"လူပုဂၢိဳလ္မ်ား သပိတ္ျဖင့္ စားသင့္ မစားသင့္"
==ဦးနႏၵာစာရ (မံုရြာ)==
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
ေမး။ အရွင္ဘုရား ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ား ဆြမ္းဘုဉ္းေပးသည့္ သပိတ္ျဖင့္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား ထမင္းထည့္စားေကာင္းပါသလား ဘုရား။
ေျဖ။ မစားေကာင္းပါ။
သပိတ္ သကၤန္းစေသာ ရဟန္းတို႔အသံုးျပဳအပ္ေသာ အသံုးအေဆာင္ ပရိေဘာဂမ်ားသည္ လူပုဂၢိဳလ္အတြက္ ရုိေသျမတ္ႏိုး ရွိခုိးပူေဇာ္ရာ ေစတီထိုက္ေသာေၾကာင့္ စားခြက္အျဖစ္ျဖင့္ အသံုးမျပဳေကာင္းပါ။
ပဗၺဇိတ ပရိေဘာေဂါ ဟိ အဂါရိကာနံ ေစတိယ႒ာနိေယာ (၀ိနယသဂၤဟ၊႒၊၁၃)
ထို႔အတူ သကၤန္းကုိလည္း လက္ႏွီးစုပ္အျဖစ္ျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေျခသုပ္အျဖစ္ျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း အသံုးမျပဳေကာင္းေပ။
ပေႏၴ ဒိသြာန ကာသာ၀ံ၊ ဆ႗ိတံ မီဠွမကၡိတံ။
သိရသၼိ ံ အဉၨလိ ံကတြာ၊ ၀ႏၵိတဗၺံ ဣသိဒၶဇံ။
အဗၻတီတာစ ေယ ဗုဒၶါ၊ ပစၥဳပၸႏၷာ စ နာဂတာ၊
ဓေဇနာေနန သုဇၥ်ႏၲိ၊ တသၼာ ဧတံ နမႆိယံ။ (အပ၊၁၊၅၂၊ ေထရ၊႒၊၁၊၄၇၄)
လမ္းေပၚမွာ မစင္လူးလ်က္လႊင့္ပစ္ထားေသာ သကၤန္းကုိေတြ႔ျမင္သည္ရွိေသာ္ ဦးေခါင္းထိပ္ေပၚတင္လ်က္ အထြဋ္အျမတ္ထားကာ ရွိခိုးပူေဇာ္ထားထုိက္ေပ၏။
ပြင့္ေတာ္မူျပီး ပြင့္ေတာ္မူဆဲ ပြင့္ေတာ္မူလတၱံေသာ ဘုရား ရဟႏၲာ ပေစၥကဗုဒၶါ အရွင္ျမတ္တို႔သည္ ဤသကၤန္းကုိ အမွီျပဳ၍ ကိေလသာကင္းစင္ေတာ္မူၾကေလကုန္၏၊
ဤသကၤန္းသည္ ရဟႏၲာတို႔၏ ေအာင္လံ တံခြန္ပင္ျဖစ္၏ဟုႏွလံုးသြင္းကာ ရွိခိုးပူေဇာ္ထိုက္ေပ၏-အထူး ရိုေသ ေလးစားထိုက္၏။
အခ်ိဳ႕ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ား၌ ေက်ာင္း၀င္ အ၀ ေျခသုပ္ခံုေနရာတြင္ ေျခသုပ္အျဖစ္ သကၤန္းစုပ္မ်ား ထားရွိတတ္ၾကသည္။ ေက်ာင္းထဲသုိ႔ ရဟန္းသံဃာတင္မက လူ ဒကာ ဒကာမမ်ားလည္း မၾကာခဏ ၀င္ ထြက္ သြားလာတတ္ေသာေၾကာင့္ သကၤန္းစုပ္မ်ားကုိ အေပါက္၀တြင္ ေျခသုပ္အျဖစ္ မထားသင့္ေပ။
ထို႔အတူ မီးဖိုေခ်ာင္မွာလည္း သကၤန္းစုပ္မ်ား ထားရွိတတ္ၾက၏၊ ရဟန္းေတာ္မ်ားခ်ည္း အသံုးျပဳပါက ကိစၥမရွိေသာ္လည္း ခ်က္ျပဳတ္ေသာ ဒကာ ဒကာမမ်ားအေနနဲ႔ လက္ႏွီးစုပ္ အျဖစ္ အသံုးျပဳပါက အျပစ္ၾကီးလွေပသည္။
အခ်ိဳ႕ေသာ ဒကာ ဒကာမတို႔သည္ ဟယ္ သကၤန္းစုပ္ၾကီး ငရဲၾကီးလိမ့္မယ္ဟုဆိုကာ အသံုးျပဳရမွာ တြန္႔ဆုတ္သြားေသာ္လည္း အျခားလက္ခုမရွိသျဖင့္ သကၤန္းစုပ္ကုိပင္ လက္ခုလုပ္လုိက္ရေပသည္။
တခ်ိဳ႕ေသာ သူတို႔ကား သကၤန္းစုပ္မွန္းသိေသာ္လည္း အေရးမစုိက္ လက္ႏွီးစုပ္အျဖစ္ မေၾကာက္ မရြံ႕လက္ရဲ ဇက္ရဲ အသံုးျပဳတတ္ၾကေလ၏။
သကၤန္းစုပ္ကို ငရဲၾကီးသည္ဟူေသာအသိစိတ္ျဖင့္ မလဲႊသာလုိ႔ အသံုးျပဳလိုက္ရသူႏွင့္ သကၤန္းစုပ္ကို သကၤန္းပဲဟုထည့္တြက္မေနပဲ အေရးစိုက္မေနပဲ လက္ရဲ ဇက္ရဲ အသံုးျပဳၾကေသာ သူႏွစ္ေယာက္တို႔ ပူေလာင္ခံရမူျခင္း တူမည္မဟုတ္ေပ။
အကုသုိလ္ကို အကုသုိလ္မွန္းသိ၍ မလႊဲသာ၍ ျပဳလိုက္ရသူႏွင့္ အကုသုိလ္ကုိ အကုသုိလ္မွန္းမသိသျဖင့္ ရဲရဲတင္းတင္းျပဳလုပ္သူတို႔ အက်ိဳးေပးကား မတူေပ။
ဥပမာ မီးခဲကို မီးခဲမွန္းသိလ်က္ မလႊဲသာ၍ကုိင္ရေသာလူၾကီးတစ္ေယာက္သည္ အျမန္ကုိင္၍ အျမန္လႊင့္ပစ္မည္ျဖစ္သျဖင့္ ပူေလာင္မႈ သိပ္မမ်ားလွေပ။
မီးခဲကို မီးခဲမွန္းမသိေသးေသာ သံုးႏွစ္သားအရြက္ ကေလးငယ္သည္ ၀င္း၀င္းေလးပဲလွလိုက္တာဟူေသာအေတြးျဖင့္ မီးခဲကို မီးခဲမွန္းမသိေကာက္ကုိင္လုိက္ရာ ပူေသာ္လည္း ခ်က္ခ်င္းလႊင့္ပစ္ရေကာင္းမွန္းမသိ ျမဲျမဲဆုပ္ကုိင္ထားတတ္ေသာေၾကာင့္ ပုိ၍ ပူေလာင္ခံရတတ္ေလသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သိပိတ္ကို ခြက္တစ္အခုအျဖစ္အသံုးျပဳေသာသူမ်ားႏွင့္ သကၤန္းကုိ ေျခသုပ္၊ လက္ႏွီးစုပ္အျဖစ္ အသံုးျပဳေလ့ရွိေသာသူမ်ား အထူးသတိထား ေရွာင္ၾကဉ္တတ္ၾကေစရန္ အသိေပး ေရးသားလုိက္ရေပသည္။
ဦးနႏၵာစာရ (မံုရြာ)
☆မဘသ(ဗဟို)Online Media☆
No comments:
Post a Comment