“နတ္ကုိးကြယ္သူမ်ား သရဏဂုံ ပ်က္- မပ်က္”

“နတ္ကုိးကြယ္သူမ်ား သရဏဂုံ ပ်က္- မပ်က္”
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
သရဏဂုံတည္မႈ၊ သရဏဂုံပ်က္မႈ ႏွစ္ခုလုံးသည္
ရွိခုိးျခင္းစသည္ကုိျပဳသူ၏ ႏွလုံးသြင္းစိတ္ထားအေပၚ
အေျချပဳေနေၾကာင္း ထင္ရွားေပသည္။
ဤသေဘာကုိ “သုတ္သီလကၡန္အ႒ကထာ၊
အဂုၤတၱိဳရ္ အ႒ကထာ” မ်ား၌
“ေသ႒ ဝေသေနဝ ဟိ သရဏံ ဂဏွာတိ၊ ေသ႒ဝေသန စ ဘိဇၨတိ”
ဟု အတိအက် မုခ်မိန္႔ဆုိထားၾက၏။ အဓိပၸာယ္မွာ
“ရတနာသုံးပါးကုိ ေလာကဓာတ္တစ္ခုလုံး၌ အျမတ္ဆုံးအလွဴခံဟု
မွတ္ယူကာ ရွိခုိးျခင္း၊ လက္အုပ္ခ်ီျခင္း၊ ခရီးဦးၾကိဳဆုိျခင္း၊
အရုိအေသျပဳျခင္းတုိ႔ကုိ ျပဳလုပ္လ်ွင္ သရဏဂုံယူျပီးျဖစ္၏။
သရဏဂုံ တည္ျပီးျဖစ္၏။ (အေသခ်ာ မွတ္သားထားသင့္၏)။
သရဏဂုံ တည္ျပီးသူသည္ ရတနာသုံးပါးမွတစ္ပါး
အျခား နတ္၊ ဘုိးေတာ္၊ တိတၳိရဟန္း စသည္တုိ႔တြင္
တစ္ဦးဦးကုိ တစ္ေလာကလုံးတြင္ အျမတ္ဆုံးအလွဴခံဟု
ႏွလုံးသြင္းကာ ရွိခုိးျခင္း စသည္တုိ႔ကုိ ျပဳမိလ်ွင္
မူလေဆာက္တည္ထားသည့္ သရဏဂုံ ပ်က္ေတာ့၏။”
ဟု ဆုိလုိေပသည္။

အ႒ကထာမ်ားလာ ပါဠိဝါက်၏ အနက္မွာ
“ဟိ- သရဏဂုံတည္ပုံ ပ်က္ပုံကုိ အတုိခ်ဳပ္ျပဆုိဦးအံ့။
ေသ႒ဝေသေနဝ- တစ္ေလာကလုံးတြင္ အျမတ္ဆုံး
အလွဴခံပုဂၢဳိလ္၏ အစြမ္းအားျဖင့္သာလွ်င္၊
သရဏံ- ကုိးကြယ္ျခင္းကုိ (ဝါ) သရဏဂုံကုိ၊
ဂဏွာတိ-ယူရာေရာက္၏။
စ- ထုိ႔ျပင္၊
ေသ႒ဝေသန- အျမတ္ဆုံး အလွဴခံ ပုဂၢဳိလ္၏
အစြမ္းအားျဖင့္သာလ်ွင္၊
သရဏံ- တည္ေနေသာ သရဏဂုံသည္၊
ဘိဇၨတိ- ပ်က္သြားေတာ့၏။”
ဤအ႒ကထာမ်ား၏ အဆုိအမိန္႔သည္ သရဏဂုံတည္မႈ၊
သရဏဂုံပ်က္မႈတုိ႔ႏွင့္ပတ္သတ္၍ ခြဲျခမ္းေဝဖန္ စိစစ္ရမည့္
“စံ” ျဖစ္သည္။ ဤ “စံ” ျဖင့္ စိစစ္တုိင္းတာ၍
သရဏဂုံတည္သည္၊
သုိ႔မဟုတ္ သရဏဂုံပ်က္သည္ဟု ဆုံးျဖတ္ရမည္။

နတ္ကုိးကြယ္သူ၊ ဘုိးေတာ္ စသည္တုိ႔ကုိ ကုိးကြယ္သူတုိ႔
မူလခံယူေဆာက္တည္ထားသည့္ သရဏဂုံ ပ်က္- မပ်က္ႏွင့္
ပတ္သက္ရာ၌လည္း ဤအ႒ကထာမ်ားလာ
(စံ) ျဖင့္ပင္ စိစစ္တုိင္းတာ၍ ဆုံးျဖတ္ရပါမည္။
ကုိးကြယ္ ဟူေသာ ေဝါဟာရကုိ
(၁)ဆည္းကပ္ပူေဇာ္အားထားသည္။
(၂)။ အားထားမွီခုိသည္။
(၃)။ နတ္ပူေဇာ္ ပသသည္ဟု ျမန္မာအဘိဓာန္၌
သုံးနက္ဖြင့္ဆုိထားသည္။
ဤပဏိပါတ သရဏဂုံအရ ရွိခုိးျခင္း၊ ခရီးဦးၾကိဳဆုိ ျခင္း၊
လက္အုပ္ခ်ီျခင္း၊ အရုိအေသျပဳျခင္းတုိ႔သည္လည္း
သရဏဂုံ= ကုိးကြယ္မႈပင္ျဖစ္၏။

■အက်ဥ္းခ်ဳပ္ စိစစ္ရလ်ွင္ မူလသရဏဂုံတည္ေနေသာ
ဗုဒၶဘာသာဝင္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ တစ္ေလာကလုံးတြင္
အျမတ္ဆုံး အလွဴခံပုဂၢဳိလ္(အဂၢဒကၡိေဏယ်) ဟု
ႏွလုံးသြင္းမွတ္ယူကာ နတ္၊ ဘုိးေတာ္၊စသူတုိ႔ကုိ
ကုိးကြယ္လ်ွင္(ဝါ)ရွိခုိးမႈ၊ ခရီးဦးၾကိဳဆုိမႈ၊ အရုိအေသျပဳမႈ၊
လက္အုပ္ခ်ီမႈတုိ႔ကုိ ျပဳလ်ွင္ မူလသရဏဂုံပ်က္ပါသည္။

■တစ္ေလာကလုံးတြင္ အျမတ္ဆုံး အလွဴခံပုဂၢဳိလ္ဟု
ႏွလုံးသြင္းမွတ္ယူမႈမ်ဳိး မရွိဘဲ မပူေဇာ္၊မပသလ်ွင္
(ဝါ) မရွိခုိးလ်ွင္ ေဘးအႏၱရာယ္ျပဳမည္စုိးေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊
စီးပြားလာဘ္လာဘ တုိးတက္ေစလုိေသာ အေၾကာင္း
စသည္တုိ႔ေၾကာင့္လည္းေကာင္း ထုိနတ္၊ ဘုိးေတာ္၊
စသူတုိ႔အား ပူေဇာ္ပသမႈ၊ ရွိခုိးမႈကုိျပဳလွ်င္
မူလသရဏဂုံ မပ်က္ပါေခ်။( အေသအခ်ာ မွတ္သားရန္လုိ၏)

■ဆက္၍ဆုိပါဦးမည္။
ဆုိခဲ့ျပီးေသာ အေၾကာင္းတုိ႔ေၾကာင့္ နတ္၊ ဘုိးေတာ္ စသူတုိ႔ကုိ
ကုိးကြယ္ေကာင္းသည္ဟု ဆုိရေသာ္လည္း သူတုိ႔ကုိ
ကုိးကြယ္သည့္အခါ “ရတနာသုံးပါး” ထက္ မေက်ာ္လြန္မိဖုိ႔
အထူးသတိျပဳသင့္ၾက၏။ ဘုရားကုိ ဆြမ္း၊
ေရခ်မ္း၊ ဆီမီးတုိ႔ကုိ ကပ္လွႈပူေဇာ္ရန္ သတိမရၾကေသာ္လည္း
နတ္ပြဲ၊ ဘုိးေတာ္ပြဲမ်ားမွာ အုန္းသီး၊ ငွက္ေပ်ာသီး၊ ပန္းစသည္တုိ႔
မညိႇဳးႏြမ္း မေျခာက္ရေလေအာင္ အထူးဂရုစုိက္သူမ်ား ရွိၾက၏။
နတ္၊ ဘုိးေတာ္တုိ႔၏ ရုပ္တု၊ ရုပ္ပုံမ်ားကုိလည္း
ဘုရားစင္တြင္ ဘုရားႏွင့္ တစ္တန္းတည္း
တင္ထားကုိးကြယ္ၾက၏။ အထူးသတိထားသင့္ပါသည္။

■ဤအျပဳအမူမ်ားသည္ နတ္၊ဘုိးေတာ္တုိ႔ကုိ
ရတနာသုံးပါးထက္ ပုိျပီး အျမတ္ထားသည့္သေဘာ
သက္ေရာက္ေန သည့္အတြက္မူလ သရဏဂုံ ပ်က္ႏုိင္ပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ နတ္ စသူတုိ႔ကုိ ကုိးကြယ္သူမ်ားသည္
နတ္၊ ဘုိးေတာ္ စသူတုိ႔ထက္ ရတနာသုံးပါးကုိ ပုိျပီး
ဂရုတစုိက္ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ၾကရမည္။
ရတနာသုံးပါးကုိ ထုိအရာမ်ား ထက္ ပုိျပီး
အျမတ္တႏုိးထားႏုိင္ပါမွ၊ဂရုစုိက္ႏုိင္ပါမွ
မူလခံယူေဆာက္တည္ထားသည့္ သရဏဂုံ
တည္ျမဲမည္ ျဖစ္ပါသည္။

■“အမရပူရ မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး”ကလည္း
ဤအ႒ကထာမ်ားလာ အဆုိအမိန္႔မ်ားကုိ ကုိးကား၍
ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတုိင္း ဆုံးျဖတ္ထားေပသည္။
အခ်ဳပ္မွာ နတ္၊ ဘုိးေတာ္၊ စသူတုိ႔ကုိ ကုိးကြယ္တုိင္း
သရဏဂုံမပ်က္၊ ပ်က္သည္လည္းရွိ၏။
မပ်က္သည္လည္းရွိ၏။ ကုိးကြယ္မႈအေနအထားကိုလုိက္၍
ပ်က္- မပ်က္ ဆုံးျဖတ္ရမည္။

“သရဏဂုံညစ္ႏြမ္းျခင္း”
•••••••••••••••••••••••••••••
ေလာကုတၱရာသရဏဂုံ၊ ေလာကီသရဏဂုံႏွစ္ပါးတုိ႔တြင္
ေလာကုတၱရာ သရဏဂုံသည္ မည္သည့္အခါမ်ွ ညိႇဳးႏြမ္းမႈမရွိ၊
ပ်က္မႈမရွိ။ အျမဲတေစ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္လ်က္ရွိ၏။
ပုထုဇဥ္တုိ႔ သႏၱာန္၌ ျဖစ္ေသာ ေလာကီသရဏဂုံမွာမူ
ရတနာသုံးပါးတုိ႔၏ ဂုဏ္ေတာ္၊ ေက်းဇူးေတာ္တုိ႔ကုိ
မသိနားမလည္ျခင္း(အညာဏ)၊
ရတနာသုံးပါးတုိ႔အေပၚ၌
တကယ့္ဘုရားစစ္ ဘုရားမွန္ပဲျဖစ္သလား၊
ဘုရားစစ္ဘုရားမွန္ မဟုတ္ဘဲ ျဖစ္ေလသလား”
ဟု ယုံမွားသံသယျဖစ္ျခင္း(သံသယ)၊
ရတနာသုံးပါးတုိ႔၏ ဂုဏ္ေတာ္၊ ေက်းဇူးေတာ္မ်ားကုိ
မွန္ကန္သည့္ ဂုဏ္ေတာ္၊ ေက်းဇူးေတာ္မ်ား မဟုတ္ဟု
မမွန္မကန္ ေဖာက္ေဖာက္ျပန္ျပန္ ရႈျမင္ျခင္း၊(မိစၦာဥာဏ)၊
ရတနာသုံးပါးတုိ႔၌ ေလးစားမႈ ရုိေသမႈမ်ား ကင္းမဲ့ျခင္း၊
(အနာဒရ၊ အဂါရဝ)) စသည္တုိ႔ေၾကာင့္ ညစ္ႏြမ္း၏။

ထုိသရဏဂုဏ္သည္ မစင္ၾကယ္၍ အေရာင္မလတ္၊
အစြမ္းသတၱိ မၾကီးျမတ္ ေတာ့ေခ်ဟု အ႒ကထာ၌ ဖြင့္၏။
အထူးသတိထားရမည္ျဖစ္ပါသည္။

ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။
[မွတ္ခ်က္။ ။ ဓမၼာစရိယဦးေအးႏုိင္(ဘီေအ)၏
“ဗုဒၶဘာသာဂုဏ္ရည္စာအုပ္”မွ
ေကာက္ႏွဳတ္ေရးသားျခင္းျဖစ္ပါသည္။]
စာဖတ္သူအားလုံး ေဘးအႏၱရာယ္ကင္းရွင္း၊
သက္ရွည္က်န္းမာ စိတ္ခ်မ္းသာ လုိရာဆႏၵမ်ား ျပည့္ဝၾကပါေစ။
-【အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ)

Posted via Blogaway