ေတာင္တန္းသာသနာၿပဳဆရာေတာ္ဦးဥတၱမသာရ

(ေတာင္တန္း သာသနာျပဳ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး
၏ပံုေတာ္အား ကိုယ္တိုင္ေရးဆြဲ ပူေဇာ္လႉဒါန္းပါသည္)
ေတာင္တန္းသာသနာၿပဳဆရာေတာ္ဦးဥတၱမသာရ (သို ့)
မတၱာ၀ိဟာရီ ဆရာေတာ္ေလာင္းလ်ာကို ၁၂၇၂ ခု၊ ျပာသုိ လျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္၊ (၁၅ ဇန္န၀ါရီ ၁၉၁၁)တနဂၤေႏြေန႔တြင္ စစ္ကုိင္းတုိင္း ဒီပဲယင္းၿမိဳ႕နယ္ ေႏြတြင္းကုန္းေက်းရြာ တြင္ ခမည္းေတာ္ ဦးဘိုးညိဳ မယ္ေတာ္ေဒၚေသးတာ မွ ဖြားၿမင္ခဲ႔သည္။၁၂၈၄ ခုႏွစ္တြင္ ႐ြာေက်ာင္း ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱဝိလာသကုိ ဥပဇၥ်ာယ္ ျပဳ၍ မိဘ ႏွစ္ပါး တုိ႕၏ ပစၥယာ ႏုဂၢဟျဖင့္ ရွင္သာမေဏ အျဖစ္ ေရာက္ေတာ္ မူသည္။ ၁၂၉၂ ခုႏွစ္၊ ေႏြတြင္းကုန္း႐ြာ ေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱဝိလာသကုိ ဥပဇၥ်ာယ္ ျပဳ၍ ရဟန္း အျဖစ္သုိ႕ ေရာက္ေတာ္မူသည္။


စာေပေလ႔လာ ဘ၀မွာ
ဆရာေတာ္သည္ မုံ႐ြာၿမိဳ႕ ေ႐ႊသိမ္ေတာ္တုိက္၊ မဟာ လယ္တီတုိက္၊ စစ္ကုိင္းေတာင္ မဟာ သမယေခ်ာင္၊ မႏၱေလးၿမိဳ႕ ခ်မ္းသာႀကီး ေျမာက္တုိက္၊ အမရပူရၿမိဳ႕ တူးေမာင္းတုိက္၊ ပခုကၠဴၿမိဳ႕ မဟာ ဝိသုတာ ရာမတုိက္ ဆရာေတာ္မ်ား ထံတြင္ ပိဋကတ္ က်မ္းစာမ်ား ကို တတ္စြမ္းသမွ် သင္ယူ ခဲ့သည္။ ေရွးေခတ္စာသင္နည္းအရ က်မ္းႀကီးေပါက္ သင္ယူ တတ္ေျမာက္ ေတာ္မူခဲ႔ၿပီး အဂၤလိပ္စာ၊ ခ်င္းစာေပ၊ ခ်င္းဘာသာ စကား တုိ႕ကုိလည္း ေလ့လာ တတ္ေျမာက္ ခဲ့သည္။ ရန္ကုန္တုိင္း ကမာ႐ြတ္ ၿမိဳ႕နယ္ ဝါဆုိေက်ာင္းႏွင့္ လႈိင္ၿမိဳ႕နယ္ ေအာင္ခ်မ္းသာ ေက်ာင္းတုိ႕၌ စာဝါမ်ား ပုိ႔ခ်ခဲ့သည္။
သာသနာၿပဳတို႔ အတုယူစရာ
စာေပမ်ား သင္ယူတတ္ေၿမာက္ၿပီး၍ သပိတ္တလုံး ပိုက္ကာ ေတာထြက္ေတာ္မူခဲ႔သည္၊ နွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ကာလပတ္လုံး ခ်င္းေတာင္တန္းတေလ်ာက္ သာသနာၿပဳေတာ္မူၿပီး ရံဖန္ ရံခါမွသာ ၿပည္မႀကီးမွာ ဒကာဒကာမတို႔ ပင္႔ေလ်ာက္ခ်က္အရ ႀကြေ၇ာက္ ခ်ီးေၿမွာက္ေတာ္မူသည္၊
တဘ၀ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းခ်ိန္
၁၃၅၇ ခုႏွစ္၊ ျပာသုိလဆန္း ၇ရက္ (၂၇၊ ၁၂၊ ၁၉၉၅) ေန႕ ညေန ( ၆ း ၃၀) နာရီ အခ်ိန္၌ သက္ေတာ္ ၈၆ ႏွစ္၊ သိကၡာေတာ္ ၆၆ ဝါ အရတြင္ ခ်င္းျပည္နယ္၊ ဖလမ္း ၿမိဳ႕နယ္၊ လုံပီး ေက်း႐ြာမွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သုိ႕ ေဆးကုသမႈ ခံယူရန္ ႀကြေရာက္ေတာ္မူစဥ္ မႏၱေလး ေလဆိပ္မွာပင္ တဘ၀ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေတာ္မူခဲ႔သည္။
ေရးသားခဲ့ေသာ စာအုပ္မ်ား
1. ကုိယ္ေတြ႕ မွတ္တမ္းမ်ား - ၁၉၈၉ ခုႏွစ္
2. ခ်မ္းေျမ့စြာ ဘဝ ေနနည္း တရားေတာ္ - ၁၉၈၉ ခုႏွစ္
3. ဂုဏ္ေတာ္ကြန္ခ်ာ ပုတီး စိပ္နည္းမ်ား - ၁၉၈၉ ခုႏွစ္
4. ဆရာေတာ္ အရွင္ ဦးဥတၲမသာရ၏ ကုိယ္ေတြ႕ မွတ္တမ္းမ်ား - ၁၉၅၄ ခုႏွစ္
5. ေတာင္တန္းတရား (ပထမတြဲ) - ၁၉၉၁ ခုႏွစ္
6. ေတာင္တန္း သာသနာျပဳ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၲမသာရ - ၁၉၉၄ ခုႏွစ္
7. ပရိတ္ ေမတၲာ တန္ခုိး ထက္ေစေသာနည္း - ၁၉၉၂ ခုႏွစ္
8. ဘဝ တံခြန္ေအာင္ လမ္းၫႊန္ တရားေတာ္ - ၁၉၉၂ ခုႏွစ္
9. ဘဝ ေအာင္ျမင္ေရး လမ္းၫႊန္ ေဒသနာ - ၁၉၉၃ ခုႏွစ္
10. ဘုန္ႀကီးမွတ္စု - ၁၉၉၇ ခုႏွစ္
11. ေမတၲာ စြမ္းအား လက္ေတြ႕ အက်ဳိးမ်ား - ၁၉၉၄ ခုႏွစ္
12. ေမတၲာရွင္ႀကီး၏ ေမတၲာစာ - ၁၉၉၂ ခုႏွစ္
13. ရဟန္း ဘဝ ခ်မ္းသာ (ပထမတြဲ) - ၁၉၉၂ ခုႏွစ္
14. ရဟန္း ဘဝ ခ်မ္းသာ (ဒုတိယတြဲ) - ၁၉၉၃ ခုႏွစ္
15. သံသရာဝဋ္ကုိ လြတ္ေအာင္ ႐ုန္းၾကစုိ႕ရဲ႕ - ၁၉၉၄ ခုႏွစ္
စာေစာင္အသီးသီးတြင္ ေရးသားခဲ့ေသာ ဓမၼေဆာင္းပါးမ်ား
1. ကုိယ္က ဖန္တီး၍ သံသရာ က်င္လည္ ေနၾကသည္၊ ဗုဒၶဓမၼ ေလာက စာေစာင္ အတြဲ (၃၈) အမွတ္ (၁၈) မွ (၂၁) အထိ
2. ခ်င္းေစာ္ဘြားႀကီး ဦးဝမ္မႈံ၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ မဂၢဇင္း (၂၉၊ ၁၁၊ ၁၉၃၇)
3. ခ်င္းေတာင္တန္း သာသနာျပဳ၊ ဒဂုန္ မဂၢဇင္း (၅/ ၁၉၄၁)
4. ေတာင္တန္း သာသနာျပဳေရး၊ ဒဂုန္ မဂၢဇင္း အတြဲ (၂၁) အမွတ္ (၁) (၁၊ ၁၊ ၁၉၄၇)
5. ေတာင္အစဥ္စဥ္ ေတာအထပ္ထပ္ သာသနာ ေရာင္ျခည္ ထင္ဟပ္ခဲ့ၿပီ၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ မဂၢဇင္း အတြဲ
(၁၀) အမွတ္ (၉) (၈၊ ၁၁၊ ၁၉၄၇)
6. ေဒသႏၱရ ဗဟုသုတ ရွာမွီးၾကရာ၌ ၾကံဳႀကိဳက္တတ္ေသာ အခက္အခဲမ်ား၊ တုိးတက္ေရး မဂၢဇင္း အမွတ္ (၉၃) (၆/၁၉၄၁)
7. နာဂ ေတာင္တန္းသားတုိ႕၏ ေနာက္ကြယ္မွ ဤရက္ ဤ႐ြာမ်ား၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မဂၢဇင္း (၂၂၊ ၂၊ ၁၉၄၇)
8. ႏွစ္ျပည္ေထာင္ အေျခက် အလယ္က ေက်ာက္ေဆာင္ ေမွ်ာ္လုိ႕သာ မွန္းမိေတာ့ လြမ္းခမ္းငဲ့ ရစ္သီ၊ ဒဂုန္ မဂၢဇင္း အတြဲ (၂၁) အမွတ္ (၇) (၇/၁၉၄၇)
9. နိဗၺာန္ ရလုိလွ်င္ သြားေရာက္နည္း အဖုံဖုံရွိသည္၊ ဗုဒၶဓမၼ ေလာက စာေစာင္ အတြဲ (၃၀) အမွတ္ (၁၄)
10. ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းတုိက္မ်ားသည္ ေလာက အယူဝါဒကုိ လုိက္နာ သင့္သေလာ၊ တုိးတက္ေရး မဂၢဇင္း အမွတ္ (၉၅) (၁၊ ၈၊ ၁၉၄၁)
11. မဏိပူရ နယ္ျခား တမူးၿမိဳ႕၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ မဂၢဇင္း (၁၀/၁၉၄၇)
12. ေျမေပါက္လြတ္ ဆြမ္းေကြၽးတဲ့ ပြဲတဲ့၊ ဗုဒၶဓမၼ ေလာက စာေစာင္ အတြဲ (၁၃) အမွတ္ (၃၆) မွ အမွတ္ (၄၀) အထိ
13. ၿမိဳ႕ေတာ္ ဖလမ္း၊ ဒဂုန္ မဂၢဇင္း အတြဲ (၂၁) အမွတ္ (၁၀) (၁၀၊ ၁၁၊ ၁၉၄၇)
14. ၿမိဳ႕တုိ႕ ဌာေန၊ တုိးတက္ေရး မဂၢဇင္း အမွတ္ (၈၈) (၁၊ ၁၊ ၁၉၄၁)
15. ၿမိဳ႕ေတာ္ ဘုတလင္၊ တုိးတက္ေရး မဂၢဇင္း အမွတ္ (၈၈) (၃၊ ၇၊ ၁၉၄၁)
16. ယဥ္ေက်းလာေသာ ခ်င္းေတာင္၊ တုိးတက္ေရး မဂၢဇင္း အမွတ္ (၉) (ဧၿပီလ)
17. ေ႐ႊျပည္ဝင္ စာတမ္း၊ တုိးတက္ေရး မဂၢဇင္း အမွတ္ (၈၄) (၃၊ ၉၊ ၁၉၄၀)
18. သာသနာျပဳ ပႏၷက္စြဲရန္ အေကာင္းဆုံး ဌာနႀကီး တခု၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ မဂၢဇင္း (၁၃၊ ၉၊ ၁၉၄၇)
19. သာသနာ့ သူရဲေကာင္းမ်ား၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ မဂၢဇင္း (၂၂၊ ၂၊ ၁၉၄၇)
20. အာသံျပည္ သာသနာေရး၊ ဗုဒၶဓမၼ ေလာက စာေစာင္ အတြဲ (၉) အမွတ္ (၁၀)
21. အယ္ဒီတာသုိ႕ လြမ္းဖြယ္ ခ်င္းဝိေသသတုိင္းမွ ေပးစာ၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ မဂၢဇင္း (၁၃၀၉) ခုႏွစ္၊
ခ်င္းေတာင္တန္း ရဲ႕ သခင္ႀကီး
ခ်င္းေတာင္တန္း တစ္ေႀကာလုံး မုိးမရြာတာႀကာၿပီ၊ ဘယ္လိုေတြၿဖစ္ေနပါလိမ္႔ --- --
ဒါဆို သခင္ႀကီး လုပ္ထားတာပဲ ၿဖစ္မယ္ - လာ သြားႀကစို႔ သခင္ႀကီးကို သြားေၿပာႀကမယ္ ---
ဒီေန႔ ေနမပြင္႔နုိင္ေလာက္ေအာင္ ၿမဴခိုးေတြ ပိတ္သဲေနတာပဲ၊ ေတာင္ယာ လုပ္ခ်င္တာေတာင္ လုပ္လို႔ မရႀကဘူး၊ ၿမဴေတြ ဆုိုင္းေနတာ သခင္ႀကီး လုပ္ထားလို႔ ၿဖစ္မယ္ --
လာ သြားႀကစို႔ရဲ႕ သခင္ႀကီးကုိ သြားေၿပာၿပီး ေနပူေအာင္ လုပ္ေပးခိုင္းႀကမယ္ -- -
ဒကာတို႔-- ဒီေန႔ ေတာလိုက္ မသြားႀကပါနဲ႔၊ အႏၱရာယ္နဲ႔ တုိးလိမ္႔မယ္၊ သားေကာင္လဲ ရမွာ မဟုတ္ဘူး၊
သခင္ႀကီး -- -- ကယ္ပါအုံး - ဒီမွာ လူတေယာက္ ေတာ၀က္ အပက္ခံလိုက္ရလို႔ပါ - --
အဲလုိ အဲလိုမ်ိဳး ဒုကၡအားလုံး တုိ႔ရဲ႕ ကယ္တင္ရွင္၊ ခ်င္းတမ်ိဳးသားလုံးရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ ဗိုက္ႀကီးသည္ ကေလးမေမြးနိုင္တာက အစ လုိုက္လံ ကူညီေပးခဲ႔ရတဲ႔ သခင္ႀကီး ေခၚ ေတာင္တန္းဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ဘ၀ဟာ ခက္ခဲႀကမ္းတမ္း ပင္ပန္းခဲ႔ပါတယ္။
ေဆာင္းတြင္းကာလရဲ႕ တခုေသာ ညမွာေတာ႔ ဆရာေတာ္ႀကီး သီတင္းသုံးတဲ႔ ေတာင္ေပၚေက်ာင္း၀င္း
ၿပင္ေလးထဲမွာ ကပၸိယခ်င္းဒကာတေယာက္ရယ္၊ ဆရာေတာ္ႀကီးရယ္ မီးလွဳံေနပါသတဲ႔၊ က်ားတေကာင္
ကလည္း ခ်မ္းလြန္းလို႔ ထင္ပါရဲ႕ မီးပုံေဘးနားအထိ ေရာက္လာၿပီး ၿငိမ္၀ပ္စြာ မီးလွဳံေနတယ္၊ ဒီမွာတင္ ခ်င္းဒကာက က်ားႀကီးကုိ ႀကည္႔ကာ သတ္ၿပီး ေရာင္းစားလိုက္ရရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲ လို႔ စိတ္တြင္းက ႀကံစည္ကာ အကုသိုလ္စိတ္မ်ား ၿဖစ္လာတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ထဲ က်ားႀကီးဟာ အမွတ္မထင္ ေဟာက္လိုက္ပါသတဲ႔၊ ဒီမွာတင္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက --
ဒကာႀကီးက သူ႔ကို ရန္ၿပဳဖို႔ ဘာေႀကာင္႔ စိတ္ကူးရတာလဲ ပါဏာတိပါတ ကို မလုပ္ရဘူးေလ -
တင္ပါ တပည္႔ေတာ္ ေစာေစာကေတာ႔ ေႀကာက္ေနတာပါ၊ ေနာက္ေတာ႔ သူက ရန္မၿပဳမွန္း သိတာေႀကာင္႔ အကုသိုလ္စိတ္ေတြ ၀င္လာမိတာပါဘုရား -- ဟု ေလ်ာက္ထားသတဲ႔၊
ခ်င္းေတာင္တန္းက အေတြ႔အႀကဳံမ်ား
အသြားအလာ ခက္ခဲ၍ ေဝးလံ ေခါင္းပါးေသာ ေတာင္တန္း ေဒသ မ်ားတြင္ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ မွ် သီတင္းသုံး ေနထုိင္လ်က္ ေဒသခံ တုိင္းရင္းသား မ်ားအား ဗုဒၶ တရားေတာ္မ်ားကို မ်ိဳးေစ႔ခ် ေပးေတာ္မူခဲ႔ၿပီး အိႏၵိယႏုိင္ငံ အာသံ ျပည္နယ္၊ မဏိပူရ ျပည္နယ္ႏွင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏုိင္ငံ စစ္တေကာင္း ေတာင္တန္း မ်ားႏွင့္ ဥေရာပ ႏုိင္ငံမ်ားအထိ လွည့္လည့္ သာသနာ ျပဳေတာ္ မူခဲ့သည္။
အထူးအားၿဖင္႔ ေမတၱာအရာတြင္ ႀကီးမားေတာ္မူကာ သတၲဝါတုိ႕ အေပၚ နူးညံ႕ေသာ စိတ္ထားၿဖင္႔ လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးမပါ ေန႔ေရာ ညပါ ၾကမ္းတမ္းေသာ ေတာေတာင္ ခရီး၀ယ္ ေတာင္ေ၀ွးတစ္ေခ်ာင္းၿဖင္႔ ခဲခဲယဥ္းယဥ္း ပင္ပင္ပန္းပန္း သြားလာ၍ သာသနာ ျပဳေတာ္မူခဲ႔ၿပီး အစားအေသာက္ ကအစ ခ်ိဳးၿခံေခြ်တာကာ သာသနာၿပဳေတာ္မူခဲ႔သည္၊
တေန႔တေန႔ ဘုန္းေပးစရာ မရွိ၍ ပိန္းဥၿပဳတ္ ကန္စြန္းဥၿပဳတ္ၿဖင္႔လည္း ဆြမ္းတနပ္ ၿပီးေတာ္မူခဲ႔ရသည္လည္း ရွိခဲ႔၏။ ေဒသခံ ခ်င္းတုိင္းရင္းသားတုိ႔သည္ကား ကိုးကြယ္ခံ တန္ခိုးရွင္ႀကီးဟူ၍လည္းေကာင္း၊ သခင္ႀကီး ဟူ၍လည္းေကာင္း ေခၚေ၀ၚႀကကာ ခ်စ္ေႀကာက္ ရုိေသေလးစားႀကေပသည္၊ တခါတရံ ခ်မ္းေအးေသာ ေဆာင္းတြင္းကာလ၀ယ္ ထူထဲေသာ ေစာင္အထပ္ထပ္ ၿခဳံထားေသာ္လည္း ေတာင္ေပၚေက်ာင္း၌ သီတင္းသုံးေတာ္မူေသာ သခင္ႀကီး ေက်ာင္းသကၤန္းထက္မွ ေစာင္မ်ားကို ေဖာက္ထြက္ကာ ထူးဆန္းေသာ အလင္းေရာင္တန္းမ်ား
ၿဖာထြက္ေနၿခင္း၊ ေက်ာင္းသကၤန္းတခုလုံး လင္းထိန္ေနၿခင္း စေသာ ထူးဆန္းဖြယ္ရာမ်ားကို ေတာင္ေၿခမွ ခ်င္း တုိင္းရင္းသား ဒကာ ဒကာမမ်ား မႀကာခဏ ေတြ႔ၿမင္ႀကရသည္ ဟု ဆရာေတာ္ႀကီး၏ အထၳဳပၸတိၱ စာအုပ္တြင္ ဖတ္ရွဳ႕ရေပသည္၊ ထုိအတြက္ေႀကာင္႔လည္း ဆရာေတာ္ႀကီးအား ေမတၱာ၀ိဟာရီ ( ေမတၱာၿဖင္႔ အၿမဲမၿပတ္ေနေလ႔ရွိေသာ ) မေထရ္ႀကီး ဟူ၍ ရဟန္းရွင္လူ အမ်ားက လက္ခံ ႀကည္ညိဳခ႔ဲႀက၇သည္။
အနည္းဆုံး တနွစ္တေခါက္အေနၿဖင္႔ ၿမန္မာၿပည္ အလယ္ပိုင္း ေအာက္ပိုင္းေဒသမ်ားသို႔ ႀကြေတာ္မူကာ သက္ေတာ္ႀကီးရင္႔ေတာ္မူသည္အထိ ဒကာ ဒကာမတို႔အား ေမတၱာၿဖင္႔ ခ်ီးေၿမာက္ေတာ္မူခ႔ဲသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး ပရိတ္ရြတ္တုိင္း တရားေဟာတုိင္းမွာလဲ ေရအုိးေရခြက္ ပုလင္း စသည္တို႔၌ရွိေသာ ေ၇မ်ား ဆူေ၀ လ်ံတက္ ေလ႔ရွိေသာေႀကာင္႔ ေရဆူဆရာေတာ္ ဟုလည္း ေက်ာ္ႀကားေတာ္မူခဲ႔ေပသည္။
လူျဖစ္ေလရ၊ ဒုလႅဘ၌
ျဖည့္ၾကေရာင္ဝါ၊ လထက္သာသည္၊
ပညာအလင္း ကိုယ္မွာဝင္းေစ၊
ဇင္မင္းဆယ္ဆ၊ မွ်မကသည့္
စာဂအက်င့္၊ ေမႊးသျဖင့္လွ်င္၊
အခြင့္ထိုက္တန္ ေနရာမွန္၌
သက္ပန္ရာျပည့္ တည္ေစသတည္း။ ။
ဘ၀မွာ ထုိက္တန္စြာ ဘာ၀နာ ပြားမ်ားအားထုတ္ ထားသူအတြက္ ေကာင္းရာ သုဂတိ ေရာက္ေစဖို႔ ဆုေတာင္း ေပးေနစရာ မလိုေတာ႔ပါဘူးေလ၊
တကၠသိုလ္ဘုန္းနိုင္က သဇင္ပန္းကို တင္စားသလို စာေရးသူကလဲ ၁၃၅၇ ခုႏွစ္၊ ျပာသုိလဆန္း ၇ရက္ (၂၇၊ ၁၂၊ ၁၉၉၅) ေန႕ ညေန ( ၆ း ၃၀) နာရီ အခ်ိန္၌ သက္ေတာ္ ၈၆ ႏွစ္၊ သိကၡာေတာ္ ၆၆ ဝါ အရတြင္ ခ်င္းျပည္နယ္၊ ဖလမ္း ၿမိဳ႕နယ္၊ လုံပီး ေက်း႐ြာမွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သုိ႕ ေဆးကုသမႈ ခံယူရန္ ႀကြေရာက္ေတာ္မူစဥ္ မႏၱေလး ေလဆိပ္မွာပင္ တဘ၀ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေတာ္မူခဲ႔ေသာ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ သီလ သမာဓိ ပညာဂုဏ္တို႔ကို ပူေဇာ္ေသာအားၿဖင္႔ေရးသား ပူေဇာ္အပ္ပါသည္၊
Posted by ဓမၼဂီရိ