေပၚထပ္တစ္ထပ္လံုးမွာ က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းသား ၁၅ ဦးေလာက္ရွိမယ္ထင္ပါတယ္။ GTI ေနာက္ဆံုးႏွစ္ေက်ာင္းသားေတြရယ္၊ MIT ကပထႏွစ္နဲ႔ ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသားေတြရယ္ ….ေနၾကတာပါ။ အခန္းေတြက ႏွစ္ေယာက္ခန္း၊ ေလးေယာက္ခန္းေတြ…. ေအာက္ထပ္မွာေတာ့ အိမ္ရွင္ေတြေနၾကပါတယ္။ အိမ္ေရွ႕မ်က္ႏွာစာ ေျမာက္ဘက္နားမွာ ေရတြင္းတစ္တြင္းနဲ႔ ေရေလွာင္ကန္ရွိၿပီး အဝတ္လွန္းဖို႔ ႀကိဳးတန္းလည္းရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေတြ ေရခ်ိဳးအဝတ္ေလွ်ာ္ၿပီး အဝတ္အစားေတြကို လွမ္းတဲ့ေနရာပါ။ အိမ္ဝင္းကိုေတာ့ ေအာက္ပိုင္းက အုတ္တံတိုင္း အေပၚပိုင္းက သံပန္းကာထားပါ။ ဝင္းတံခါးကေတာ့ သံတံခါးပါ။ အိမ္ေရွ႕ဝင္ေပါက္မွာ အုတ္ခံုဝိုင္းေလးနဲ႔ ေရတမာပင္ႀကီးရွိေနပါတယ္။ လမ္းၾကားဆိုေတာ့ ညဆိုေမွာင္ေနပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေနစဥ္က ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕ဟာ လွ်ပ္စစ္မီးမွန္မွန္မရပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ေတြက ေရခ်ိဳးအဝတ္အစားေလွ်ာ္လွန္းၿပီး ညပိုင္းကို မသိမ္းမိပဲ လွမ္းထားတဲ့အတိုင္း ပစ္ထားမိတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ညမွာေတာ့ မသိမ္းမိတဲ့ အဝတ္အစားေတြေပ်ာက္ကုန္ပါေတာ့တယ္။ သူခိုးခိုးခံရတာပါ။ ခိုးတဲ့ သူခိုးကအလည္ဗ်….။ လွမ္းထားတဲ့ အဝတ္အစားေတြအားလံုးကိုယူ အဲ့ဒီအထဲကမွ တန္ဘိုးရွိတဲ့ အဝတ္အစားေတြကိုပဲ ေရြးယူၿပီး တန္ဖိုးနည္းတဲ့ အဝတ္အစားေတြကိုေတာ့ လမ္ေဘးက ေျမာင္းထဲမွာ ပစ္ထားခဲ့ၾကတာ….။ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ဂ်င္းေဘာင္ဘီရွည္ေတြအခိုးခံလိုက္ရတာေပါ့။ ဒါကို မေက်မနပ္ျဖစ္ၾကတဲ့ က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းေတြက သူခိုးကို ေစာင့္ဖမ္းဖို႔ အစီအစဥ္တစ္ရပ္ေရးဆြဲပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေနတဲ့ အိမ္အေပၚထပ္ကေနက အိမ္ေရွ႕မ်က္ႏွာစာတစ္ခုလံုးကို ျမင္ေနရတာပါ။ သူခိုးဖမ္းဖို႔ အစီအစဥ္အတြက္ ညပိုင္းကို အဝတ္ေတြမသိမ္းပဲ ပစ္ထားၾကမယ္။ အဝတ္ေတြက ညအေမွာင္မွာ ျမင္သာမယ့္ အေရာင္ျဖစ္တဲ့ အျဖဴေရာင္ အက်ၤ ီေတြကို ထားမယ္ဆိုတဲ့ အစီအစဥ္ပါ။ ညတိုင္း အေဆာင္ေန ေက်ာင္းသားေတြထဲက ႏွစ္ေယာက္က် အိမ္ခန္းထဲမွာ မအိပ္ပဲ အိမ့္အေပၚထပ္ အျပင္မွာ သူခိုးေစာင့္ၾကတာေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ အိပ္ခန္းအေပါက္ဝေတြမွာ ႏွစ္တစ္လက္မ အသားေခ်ာင္းေတြ ေထာင္ထားေပးပါတယ္။ သူခိုးလာရင္ အဆင္သင့္ကိုင္ၿပီး လိုက္ဖမ္းၾကရေအာင္ ဆိုပါေတာ့။ သိပ္ၾကာၾကာ မေစာင့္လိုက္ရဘူး…. တစ္ပတ္ေလာက္အၾကာ ညဆယ္ႏွစ္နာရီေက်ာ္မွ ကင္းေစာင့္က်တဲ့သူေတြက အိပ္ခန္းထဲမွာ အိပ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို ႏိႈးၿပီး အရင္ဆံုး ကင့္ေစာင့္က်တဲ့သူႏွစ္ေယာက္က တုတ္ကိုယ္စီကိုင္ၿပီး တိတ္တိတ္ေလးေအာက္ကိုဆင္း … က်န္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း ေနာက္တိတ္တိတ္လိုက္ဆင္းေပါ့။ သူခိုးေတြက ေအာက္ေျခက ကာထားတဲ့ အုတ္တံတိုင္းေလးေပၚတက္ သံပန္းကို လက္တစ္ဘက္ကကိုင္ က်န္တဲ့ လက္တစ္ဘက္က ခ်ိတ္တပ္ထားတဲ့ဝါးလံုးေလးကိုကိုင္ၿပီး ႀကိဳးတန္းမွာ လွန္းထားတဲ့ အဝတ္ေတြကို ခ်ိတ္ယူၾကတာရယ္။ ေအာက္ကို အရင္ေရာက္သြားတဲ့ ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္မွာ တစ္ေယာက္က ဝင္းတံခါးကို ဆြဲဖြင့္ က်န္တစ္ေယာက္က တုတ္ကိုင္ၿပီး "ေဟ့ေကာင္ …. မေျပးနဲ႔ …. သူခိုး …သူခိုး …" ေအာ္ၿပီး လိုက္ေတာ့တာေပါ့။ က်န္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြလည္း ေနာက္ကလိုက္ၾကပါတယ္။ လမ္းၾကားေလးထဲကေန လမ္းမႀကီးေရာက္ခါနီး စြယ္ေတာ္ပင္ေလးနားမွာ သူခိုးေနာက္က ကပ္လိုက္သြားတဲ့သူက ေနာက္ကေန တုတ္နဲ႔ လွမ္းရိုက္လိုက္ေတာ့ ေျပးေနတဲ့ သူခိုး ေမွာက္ရက္လဲက်သြားပါေတာ့တယ္။ ကပ္ရပ္ပါလာတဲ့သူက ဆက္ရိုက္မလို႔ၾကည့္ေတာ့ သူခိုးေလးက ၁၂ ႏွစ္ ၁၃ ႏွစ္သားေလး ျဖစ္ေနတာမို႔ …. ေၾကာင္ၿပီး ရပ္ေနမိစဥ္ …. " ဖုန္း … ခြပ္ ..ခြပ္…. မင္းလားကြ … သူခိုး … ငါတို႔ရပ္ကြက္ထဲကိုမ်ား လာခိုးရဲေသးတယ္… ခြပ္ ..ခြပ္…" ဆိုတဲ့ အသံေတြနဲ႔ သူခိုးေလးေပၚကေန ကားယားခြထိုင္ၿပီး အားပါးတရတြယ္ေနတဲ့ လူကို က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းသားေတြ အတင္းဆြဲဖယ္ၿပီး "ေဟ့ …လူ … ခင္ဗ်ားက ဘယ္သူလဲ … ဘယ္ကလဲ"လို႔ေမးေတာ့ "ငါက ဒီရပ္ကြက္က ရပ္ကြက္မွဴးကြ" လို႔ျပန္ေျဖေတာ့ "ရပ္ကြက္မွဴးဆိုလည္း ကေလးကို မရိုက္နဲ႔ေတာ့ဗ်ာ… သူခိုးဆိုေပမယ့္ ကေလးပဲရွိေသးတာ …."လို႔ေျပာၾကေတာ့မွ ရပ္ကြက္မွဴး ၿငိမ္သြားပါတယ္။ "က်ေနာ္တို႔ သူ႔ကို ရဲစခန္း ပို႔လိုက္ပါ့မယ္ "လို႔ ေျပာၿပီး သူခိုးေလးကို အေဆာင္ေရွ႕ေခၚလာခဲ့ၾကပါတယ္။ အေဆာင္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ေရတမာပင္ႀကီးမွာ သူခိုးေလးကို ႀကိဳးနဲ႔တုပ္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြက တစ္ေယာက္တစ္ခြန္း စစ္ေဆးၾကေတာ့တာေပါ့။ ေတြးၾကည့္ေလ … ေက်ာင္းသား ၁၅ ေယာက္ေလာက္က ဝိုင္းၿပီးေမးၾက စစ္ၾက ေျဖတာ မဟုတ္ဘူးထင္ရင္ ကိုင္လိုက္ၾကနဲ႔ …. က်ေနာ့္မွာ သူခိုးေလးကို ၾကည့္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ သနားေနမိပါၿပီ။ သူခိုးေလးက လာခိုးတာ သူတစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ေၾကာင္း အေဖာ္ႏွစ္ေယာက္ပါတဲ့အေၾကာင္း ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕ အခြန္လႊတ္ေစ်းထဲမွာ ေနေၾကာင္းေတြေျပာျပေနပါတယ္။ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကေတာ့ ကတ္ေၾကးကိုင္ၿပီး သူခိုးေလးဆံပင္ေတြကို ညွပ္ပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး သူခိုးေလးက "ေၾကာက္ပါၿပီဗ်ာ… က်ေနာ့္ကို ရဲစခန္းပို႔ၾကပါေတာ့ဗ်ာ" လို႔ေတာင္းပန္ရတဲ့အထိ လက္စြမ္းျပလိုက္ၾကတာ …. ၁၂ နာရီေက်ာ္ေလာက္ကေန တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္စစ္ၾက ေမးၾက ရိုက္လိုက္ၾကတာ ႏွစ္နာရီ ထိုးခါးနီးမွ က်ေနာ္တို႔ေတြ သူခိုးေလးကို ျမစ္ႀကီးနား ေခမာသီရိရပ္ကြက္က အမွတ္ ၁ ရဲစခန္းကို သြားအပ္ၾကပါတယ္။ သူခိုးေလးကို ႀကိဳးခ်ည္ၿပီး တစ္လမ္းလံုးလည္း တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ေမးလိုက္ရိုက္လိုက္ပါပဲ။ က်ေနာ္ကေတာ့ သူခိုးဟာ မထင္မွတ္ပဲ ၁၂ ႏွစ္ ၁၃ႏွစ္သားေလး ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ရၿပီးကတည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိၿပီး ေမးလည္းမေမးမိ ရိုက္လည္း မရိုက္ရက္ေတာ့ပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေတြ လုပ္ေနၾကတာကိုလည္း မလုပ္ၾကပါနဲ႔ကြာလို႔လည္း မတားျမစ္ျဖစ္ပါဘူး။ ဒါကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ GTI ေနာက္ဆံုးႏွစ္မွာ ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ သူခိုးဖမ္းပြဲေလးပါ…..။ က်ေနာ္တို႔ တစ္ေဆာင္လံုး မေမ့ႏိုင္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလး တစ္ခုဆိုလည္း မမွားပါဘူး။ ဒီစာေလးကို ေရးရင္း သူခိုးဖမ္းတုန္း သူခိုးေလးကို ေနာက္ကေနရိုက္လိုက္ၿပီး လဲက်သြားလို႔ ၾကည့္မိေတာ့ ကေလးျဖစ္ေနလို႕ ဆက္မရိုက္ျဖစ္ေတာ့တဲ့ MIT ဒုတိယ ႏွစ္က ဗန္းေမာ္သား ကိုသန္းႏိုင္၊ သူခိုးေလးကို ကပ္ေၾကးနဲ႔ ဆံပင္ေတြညွပ္တဲ့ GTI ေနာက္ဆံုးႏွစ္ Civil က မႏ ၱေလးသား လမင္းထြန္း၊ သူမ်ားေတြ စစ္ေမးၾကရိုက္ၾကတုန္းမွာ ဘာမွမေျပာပဲ ရဲစခန္းေရာက္ခါနီးမွာ "မင္း ..အဲ့အိမ္မွာ ငါတို႔ေက်ာင္းသားေတြေနတာ မသိဘူးလား"လို႔ ေမးၿပီး သူခိုးေလးက "သိပါတယ္" လို႔ေျဖေတာ့ "သိရက္သားနဲ႔ မင္းကခိုးရဲတယ္ေပါ့ေလ"ဆိုၿပီး ေနာက္ကေန ေျခစြမ္းျပလိုက္တဲ့ GTI ေနာက္ဆံုးႏွစ္ MT က King နန္႔မြန္းသား ယုေမာင္တို႔နဲ႔အတူ တစ္ခါတုန္းက ဘဝေတြ ၁ ကိုေရးတာ ဖတ္မိၿပီး သူခိုးဖမ္းပြဲေလးအေၾကာင္း ေရးပါဦးလို႔ Comment ေပးေတာင္းဆိုလာတဲ့ MIT ပထမႏွစ္က သက္ထြန္းေအာင္နဲ႔အတူ အေဆာင္အတူတူေနခဲ့ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အားလံုးကို လြမ္းေနမိတာပါပဲ ………

ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ . . . .
k.t.w.l