ဆရာေတာ္ ဦးနရိႏၵ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
လင္းယုန္ (Eagle)
***************
လင္းယုန္ငွက္ဟာကမၻာေပၚမွာ အသက္အရွည္ဆုံး
ငွက္တစ္မ်ိဳးျဖစ္ျပီး အသက္(70)နစ္အထိအသက္
ရွင္ေနထိုင္နိူင္ပါတယ္ ဒါေပမဲ႔ သူတို႔ဟာ အသက္
ရွည္ရွည္ေနနိူင္ဖို႕အတြက္ သူတို႕ရဲ႔အသက္(40)နွစ္
မွာ ခက္ခဲတဲ႕ျဖစ္စဥ္အတြက္ အေရးႀကီးတဲ႕ဆုံးျဖတ္
ခ်က္တစ္ခုကိုခ်ႀကရပါတယ္။
သူ႕အသက္ (40) နွစ္
ေရာက္တဲ႕အခါမွာ သားေကာင္ကိုဖမ္းဖို႕အတြက္
သူ႕ရဲ႕လက္သည္းေတြဟာ စတင္ပ်က္စီးလာပါတယ္
။ႏုတ္သီးေတြကလဲရင္ဘတ္ထိေအာင္ရွည္ျပီး
ေကာက္လာျပီး အေတာင္ေတြကလဲ အရမ္းေလးလာ
ပါတယ္ အေမႊးေတြကလဲအရမ္းထူလာတဲ႕အတြက္
ပ်ံရတာလဲအရမ္းပင္ပန္းလွပါတယ္။
သူ႔မွာေရြးခ်ယ္
စရာႏွစ္လမ္းပဲရွိပါတယ္။ဒီအတိုင္းေနျပီးဘာမွမလုပ္
ေတာ႔ပဲအေသခံမလား? နာက်င္ခက္ခဲတဲ႕ျဖစ္စဥ္ကို
ျဖတ္သန္းျပီးအသက္ဆက္ရွင္မလား? မစြန္႕စားပဲ
ေသရတာထက္စာရင္ စြန္႕စားျပီးေသရတာကပို
ျမတ္ပါလိမ္႔မယ္။
ဒါေႀကာင္႕အလြန္ျမင္႕တဲ႔ေတာင္
တစ္ခုဆီပ်ံသန္းသြားျပီး အသိုက္တစ္ခုတည္ေဆာက္
လိုက္ပါတယ္ ျပီးေတာ႔ထပ္မပ်ံသန္းပဲ အဲဒီမွာပဲနား
နားေနပါတယ္။နာက်င္ခက္ခဲတဲ႔ျဖစ္စဥ္ကိုေက်ာ္ျဖတ္
ဖို႔အစကေနအဆုံးထိ ရက္ေပါင္း (150) ႏွစ္ဝက္နီး
ပါးႀကာပါတယ္။
ဒီေတာ႕သူဟာပထမဦးဆုံး သူ႕ရဲ႕နုတ္သီးကို ေက်ာက္
ေဆာင္နဲ႕ရိုက္ျပီးျဖဳတ္ျပစ္ရပါတယ္။ျပီးေတာ႕နုတ္သီး
အသစ္ထြက္လာတဲ႕အထိ တိတ္ဆိပ္စြာနဲ႔ေစာင္႕
ဆိုင္းေနခဲ႔ရပါတယ္။ႏုတ္သီးအသစ္ထြက္လာေတာ႕
အဲ႕ဒီႏုတ္သီးနဲ႔ပဲ ေျခသည္းေတြကို တစ္ခုျပီးတသ္ခု
ဆြဲႏုတ္ရပါတယ္။ေျခသည္းအသစ္ေတြထြက္လာမွ
သူ႕ရဲ႔အေတာင္ေတြကိုတစ္ခုျပီးတစ္ခု ႏုတ္ျပစ္ရ
ျပန္ပါတယ္။အေတာင္ပံအသစ္ေတြထြက္လာေတာ႕
သူ႕ရဲ႕ခက္ခဲစြာျဖတ္သန္းရတဲ႔ရက္ေပါင္းက(150)
ပါပဲ ။အဲဒီေနာက္မွာေတာ႔ လင္းယုန္ငွက္ဟာ သူ႔ရဲ႔ ေက်ာ္ၾကားလွတဲ႔ ပ်ံသန္းမွဳေတြကို ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ မွ် ၿပန္လည္ၿပုလုပ္ႏုိင္ခဲ႔ပါၿပီး အသက္ ၇၀ ထိ အသက္ရွင္ေနထိုင္နိူင္ခဲ႕ပါတယ္။
ဒီအျဖစ္အပ်က္ကေတာ႕ (change)ဆိုတဲ႕ေျပာင္း
လဲမႈ႕ကိုေျပာျခင္တာပါ။ တသ္ခါတစ္ရံမွာ က်ြန္ေတာ္
တို႕ဟာ ဘဝအသစ္အတြက္ ခက္ခဲတဲ႕ဆုံးျဖတ္ခ်က္
ေတြခ်ႀကရပါတယ္။
ဘဝကိုေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္
နဲ႔ ဆက္လက္ျဖတ္သန္းခ်င္ရင္ေတာ႔ က်ြန္ေတာ္တို႔
ရဲ႕အက်င္႔ဆိုးေတြ။ ထုံးစံေတြကိုလႊင္႔ျပစ္ရပါလိမ္မယ္
က်ြန္ေတာ္တို႔ဟာ အေတြးအေခၚအသစ္ေတြကို
လက္ခံခ်င္စိတ္ရွိတာနဲ႕အမ်ွ အေတြးေခၚေဟာင္းေတြ
ကိုစြန္႔ျပစ္ရလိမ္႔မယ္။ကိုယ္႔ရဲ႔အစြမ္းအစေတြေဖာ္ထုပ္
နိူင္ျပီး လွပတဲ႔အနာဂတ္အသစ္ေတြကို တည္
ေဆာက္နိူင္ရပါမယ္။
တိရိစၧာန္ျဖစ္တဲ႔ လင္းယုန္ငွက္
ေတာင္သူ႕ခႏၶာကိုယ္မွာရွိတဲ႔ မလိုလားအပ္တဲ႔ အဂၤါ
အသိတ္အပိုင္းကို ႏုတ္ပယ္နူိင္ေသးရင္ အသိဥာဏ္
ရွိတဲ႔လူသားေတြကေရာ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို(change)
မလုပ္နိူင္ႀကဘူးလား? လင္းယုန္ငွက္ဟာ နာက်င္ခက္ခဲ
စြာေျပာင္းရတာပါ။
လူသားေတြျဖစ္တဲ႔က်ြန္ေတာ္တို႔
က နာက်င္စရာမရွိပဲ "အေတြးအေခၚအေဟာင္း အမူ
အက်င္႔အေဟာင္း မေကာင္းတဲ႔စရိုက္ ေတြကိုမစြန္႔
လႊတ္နိူင္ႀကဘူးလား? မေျပာင္းလဲ နိူင္ႀကဘူးလား?
ဒီအတိုင္းဆက္သြားမလား ဆိုတာ စဥ္းစားေစျခင္
ပါတယ္။
ဒီပံုၿပင္ေလးကိုသေဘာက်ႏွစ္ၿခိုက္လြန္းလုိ႔မၾကာခဏဖတ္မိပါတယ္။မူရင္းလင္႔ကိုတင္ေပးသူကို ရွာမေတြ႔နုိင္ေတာ႔လုိ႔ credit မေပးၿဖစ္တာကို ခြင္႔လႊတ္ေစခ်င္ပါတယ္။သူေရးထားတာကို မူရင္းအတုိင္းပဲ တတ္ႏိုင္သမွ်ကိုးကားေပးထားပါတယ္။အနဲငယ္ပဲ ၿပင္ေပးလုိက္ပါတယ္။အဲဒါက မူရင္းမွာ သိမ္းငွက္လုိ႔ေခါင္းစဥ္တပ္ထားတာေၾကာင္႔ပါ။
ဘဝမွာဆံုးၿဖတ္ခ်က္ေတြၾကီးၾကီးမားမားခ်လုိက္ရေလတုိင္း ကၽြန္ေတာ္မၾကာခဏ ဖတ္ၿဖစ္တဲ႔ ပံုၿပင္ေလးတစ္ပုဒ္ပါ။ ေနာက္ စာအုပ္တစ္အုပ္ရွိပါေသးတယ္။အဲဒါက Johnathan Livingston Seagull ဆုိတဲ႔စာအုပ္ပါ။ေနာင္ အားတဲ႔အခ်ိန္မွာ အဲဒီစာအုပ္အေၾကာင္းသံုးသပ္ခ်က္မွတ္ခ်က္ေတြကို ေရးသားပါအံုးမယ္။
လုိရာပန္းတုိင္ကို ထက္သန္ေသာယံုၾကည္ခ်က္၊ၿပင္းထန္ေသာ လံု႔လဝီရိယနဲ႔ သည္းခံတတ္ေသာစိတ္တုိ႔ၿဖင္႔ ေရာက္ေအာင္ ေလွ ်ာက္လွမ္းႏုိင္ၾကပါေစ။
unicode version
ဆရာတော် ဦးနရိန္ဒ ငြိမ်းချမ်းရေး added 3 new photos.
လင်းယုန် (Eagle)
***************
လင်းယုန်ငှက်ဟာကမ္ဘာပေါ်မှာ အသက်အရှည်ဆုံး
ငှက်တစ်မျိုးဖြစ်ပြီး အသက်(70)နစ်အထိအသက်
ရှင်နေထိုင်နိူင်ပါတယ် ဒါပေမဲ့ သူတို့ဟာ အသက်
ရှည်ရှည်နေနိူင်ဖို့အတွက် သူတို့ရဲ့အသက်(40)နှစ်
မှာ ခက်ခဲတဲ့ဖြစ်စဥ်အတွက် အရေးကြီးတဲ့ဆုံးဖြတ်
ချက်တစ်ခုကိုချကြရပါတယ်။
သူ့အသက် (40) နှစ်
ရောက်တဲ့အခါမှာ သားကောင်ကိုဖမ်းဖို့အတွက်
သူ့ရဲ့လက်သည်းတွေဟာ စတင်ပျက်စီးလာပါတယ်
။နုတ်သီးတွေကလဲရင်ဘတ်ထိအောင်ရှည်ပြီး
ကောက်လာပြီး အတောင်တွေကလဲ အရမ်းလေးလာ
ပါတယ် အမွှေးတွေကလဲအရမ်းထူလာတဲ့အတွက်
ပျံရတာလဲအရမ်းပင်ပန်းလှပါတယ်။
သူ့မှာရွေးချယ်
စရာနှစ်လမ်းပဲရှိပါတယ်။ဒီအတိုင်းနေပြီးဘာမှမလုပ်
တော့ပဲအသေခံမလား? နာကျင်ခက်ခဲတဲ့ဖြစ်စဥ်ကို
ဖြတ်သန်းပြီးအသက်ဆက်ရှင်မလား? မစွန့်စားပဲ
သေရတာထက်စာရင် စွန့်စားပြီးသေရတာကပို
မြတ်ပါလိမ့်မယ်။
ဒါကြောင့်အလွန်မြင့်တဲ့တောင်
တစ်ခုဆီပျံသန်းသွားပြီး အသိုက်တစ်ခုတည်ဆောက်
လိုက်ပါတယ် ပြီးတော့ထပ်မပျံသန်းပဲ အဲဒီမှာပဲနား
နားနေပါတယ်။နာကျင်ခက်ခဲတဲ့ဖြစ်စဥ်ကိုကျော်ဖြတ်
ဖို့အစကနေအဆုံးထိ ရက်ပေါင်း (150) နှစ်ဝက်နီး
ပါးကြာပါတယ်။
ဒီတော့သူဟာပထမဦးဆုံး သူ့ရဲ့နုတ်သီးကို ကျောက်
ဆောင်နဲ့ရိုက်ပြီးဖြုတ်ပြစ်ရပါတယ်။ပြီးတော့နုတ်သီး
အသစ်ထွက်လာတဲ့အထိ တိတ်ဆိပ်စွာနဲ့စောင့်
ဆိုင်းနေခဲ့ရပါတယ်။နုတ်သီးအသစ်ထွက်လာတော့
အဲ့ဒီနုတ်သီးနဲ့ပဲ ခြေသည်းတွေကို တစ်ခုပြီးတသ်ခု
ဆွဲနုတ်ရပါတယ်။ခြေသည်းအသစ်တွေထွက်လာမှ
သူ့ရဲ့အတောင်တွေကိုတစ်ခုပြီးတစ်ခု နုတ်ပြစ်ရ
ပြန်ပါတယ်။အတောင်ပံအသစ်တွေထွက်လာတော့
သူ့ရဲ့ခက်ခဲစွာဖြတ်သန်းရတဲ့ရက်ပေါင်းက(150)
ပါပဲ ။အဲဒီနောက်မှာတော့ လင်းယုန်ငှက်ဟာ သူ့ရဲ့ ကျော်ကြားလှတဲ့ ပျံသန်းမှုတွေကို နောက်ထပ် နှစ်ပေါင်း ၃၀ မှျ ပြန်လည်ပြုလုပ်နိုင်ခဲ့ပါပြီး အသက် ၇၀ ထိ အသက်ရှင်နေထိုင်နိူင်ခဲ့ပါတယ်။
ဒီအဖြစ်အပျက်ကတော့ (change)ဆိုတဲ့ပြောင်း
လဲမှု့ကိုပြောခြင်တာပါ။ တသ်ခါတစ်ရံမှာ ကျွန်တော်
တို့ဟာ ဘဝအသစ်အတွက် ခက်ခဲတဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်
တွေချကြရပါတယ်။
ဘဝကိုအောင်အောင်မြင်မြင်
နဲ့ ဆက်လက်ဖြတ်သန်းချင်ရင်တော့ ကျွန်တော်တို့
ရဲ့အကျင့်ဆိုးတွေ။ ထုံးစံတွေကိုလွှင့်ပြစ်ရပါလိမ်မယ်
ကျွန်တော်တို့ဟာ အတွေးအခေါ်အသစ်တွေကို
လက်ခံချင်စိတ်ရှိတာနဲ့အမျှ အတွေးခေါ်ဟောင်းတွေ
ကိုစွန့်ပြစ်ရလိမ့်မယ်။ကိုယ့်ရဲ့အစွမ်းအစတွေဖော်ထုပ်
နိူင်ပြီး လှပတဲ့အနာဂတ်အသစ်တွေကို တည်
ဆောက်နိူင်ရပါမယ်။
တိရိစ္ဆာန်ဖြစ်တဲ့ လင်းယုန်ငှက်
တောင်သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှာရှိတဲ့ မလိုလားအပ်တဲ့ အင်္ဂါ
အသိတ်အပိုင်းကို နုတ်ပယ်နူိင်သေးရင် အသိဥာဏ်
ရှိတဲ့လူသားတွေကရော ကိုယ့်ကိုယ်ကို(change)
မလုပ်နိူင်ကြဘူးလား? လင်းယုန်ငှက်ဟာ နာကျင်ခက်ခဲ
စွာပြောင်းရတာပါ။
လူသားတွေဖြစ်တဲ့ကျွန်တော်တို့
က နာကျင်စရာမရှိပဲ "အတွေးအခေါ်အဟောင်း အမူ
အကျင့်အဟောင်း မကောင်းတဲ့စရိုက် တွေကိုမစွန့်
လွှတ်နိူင်ကြဘူးလား? မပြောင်းလဲ နိူင်ကြဘူးလား?
ဒီအတိုင်းဆက်သွားမလား ဆိုတာ စဥ်းစားစေခြင်
ပါတယ်။
ဒီပံုပြင်လေးကိုသဘောကျနှစ်ခြိုက်လွန်းလို့မကြာခဏဖတ်မိပါတယ်။မူရင်းလင့်ကိုတင်ပေးသူကို ရှာမတွေ့နိုင်တော့လို့ credit မပေးဖြစ်တာကို ခွင့်လွှတ်စေချင်ပါတယ်။သူရေးထားတာကို မူရင်းအတိုင်းပဲ တတ်နိုင်သမှျကိုးကားပေးထားပါတယ်။အနဲငယ်ပဲ ပြင်ပေးလိုက်ပါတယ်။အဲဒါက မူရင်းမှာ သိမ်းငှက်လို့ခေါင်းစဥ်တပ်ထားတာကြောင့်ပါ။
ဘဝမှာဆံုးဖြတ်ချက်တွေကြီးကြီးမားမားချလိုက်ရလေတိုင်း ကျွန်တော်မကြာခဏ ဖတ်ဖြစ်တဲ့ ပံုပြင်လေးတစ်ပုဒ်ပါ။ နောက် စာအုပ်တစ်အုပ်ရှိပါသေးတယ်။အဲဒါက Johnathan Livingston Seagull ဆိုတဲ့စာအုပ်ပါ။နောင် အားတဲ့အချိန်မှာ အဲဒီစာအုပ်အကြောင်းသံုးသပ်ချက်မှတ်ချက်တွေကို ရေးသားပါအံုးမယ်။
လိုရာပန်းတိုင်ကို ထက်သန်သောယံုကြည်ချက်၊ပြင်းထန်သော လံု့လဝီရိယနဲ့ သည်းခံတတ်သောစိတ်တို့ဖြင့် ရောက်အောင် လှေ ျာက်လှမ်းနိုင်ကြပါစေ။
လင္းယုန္ (Eagle)
***************
လင္းယုန္ငွက္ဟာကမၻာေပၚမွာ အသက္အရွည္ဆုံး
ငွက္တစ္မ်ိဳးျဖစ္ျပီး အသက္(70)နစ္အထိအသက္
ရွင္ေနထိုင္နိူင္ပါတယ္ ဒါေပမဲ႔ သူတို႔ဟာ အသက္
ရွည္ရွည္ေနနိူင္ဖို႕အတြက္ သူတို႕ရဲ႔အသက္(40)နွစ္
မွာ ခက္ခဲတဲ႕ျဖစ္စဥ္အတြက္ အေရးႀကီးတဲ႕ဆုံးျဖတ္
ခ်က္တစ္ခုကိုခ်ႀကရပါတယ္။
သူ႕အသက္ (40) နွစ္
ေရာက္တဲ႕အခါမွာ သားေကာင္ကိုဖမ္းဖို႕အတြက္
သူ႕ရဲ႕လက္သည္းေတြဟာ စတင္ပ်က္စီးလာပါတယ္
။ႏုတ္သီးေတြကလဲရင္ဘတ္ထိေအာင္ရွည္ျပီး
ေကာက္လာျပီး အေတာင္ေတြကလဲ အရမ္းေလးလာ
ပါတယ္ အေမႊးေတြကလဲအရမ္းထူလာတဲ႕အတြက္
ပ်ံရတာလဲအရမ္းပင္ပန္းလွပါတယ္။
သူ႔မွာေရြးခ်ယ္
စရာႏွစ္လမ္းပဲရွိပါတယ္။ဒီအတိုင္းေနျပီးဘာမွမလုပ္
ေတာ႔ပဲအေသခံမလား? နာက်င္ခက္ခဲတဲ႕ျဖစ္စဥ္ကို
ျဖတ္သန္းျပီးအသက္ဆက္ရွင္မလား? မစြန္႕စားပဲ
ေသရတာထက္စာရင္ စြန္႕စားျပီးေသရတာကပို
ျမတ္ပါလိမ္႔မယ္။
ဒါေႀကာင္႕အလြန္ျမင္႕တဲ႔ေတာင္
တစ္ခုဆီပ်ံသန္းသြားျပီး အသိုက္တစ္ခုတည္ေဆာက္
လိုက္ပါတယ္ ျပီးေတာ႔ထပ္မပ်ံသန္းပဲ အဲဒီမွာပဲနား
နားေနပါတယ္။နာက်င္ခက္ခဲတဲ႔ျဖစ္စဥ္ကိုေက်ာ္ျဖတ္
ဖို႔အစကေနအဆုံးထိ ရက္ေပါင္း (150) ႏွစ္ဝက္နီး
ပါးႀကာပါတယ္။
ဒီေတာ႕သူဟာပထမဦးဆုံး သူ႕ရဲ႕နုတ္သီးကို ေက်ာက္
ေဆာင္နဲ႕ရိုက္ျပီးျဖဳတ္ျပစ္ရပါတယ္။ျပီးေတာ႕နုတ္သီး
အသစ္ထြက္လာတဲ႕အထိ တိတ္ဆိပ္စြာနဲ႔ေစာင္႕
ဆိုင္းေနခဲ႔ရပါတယ္။ႏုတ္သီးအသစ္ထြက္လာေတာ႕
အဲ႕ဒီႏုတ္သီးနဲ႔ပဲ ေျခသည္းေတြကို တစ္ခုျပီးတသ္ခု
ဆြဲႏုတ္ရပါတယ္။ေျခသည္းအသစ္ေတြထြက္လာမွ
သူ႕ရဲ႔အေတာင္ေတြကိုတစ္ခုျပီးတစ္ခု ႏုတ္ျပစ္ရ
ျပန္ပါတယ္။အေတာင္ပံအသစ္ေတြထြက္လာေတာ႕
သူ႕ရဲ႕ခက္ခဲစြာျဖတ္သန္းရတဲ႔ရက္ေပါင္းက(150)
ပါပဲ ။အဲဒီေနာက္မွာေတာ႔ လင္းယုန္ငွက္ဟာ သူ႔ရဲ႔ ေက်ာ္ၾကားလွတဲ႔ ပ်ံသန္းမွဳေတြကို ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ မွ် ၿပန္လည္ၿပုလုပ္ႏုိင္ခဲ႔ပါၿပီး အသက္ ၇၀ ထိ အသက္ရွင္ေနထိုင္နိူင္ခဲ႕ပါတယ္။
ဒီအျဖစ္အပ်က္ကေတာ႕ (change)ဆိုတဲ႕ေျပာင္း
လဲမႈ႕ကိုေျပာျခင္တာပါ။ တသ္ခါတစ္ရံမွာ က်ြန္ေတာ္
တို႕ဟာ ဘဝအသစ္အတြက္ ခက္ခဲတဲ႕ဆုံးျဖတ္ခ်က္
ေတြခ်ႀကရပါတယ္။
ဘဝကိုေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္
နဲ႔ ဆက္လက္ျဖတ္သန္းခ်င္ရင္ေတာ႔ က်ြန္ေတာ္တို႔
ရဲ႕အက်င္႔ဆိုးေတြ။ ထုံးစံေတြကိုလႊင္႔ျပစ္ရပါလိမ္မယ္
က်ြန္ေတာ္တို႔ဟာ အေတြးအေခၚအသစ္ေတြကို
လက္ခံခ်င္စိတ္ရွိတာနဲ႕အမ်ွ အေတြးေခၚေဟာင္းေတြ
ကိုစြန္႔ျပစ္ရလိမ္႔မယ္။ကိုယ္႔ရဲ႔အစြမ္းအစေတြေဖာ္ထုပ္
နိူင္ျပီး လွပတဲ႔အနာဂတ္အသစ္ေတြကို တည္
ေဆာက္နိူင္ရပါမယ္။
တိရိစၧာန္ျဖစ္တဲ႔ လင္းယုန္ငွက္
ေတာင္သူ႕ခႏၶာကိုယ္မွာရွိတဲ႔ မလိုလားအပ္တဲ႔ အဂၤါ
အသိတ္အပိုင္းကို ႏုတ္ပယ္နူိင္ေသးရင္ အသိဥာဏ္
ရွိတဲ႔လူသားေတြကေရာ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို(change)
မလုပ္နိူင္ႀကဘူးလား? လင္းယုန္ငွက္ဟာ နာက်င္ခက္ခဲ
စြာေျပာင္းရတာပါ။
လူသားေတြျဖစ္တဲ႔က်ြန္ေတာ္တို႔
က နာက်င္စရာမရွိပဲ "အေတြးအေခၚအေဟာင္း အမူ
အက်င္႔အေဟာင္း မေကာင္းတဲ႔စရိုက္ ေတြကိုမစြန္႔
လႊတ္နိူင္ႀကဘူးလား? မေျပာင္းလဲ နိူင္ႀကဘူးလား?
ဒီအတိုင္းဆက္သြားမလား ဆိုတာ စဥ္းစားေစျခင္
ပါတယ္။
ဒီပံုၿပင္ေလးကိုသေဘာက်ႏွစ္ၿခိုက္လြန္းလုိ႔မၾကာခဏဖတ္မိပါတယ္။မူရင္းလင္႔ကိုတင္ေပးသူကို ရွာမေတြ႔နုိင္ေတာ႔လုိ႔ credit မေပးၿဖစ္တာကို ခြင္႔လႊတ္ေစခ်င္ပါတယ္။သူေရးထားတာကို မူရင္းအတုိင္းပဲ တတ္ႏိုင္သမွ်ကိုးကားေပးထားပါတယ္။အနဲငယ္ပဲ ၿပင္ေပးလုိက္ပါတယ္။အဲဒါက မူရင္းမွာ သိမ္းငွက္လုိ႔ေခါင္းစဥ္တပ္ထားတာေၾကာင္႔ပါ။
ဘဝမွာဆံုးၿဖတ္ခ်က္ေတြၾကီးၾကီးမားမားခ်လုိက္ရေလတုိင္း ကၽြန္ေတာ္မၾကာခဏ ဖတ္ၿဖစ္တဲ႔ ပံုၿပင္ေလးတစ္ပုဒ္ပါ။ ေနာက္ စာအုပ္တစ္အုပ္ရွိပါေသးတယ္။အဲဒါက Johnathan Livingston Seagull ဆုိတဲ႔စာအုပ္ပါ။ေနာင္ အားတဲ႔အခ်ိန္မွာ အဲဒီစာအုပ္အေၾကာင္းသံုးသပ္ခ်က္မွတ္ခ်က္ေတြကို ေရးသားပါအံုးမယ္။
လုိရာပန္းတုိင္ကို ထက္သန္ေသာယံုၾကည္ခ်က္၊ၿပင္းထန္ေသာ လံု႔လဝီရိယနဲ႔ သည္းခံတတ္ေသာစိတ္တုိ႔ၿဖင္႔ ေရာက္ေအာင္ ေလွ ်ာက္လွမ္းႏုိင္ၾကပါေစ။
unicode version
ဆရာတော် ဦးနရိန္ဒ ငြိမ်းချမ်းရေး added 3 new photos.
လင်းယုန် (Eagle)
***************
လင်းယုန်ငှက်ဟာကမ္ဘာပေါ်မှာ အသက်အရှည်ဆုံး
ငှက်တစ်မျိုးဖြစ်ပြီး အသက်(70)နစ်အထိအသက်
ရှင်နေထိုင်နိူင်ပါတယ် ဒါပေမဲ့ သူတို့ဟာ အသက်
ရှည်ရှည်နေနိူင်ဖို့အတွက် သူတို့ရဲ့အသက်(40)နှစ်
မှာ ခက်ခဲတဲ့ဖြစ်စဥ်အတွက် အရေးကြီးတဲ့ဆုံးဖြတ်
ချက်တစ်ခုကိုချကြရပါတယ်။
သူ့အသက် (40) နှစ်
ရောက်တဲ့အခါမှာ သားကောင်ကိုဖမ်းဖို့အတွက်
သူ့ရဲ့လက်သည်းတွေဟာ စတင်ပျက်စီးလာပါတယ်
။နုတ်သီးတွေကလဲရင်ဘတ်ထိအောင်ရှည်ပြီး
ကောက်လာပြီး အတောင်တွေကလဲ အရမ်းလေးလာ
ပါတယ် အမွှေးတွေကလဲအရမ်းထူလာတဲ့အတွက်
ပျံရတာလဲအရမ်းပင်ပန်းလှပါတယ်။
သူ့မှာရွေးချယ်
စရာနှစ်လမ်းပဲရှိပါတယ်။ဒီအတိုင်းနေပြီးဘာမှမလုပ်
တော့ပဲအသေခံမလား? နာကျင်ခက်ခဲတဲ့ဖြစ်စဥ်ကို
ဖြတ်သန်းပြီးအသက်ဆက်ရှင်မလား? မစွန့်စားပဲ
သေရတာထက်စာရင် စွန့်စားပြီးသေရတာကပို
မြတ်ပါလိမ့်မယ်။
ဒါကြောင့်အလွန်မြင့်တဲ့တောင်
တစ်ခုဆီပျံသန်းသွားပြီး အသိုက်တစ်ခုတည်ဆောက်
လိုက်ပါတယ် ပြီးတော့ထပ်မပျံသန်းပဲ အဲဒီမှာပဲနား
နားနေပါတယ်။နာကျင်ခက်ခဲတဲ့ဖြစ်စဥ်ကိုကျော်ဖြတ်
ဖို့အစကနေအဆုံးထိ ရက်ပေါင်း (150) နှစ်ဝက်နီး
ပါးကြာပါတယ်။
ဒီတော့သူဟာပထမဦးဆုံး သူ့ရဲ့နုတ်သီးကို ကျောက်
ဆောင်နဲ့ရိုက်ပြီးဖြုတ်ပြစ်ရပါတယ်။ပြီးတော့နုတ်သီး
အသစ်ထွက်လာတဲ့အထိ တိတ်ဆိပ်စွာနဲ့စောင့်
ဆိုင်းနေခဲ့ရပါတယ်။နုတ်သီးအသစ်ထွက်လာတော့
အဲ့ဒီနုတ်သီးနဲ့ပဲ ခြေသည်းတွေကို တစ်ခုပြီးတသ်ခု
ဆွဲနုတ်ရပါတယ်။ခြေသည်းအသစ်တွေထွက်လာမှ
သူ့ရဲ့အတောင်တွေကိုတစ်ခုပြီးတစ်ခု နုတ်ပြစ်ရ
ပြန်ပါတယ်။အတောင်ပံအသစ်တွေထွက်လာတော့
သူ့ရဲ့ခက်ခဲစွာဖြတ်သန်းရတဲ့ရက်ပေါင်းက(150)
ပါပဲ ။အဲဒီနောက်မှာတော့ လင်းယုန်ငှက်ဟာ သူ့ရဲ့ ကျော်ကြားလှတဲ့ ပျံသန်းမှုတွေကို နောက်ထပ် နှစ်ပေါင်း ၃၀ မှျ ပြန်လည်ပြုလုပ်နိုင်ခဲ့ပါပြီး အသက် ၇၀ ထိ အသက်ရှင်နေထိုင်နိူင်ခဲ့ပါတယ်။
ဒီအဖြစ်အပျက်ကတော့ (change)ဆိုတဲ့ပြောင်း
လဲမှု့ကိုပြောခြင်တာပါ။ တသ်ခါတစ်ရံမှာ ကျွန်တော်
တို့ဟာ ဘဝအသစ်အတွက် ခက်ခဲတဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်
တွေချကြရပါတယ်။
ဘဝကိုအောင်အောင်မြင်မြင်
နဲ့ ဆက်လက်ဖြတ်သန်းချင်ရင်တော့ ကျွန်တော်တို့
ရဲ့အကျင့်ဆိုးတွေ။ ထုံးစံတွေကိုလွှင့်ပြစ်ရပါလိမ်မယ်
ကျွန်တော်တို့ဟာ အတွေးအခေါ်အသစ်တွေကို
လက်ခံချင်စိတ်ရှိတာနဲ့အမျှ အတွေးခေါ်ဟောင်းတွေ
ကိုစွန့်ပြစ်ရလိမ့်မယ်။ကိုယ့်ရဲ့အစွမ်းအစတွေဖော်ထုပ်
နိူင်ပြီး လှပတဲ့အနာဂတ်အသစ်တွေကို တည်
ဆောက်နိူင်ရပါမယ်။
တိရိစ္ဆာန်ဖြစ်တဲ့ လင်းယုန်ငှက်
တောင်သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှာရှိတဲ့ မလိုလားအပ်တဲ့ အင်္ဂါ
အသိတ်အပိုင်းကို နုတ်ပယ်နူိင်သေးရင် အသိဥာဏ်
ရှိတဲ့လူသားတွေကရော ကိုယ့်ကိုယ်ကို(change)
မလုပ်နိူင်ကြဘူးလား? လင်းယုန်ငှက်ဟာ နာကျင်ခက်ခဲ
စွာပြောင်းရတာပါ။
လူသားတွေဖြစ်တဲ့ကျွန်တော်တို့
က နာကျင်စရာမရှိပဲ "အတွေးအခေါ်အဟောင်း အမူ
အကျင့်အဟောင်း မကောင်းတဲ့စရိုက် တွေကိုမစွန့်
လွှတ်နိူင်ကြဘူးလား? မပြောင်းလဲ နိူင်ကြဘူးလား?
ဒီအတိုင်းဆက်သွားမလား ဆိုတာ စဥ်းစားစေခြင်
ပါတယ်။
ဒီပံုပြင်လေးကိုသဘောကျနှစ်ခြိုက်လွန်းလို့မကြာခဏဖတ်မိပါတယ်။မူရင်းလင့်ကိုတင်ပေးသူကို ရှာမတွေ့နိုင်တော့လို့ credit မပေးဖြစ်တာကို ခွင့်လွှတ်စေချင်ပါတယ်။သူရေးထားတာကို မူရင်းအတိုင်းပဲ တတ်နိုင်သမှျကိုးကားပေးထားပါတယ်။အနဲငယ်ပဲ ပြင်ပေးလိုက်ပါတယ်။အဲဒါက မူရင်းမှာ သိမ်းငှက်လို့ခေါင်းစဥ်တပ်ထားတာကြောင့်ပါ။
ဘဝမှာဆံုးဖြတ်ချက်တွေကြီးကြီးမားမားချလိုက်ရလေတိုင်း ကျွန်တော်မကြာခဏ ဖတ်ဖြစ်တဲ့ ပံုပြင်လေးတစ်ပုဒ်ပါ။ နောက် စာအုပ်တစ်အုပ်ရှိပါသေးတယ်။အဲဒါက Johnathan Livingston Seagull ဆိုတဲ့စာအုပ်ပါ။နောင် အားတဲ့အချိန်မှာ အဲဒီစာအုပ်အကြောင်းသံုးသပ်ချက်မှတ်ချက်တွေကို ရေးသားပါအံုးမယ်။
လိုရာပန်းတိုင်ကို ထက်သန်သောယံုကြည်ချက်၊ပြင်းထန်သော လံု့လဝီရိယနဲ့ သည်းခံတတ်သောစိတ်တို့ဖြင့် ရောက်အောင် လှေ ျာက်လှမ်းနိုင်ကြပါစေ။
No comments:
Post a Comment