အစာအိမ္ေရာဂါ ေ၀ဒနာသည္ ေတာလက္ေက်းရြာ မ်ားတြင္ အျဖစ္နည္းၿပီး ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီး လူေနထူထပ္သည့္ ေနရာတြင္ ေနထုိင္ရသူ မ်ား၌ ပုိ၍ အျဖစ္မ်ားသည္။ လူ႐ႈပ္ ၊ စိတ္႐ႈပ္ ၊ အစားမမွန္ ၊ အအိပ္မမွန္သူ မ်ားတြင္ ျဖစ္ေလ့ ရွိသည္။ အစာအိမ္္ေရာဂါကုိ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈေရာဂါ ဟုလည္း ေျပာၾကာသည္။ လူတစ္ဖက္သား ကုိ အႏုိင္ရလုိ၍ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈမွ အစာအိမ္ေရာဂါ ျဖစ္ႏုိင္သည္။ကမၻာႀကီးေပၚတြင္ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈ လြန္ကဲေနသည္။ နည္းပညာအရလည္း ၿပိဳင္သည္။ ေငြေၾကး ဥစၥာဓန အတြက္လည္း ၿပိဳင္သည္။ ပုိင္ဆုိင္မႈ အတြက္ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈေၾကာင့္ လူတစ္ဦးခ်င္း တုိက္ခိုက္မႈမွ အုပ္စုလုိက္ ၊ ထုိ႔ေနာက္ ႏိုင္ငံလုိက္ စစ္ပဲြမ်ားအထိ ျဖစ္လာၾကသည္။ စိတ္မခ်မ္းရေသာ လူတစ္ဦးတြင္ ပထမဦးဆံုး ၀င္လာေသာေရာဂါ မွ အစာမေၾကေရာဂါ ျဖစ္သည္။ မေၾကေသာ အစာေၾကာင့္ အစာအိမ္ေရာင္ ေစသည္။ ဗုိက္နာျခင္း ၊ ေအာ့အန္ျခင္း ၊ ေလထုိး ေလေအာင့္ ျဖစ္ျခင္း စသည္တုိ႔ ခံစားရၿပီးေနာက္ ၀မ္းခ်ဳပ္ျခင္း ၊ စျမင္းခံျခင္း သုိ႔မဟုတ္ အစာမေၾက ၀မ္းပ်က္၀မ္းကုိက္ ျဖစ္ျခင္းမ်ား ဆက္တုိက္ျဖစ္လာ ႏိုင္သည္။ ၀မ္းမေကာင္းေသာ သူတြင္ ေခါင္းအုံ ၊ ေခါင္းကိုက္ျခင္း ႏွင့္ ေနာက္ေက်ာတက္ျခင္း ၊ ဇက္ေၾကာ ထုိးျခင္းမ်ား ျဖစ္လာသည္။ ထုိ႔ေနာက္ စိတ္မၾကည္လင္ျခင္း ျဖစ္မည္။ ဤျဖစ္ရပ္မ်ား အားလံုး၏ အစသည္ အစာအိမ္မွ ျဖစ္သည္။ တခ်ိဳ႕က အစာအိမ္ေရာဂါကုိ ေလေရာဂါဟု ေျပာၾကသည္။ မဟုတ္ပါ။ အစာမေၾက၍ ေလျဖစ္လာရျခင္း ျဖစ္သည္။ ေလထုိး၍ နာျခင္းမဟုတ္ ၊ အစာအိမ္ေရာင္၍ နာျခင္း ၊ အစာအိမ္တြင္ အနာျဖစ္၍ နာျခင္း ျဖစ္သည္။ အစာအိမ္ မေကာင္းသူသည္ ေကာက္ညႇင္း ၊ ဆန္ေစး စေသာ ေၾကခဲေသာ အစာမ်ားစားမိလွ်င္ အစာအိမ္တြင္ မေၾကႏုိင္ဘဲ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ေနသည္။ နာရီ၀က္အတြင္း ေၾကရမည့္ အစာမွာ တစ္နာရီေက်ာ္ အထိ အစာအိမ္တြင္ ရွိေနလွ်င္ အစာအိမ္ႏွင့္ ၀မ္းဗုိက္အတြင္း ၾကြက္သားမ်ား ေတာင့္တင္းၿပီး ဗုိက္နာလာ တတ္သည္။ ၀မ္းဗုိက္ၾကြက္တက္ၿပီး အန္လွ်င္ စားထားေသာ အစာမ်ား ျပန္ထြက္လာ တတ္သည္။
No comments:
Post a Comment