အသက္ ၄ဝ အရြယ္......သတိျပဳဖြယ္ရာမ်ား

အသက္ ၄ဝ အရြယ္......သတိျပဳဖြယ္ရာမ်ား

လူငယ္ဘဝကို ႏႈတ္ဆက္ခ်ိန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လူငယ္ တုန္းက စားခ်င္သလိုစား၊ သြားခ်င္သလို သြား၊ ေနခ်င္သလိုေနခဲ့ေပမဲ့ ၄ဝ ပိုင္း ေရာက္ၿပီဆို သတိထားရပါေတာ့မယ္။ အထူးသျဖင့္ က်န္းမာေရးေပါ့။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ ေရွ႕လာမယ့္ အသက္ႀကီးပိုင္း အတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ရေတာ့မွာ ျဖစ္လို႔ ပါ။ ကားတစ္စီးနဲ႔ နမူနာျပဳေျပာရရင္ အ ႏွစ္ ၄ဝ လံုးလံုး သံုးလာတဲ့ ကားဟာ ကား အိုစာရင္းထဲ ေရာက္ေနပါၿပီ။

 ဒါေပမဲ့ စနစ္တက်နဲ႔ ျပင္ဆင္မြမ္းမံတာမ်ိဳး အၿမဲ လိုလုပ္ေပးရင္ေတာ့ ကားသစ္ေတြနဲ႔ ယွဥ္ ႏိုင္ေသးတာေပါ့။ (ကားအုိ၊ ကားေဟာင္း ေတြကိုေတာ့ အခုေနခါမွာ ျပန္အပ္ေနရ ပါတယ္) လူက်ေတာ့ ျပန္အပ္လို႔ မရဘူး။ စလစ္အသစ္ထုတ္ လုပ္လည္း မရဘူး။ Overhaul လုပ္လို႔လည္း မရဘူး။ ႏွစ္ ၄ဝ လံုးလံုး စားေသာက္ေနလာခဲ့တာ။ အဆိုး ေတြေရာ၊ အေကာင္းေတြေရာ သင့္တာေရာ၊ မသင္တာေရာ အစံုပဲ။ ကံေကာင္း ေထာက္မလို႔ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေထြ ေထြထူးထူး ေရာဂါႀကီးေတြ မျဖစ္ခဲ့တာ။

 ဒီေတာ့ ၄ဝ ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ လူငယ္ တုန္းကလို မဆင္မျခင္ လုပ္လို႔ မရေတာ့ ပါဘူး။ ေရွ႕လာမယ့္ အသက္အပုိင္းအျခား အတြက္ ဆင္ျခင္ျပင္ဆင္ရမယ္။
ကေန႔ ကမၻာအဝွမ္း ၾကည့္ၾကည့္ပါ။ ၄ဝ ေရာက္လာတဲ့တိုင္ ဆင္ျခင္မျပင္ဆင္ တာေတြ မရွိၾကလို႔ ၄ဝ နဲ႔ ၆ဝ အရြယ္ေတြ ေရာဂါအထူဆံုး၊ အေသအမ်ားဆံုး ျဖစ္ ေနၾကတယ္။
၄ဝ ဝန္းက်င္ လူလတ္ပိုင္းေတြမွာ ဆုိရင္ ႏွလံုးေသြးေၾကာ အဆီပိတ္တာ၊ ေသြးတိုး၊ ေသြးခ်ိဳ၊ အသည္းအဆီဖုံုး၊ သည္းေျခအိတ္ ေက်ာက္တည္တာေတြ၊ အစာအိမ္ေရာဂါေတြ၊ ေက်ာက္ကပ္ ေက်ာက္တည္တာ၊ အဆစ္အျမစ္ေရာင္ ေရာဂါေတြ အျဖစ္မ်ားၾကတယ္။ 

ကင္ဆာ ေရာဂါေတြေၾကာင့္ ေသတာလည္းမ်ား တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သန္တုန္း၊ ျမန္တုန္း ၄ဝ ဝန္းက်င္ လူလတ္ပိုင္းကတည္းက ေျပာခဲ့တဲ့ ေရာဂါမ်ိဳးေတြ မျဖစ္ေေအာင္ ကာကြယ္ရတယ္။ တားရမယ္။
ကာကြယ္မယ္၊ တားမယ္ဆိုၿပီး ပါးစပ္နဲ႔ ေျပာေန႐ုံနဲ႔ေတာ့ မျဖစ္ဘူး။ ဗဟု သုတ (Knowledge) ေတြ ရွိရမယ္။ ေလ့ လာရမယ္။ သေဘာထား ခံယူခ်က္ (Attitude) ေတြ ျပင္ရမယ္။ ေျပာင္းရ မယ္။ မွားေနတဲ့ အယူအဆ အေတြး အေခၚေတြ ျပင္ရမွာ။ Attitude ေျပာင္းၿပီး ၿပီဆိုရင္လည္း တကယ္လက္ေတြ႔က်က် လုပ္ေဆာင္ရမယ္။ ေကာင္းတဲ့ အမူအ က်င့္စ႐ိုက္ေတြအျဖစ္ Pratice လက္ေတြ႔ က်င့္ေဆာင္ရမယ္။

ငယ္ငယ္တုန္းက ႀကိဳက္တာေတြ အကုန္လံုး စားခ်င္သလို စားခဲ့တယ္။ ည ဘက္ဆိုလည္း မအိပ္ဘူး။ ကဲခ်င္တာေတြ ကဲခဲ့ၾကတယ္။ အရက္ဆိုလည္း မူးေအာင္ ေသာက္ရမွ ေက်နပ္တယ္။ မမူးရင္ေတာင္ အမူးၿပိဳင္ၾကေသးတယ္။ အားကစားလည္း လုပ္ခ်င္မွ လုပ္တယ္။ မလုပ္တာ မ်ားပါ တယ္။ လုပ္ရေကာင္းမွန္းလည္း မသိဘူး။ ဝါသနာပါတဲ့သူေတြကေတာ့ လုပ္ၾက
တယ္။ လုပ္တဲ့သူေတြ က်ေတာ့လည္း အျပင္းအထန္လုပ္ၾကတာ။ နည္းစနစ္ေတြ မရွိဘူး။ အေပ်ာ္အပါးဆိုလည္း ပြဲတိုင္း ေက်ာ္ မလြတ္ေစရဘူး။ အႏၲရာယ္ရွိတဲ့ ဆိုင္ကယ္စတန္႔ေတြ၊ ကားစတန္႔ေတြဆို လည္း လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ အခုေတာ့ ဒါေတြ ...ဒါေတြ ...ၿပီးခဲ့ပါၿပီ ...ၿပီးခဲ့ပါၿပီ ဆုိၿပီး အားလံုးကို ေမ့ပစ္လိုက္ပါ။ ျ>ြခင္း ခ်က္အေနနဲ႔ မေမ့ႏိုင္စရာ မေမ့ရက္ ႏိုင္သူ၊ ဒါ မ်ိဳးေလးေတြေတာ့ ရွိပါလိမ့္ မယ္။

၄ဝ အရြယ္ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ဟင္း သီးဟင္းရြက္နဲ႔ သစ္သီးေတြ အဓိကစားရ မယ္။ ဒါမွ ကိုယ့္အတြက္လိုအပ္တဲ့ ဗီတာမင္ေတြ၊ သတၱဳဓာတ္ေတြရၿပီး ေရာ ဂါဘယေတြ ကာကြယ္ႏုိင္မယ္။ သဘာဝ လတ္ဆတ္တဲ့ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ၊ အသီးသီးေတြထဲမွာ ေရာဂါေတြကို ကာ ကြယ္ႏိုင္၊ တိုက္ဖ်က္ႏုိင္တဲ့ ဗီတာမင္ေတြ၊ သတၱဳဓာတ္ေတြ၊ အင္ဇိုင္းေတြ ပါတယ္ ေလ။ အဲဒါေတြသာ မွန္မွန္စားရင္ ဘယ္ အားေဆး၊ ထိုးေဆးမွ မလိုဘူး။ ႏွာေစး၊ ေခ်ာင္းဆိုးေတာင္ ျဖစ္ခဲတယ္။ အဲ တစ္ခု ေတာ့ ရွိတယ္။ အဲဒီဟင္းသီးဟင္းရြက္နဲ႔ သစ္သီးေတြက ဓာတုေဆးဝါး သံုးတာေတြ ကင္းဖို႔ေတာ့ အေရးႀကီးတယ္။

သဘာဝ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ၊ သစ္သီးေတြထဲမွာ ဓာတ္တိုးဆန္႔က်င္ ဓာတ္ပစၥည္းေတြ ပါတယ္။ အဲဒီဓာတ္ေတြ ဟာ ခႏၶာကိုယ္ထဲက ေရာဂါျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ကလာပ္စည္း (ဆဲလ္) ေတြကို ေရာဂါမ ျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္တိုက္ဖ်က္ေပးတဲ့ အစြမ္းေတြ ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူလတ္ ပိုင္းအရြယ္ကတည္းက ေရာဂါေတြ မျဖစ္ ေအာင္ ေန႔တိုင္း၊ အစာစားတိုင္း ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ေတြ စားေပးရမယ္။ အစာစား ၿပီး တိုင္းလည္း အရည္ရႊမ္းတဲ့ သစ္သီး တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး၊ ဒါမွမဟုတ္ ေဖ်ာ္ရည္တစ္မ်ိဳး မ်ိဳး စားရမယ္။ ေသာက္ရမယ္။ အခုျဖစ္ ေနၾကတာက ထမင္းစားၿပီး ၿပီဆိုရင္ အခ်ိဳပြဲ တည္းေနၾကတယ္။ အဲဒါလြဲေနတယ္။ တကယ္က သဘာဝသစ္သီးခ်ဥ္ ဒါမဟုတ္ ေဖ်ာ္ရည္တစ္မ်ိဴးမ်ိဳး တည္းရမွာ။ အလွဴ မဂၤလာပြဲေတြမွာဆို ထမင္းစားၿပီး အခ်ိဳပြဲ တည္းၾကတာ ထံုးစံျဖစ္ေနၿပီ။ တကယ္ဆို အခ်ဥ္ပြဲတည္းရမွာ။

၄ဝ လူလတ္ပိုင္းအရြယ္ ေရာက္လာ ရင္ ငယ္ငယ္တုန္းကလို အမ်ားႀကီး မစား သင့္ေတာ့ဘူး။ ေလွ်ာ့စားရမယ္။ ဗိုက္ထဲ က အစာေျခအဂၤါအစိတ္အပိုင္းေတြဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၄ဝ ေလာက္ အလုပ္လုပ္ခဲ့ရတာ မို႔ ပင္ပန္းေနၾကၿပီ။ ေနာက္တစ္ခုက အစာအမ်ားႀကီး စားရင္ ႏွလံုးကလည္း အလုပ္ပိုလုပ္ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစာ စားရင္ ႏွလံုးလည္း သက္သာ၊ ကိုုယ္တြင္း က အစိတ္အပိုင္းေတြလည္း သက္သာ ေအာင္ ညႇာတဲ့ အေနနဲ႔ ဗိုက္တင္းေအာင္ မစားပါနဲ႔။ ေလွ်ာ့စားပါ။ (မွတ္ခ်က္... ပုဆိုး ေလွ်ာ့စားခုိင္းျခင္းမဟုတ္ပါ။ အစာ ပမာဏ ေလွ်ာ့စားရန္ ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္ပါသည္္။)

ကြၽန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြဟာ ထမင္းကုိ အားျပဳစားၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း ထမင္းကို ျမန္မာတို႔ရဲ႕ ွStaple Foodသသိ လို႔ ေတာင္းဆိုထားတယ္။ ထမင္းစားရမွ တင္းတိမ္ ေက်နပ္ၾကပါတယ္။ စားရင္ လည္း ဗိုက္ကားေအာင္ စားတတ္ၾကပါ တယ္။ ထမင္းဟာ ကစီဓာတ္ (Carbohydrate) ျဖစ္တဲ့ ကစီဓာတ္ေတြ မ်ားၿပီး လူလတ္ပိုင္းေတြ ဆီးခ်ိဳျဖစ္ၾကတာ။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ထမင္းအစားမ်ားလို႔ ဆီးခ်ိဳျဖစ္ၾကတာပါ။ မျဖစ္႐ုိးလား။ တစ္ ေန႔ကို ထမင္း ၃ နပ္စားတယ္။ တစ္ခါစား ရင္လည္း ႏွစ္ပန္းကန္၊ သံုးပန္းကန္ စားၾကတာဆိုေတာ့ ကာဗိုဟုိက္ဒရိတ္ေတြ မ်ားၿပီး ဆီးခ်ိဳျဖစ္ကုန္ၾကတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ လူလတ္ပိုင္းေတြ အခ်ိဳစားတာ ထိန္းဖို႔လိုပါတယ္။

 သၾကားလံုးဝ ေရွာင္ ႏိုင္ရင္ ေကာင္းပါတယ္။ အျခားအခ်ိဳစာ ေတြလည္း အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေရွာင္ရပါ မယ္။ တစ္သက္လံုး စားခဲ့ၿပီးၿပီပဲဲ။
ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ သစ္သီးေတြ စားပါလို႔ ေျပာခဲ့ေတာ့ သတ္သတ္လြတ္ စားခိုင္းတာမဟုတ္ပါဘူး။ အေလးေပး စားဖို႔၊ ဦးစားေပးစားဖို႔ ေျပာတာပါ။ အသားငါးေတြလည္း စားရမွာပါ။ ကိုယ္ခံ စြမ္းအား ျဖည့္ဖို႔အတြက္ အသားဓာတ္ လည္း လိုပါတယ္။ အသားစားတဲ့ အခါ မွာေတာ့ အဆီ၊ အေခါက္ေတြ ေရွာင္ရပါ မယ္။ အသားခ်ည္းသက္သက္ စားရ မယ္။ ငါးကိုေတာ့ အဆီေရာ၊ အသားေရာ စားလို႔ ရတယ္။ ငါးဆီက်ေတာ့ အဆိုးမ ျဖစ္ပါဘူ။ အက်ိဳးျပဳပါတယ္။

ေနာက္ၿပီး လူလတ္ပိုင္းေတြ မလုပ္ သင္ေတာ့တဲ့ အရာေတြ ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒါ ကေတာ့ ေဆးလိပ္ေသာက္တာနဲ႔ အရက္ ေသာက္တာပါဘဲ။ေဆးလိပ္ေသာက္ တတ္ရင္လည္း ျဖတ္ပါ။ အရက္ေသာက္ တတ္ရင္လည္း ျဖတ္ပါ။ ခ်က္ျခင္းႀကီး မျဖစ္ႏိုင္ရင္လည္း ျဖည္းျဖည္းျခင္း ျဖတ္ ပါ။
မလုပ္သင့္တာေတြ ျဖတ္ၿပီးေတာ့ မ ျဖစ္မေန လုပ္သင့္တာကေတာ့ ကိုယ္ လက္လႈပ္ရွား ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ရမွာပါ။ ေလ့က်င့္ခန္းေတြ အားကစားေတြ ျပင္း ျပင္း ထန္ထန္ လုပ္ရမွာ မဆုိလိုပါဘူး။ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး အားကစားေတြ ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ လုပ္ရမွာ မဆုိလိုပါဘူး။ ေပါ့ေပါ့ ပါးပါး အားကစားတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးေပါ့။ ၾကက္ ေတာင္႐ိုက္တာ၊ ပင္ေပါင္ ႐ုိက္တာ (စားပြဲတင္တင္းနစ္)၊ ေရကူးတာ၊ ကာယ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္တာမ်ိဳးေတြ လုပ္ရပါ မယ္။ ေလေကာင္းေလသန္႔ရတဲ့ ေနရာ ေတြမွာ လမ္းသြက္သြက္ေလွ်ာက္တာ၊ ရြ ရြေလး ေျပးတာမ်ိဳး လုပ္ရင္လည္း ေကာင္းပါတယ္။

ေရာဂါေတြ မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ တဲ့ အေနနဲ႔ အစာလည္းေဆး၊ ေဆးလည္း အစာ ျဖစ္တဲ့ အစားအစာေတြလည္း မၾကာမခဏစားရပါမယ္။ ေန႔တိုင္းလည္း စားႏိုင္ပါတယ္။ ကင္ဆာေရာဂါ၊ ႏွလံုး ေရာဂါ၊ ႏွလံုးေသြးေၾကာေရာဂါ၊ ေသြးတိုး ေရာဂါေတြ မျဖစ္ေအာင္ ၾကက္သြန္ျဖဳ၊ ၾကက္သြန္နီစားရမယ္။ ကင္ဆာေတြ မျဖစ္ေအာင္ သေဘၤာရြက္၊ ရဲယိုရြက္ေတြ စားရမယ္။ ေက်ာက္တည္တာေတြ မျဖစ္ ေအာင္ ေက်ာ္ကဖ႐ုံသီးစားရမယ္။ ကိုယ္ ထဲက အဆိပ္အေတာက္ေတြ ထုတ္တဲ့ အေနနဲ႔ ကန္စြန္းနီစားရမယ္။ ေသြးထဲမွာ အဆီဓာတ္ေတြ ရွင္းေအာင္ ၾကက္နားရြက္ မိႈအနက္ စားေပးရမယ္။ အသက္ရွည္ေစ တဲ့ ျမင္းခြာရြက္ စားရမယ္။
အသက္ ၄ဝ ျပည့္ေတာ့မယ့္ သူေတြ အတြက္လည္း စကားလက္ေဆာင္ပါး လိုက္ပါတယ္။ 

အသက္ ၄ဝ ျပည့္တဲ့ ေနမွာ ႏြားႏုိ႔စစ္စစ္ တစ္ပိႆာတိတိ ေသာက္ပါ။ တစ္ပိႆာေက်ာ္လည္း ရပါ တယ္။ ေသာက္ႏိုင္သေလာက္ေသာက္ပါ။ ဘာေၾကာင့္ လဲဆိုေတာ့ အေမ့ႏုိ႔ဟာ အသက္ ၄ဝ အထိဘဲ စြမ္းအားေပးႏုိင္ပါ တယ္။ အသက္ ၄ဝ ေနာက္ပိုင္းကစလို႔ စြမ္းအားေတြ ဆက္ရဖို႔အတြက္ သတိျပဳ တဲ့ အေနနဲ႔ ႏြားႏို႔ေသာက္ေစတာ ျဖစ္ပါ တယ္။တကယ္လည္း အသက္ ၄ဝ ေနာက္ပုိင္းမွာ ႏို႔ိကို ေန႔စဥ္ေသာက္သင့္ ပါတယ္။ ကယ္စီယမ္ဓာတ္ ျဖည့္ၿပီးသား ျဖစ္တာေပါ့။

 အမ်ိဳးသမီးေတြဆို ပိုလို႔ ေတာင့္ ေသာက္သင့္ေသးတယ္။ အ႐ိုးပြ ေရာဂါ ကာကြယ္ၿပီးသားျဖစ္တာေပါ့။
ဘဝရဲ႕ ေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ လူလတ္ ပုိင္းအရြယ္ေတြဟာ ဘဝမွာေအာင္ျမင္ခ်ိန္ အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ျဖစ္ေပမယ့္ က်န္းမာ ေရးအတြက္ လစ္လ်ဴ႐ႈၾကတာေၾကာင့္ ေစာေစာစီးစီး ေသေနၾကတယ္။ သားသ မီးေတြဆိုလည္း မိတဆိုး၊ ဖတဆိုးျဖစ္လို ျဖစ္၊ မိန္းမေတြလည္း မုဆိုးမ ျဖစ္ရ၊ ေယာက္်ားလည္း မုဆိုးဖိုျဖစ္ရ၊ မိအို ဖအို ေတြဆိုလည္း သားသမီးေတြ ဆံုး႐ႈံးရနဲ႔ က်န္းမာေရး အေလးေပး သတိခ်ပ္ၾကပါ။

Credit