အမ်ိဳးျဖဳတ္မဲ့ ဖိုးတုတ္
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ႏွစ္စဥ္က်င္းပၿမဲျဖစ္သည့္ ရြာဦးေစတီ ဘုရားပြဲေရာက္ေလတိုင္း ကိုဖိုးတုတ္မွာ ႏွာေခါင္းရင္းတြင္ ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ျဖစ္ေနသည့္ေနရာကို လက္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ၾကည့္ၿပီး တစ္မ်ိဳး ထက္ပိုင္းက်ိဳးေနသည့္ ေရွ႕သြားႏွစ္ေခ်ာင္းေနရာကို လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ တို႔တို႔ၾကည့္ရင္း တစ္ဖံုျဖင့္ ေမ့မရႏိုင္ေသာ ညေလးတစ္ညအေၾကာင္းကို ျပန္မေတြး ျပန္မျမင္ေယာက္ပဲ မေနႏိုင္ေခ်။
ကိုဖိုးတုတ္ကား ယခုဆိုလွ်င္ အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ လူပ်ိဳႀကီး ….. လူငယ္ဘဝက ယခုလို ရြာဦးဘုရားပြဲေရာက္ေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ ကိုဖိုးတုတ္တို႔က ဘုရားပြဲေတာ္မွာ ဘယ္လို အဝတ္အစား ဘယ္လို အျပင္အဆင္ျဖင့္ ကဲလိုက္မည္ျဖင့္ မေမာႏိုင္ေအာင္ ျပင္ဆင္ခဲ့ရတာ မဟုတ္လား ….. အခုေတာ့လည္း ကိုဖိုးတုတ္မွာ ဘုရားပြဲေရာက္ေလတိုင္း နာက်င္စရာ ခံျပင္းစရာ အတိတ္က သူ႔ကို ကလူက်ီစယ္ေနေပေတာ့သည္။
ဘႀကီးတုတ္ဟူသည္မွာ ယခု အသက္ ၄၀ေက်ာ္လာမွ ရြာကလူငယ္ေတြ သူ႔ကိုေခၚၾကသည့္ အမည္နာမ …. ငယ္ငယ္ကေတာ့ ဖိုးတုတ္ေပါ့… ငယ္ဆို အသက္ ၂၀ ေက်ာ္အရြယ္ေလာက္ကပါ …..။ ကိုဖိုးတုတ္က အရပ္ရွည္ရွည္ပိန္ပိန္ပါးပါး … နဂိုကတည္းက ခပ္ဆိုးဆိုး ခပ္ေပေပရယ္…. နာမည္တစ္လံုးနဲ႔ ေနလာတာ မဟုတ္လား …. ဖိုးတုတ္ ….. ဟုတ္တယ္…. "အမ်ိဳးျဖဳတ္မဲ့ ဖိုးတုတ္……."။ မဟုတ္မခံ …. အရည္ရွည္သေလာက္ စိတ္တိုတတ္သူ …. တျခား ကာလသားမ်ားလို မိန္းကေလးေတြကို ပိုးတာပန္းတာ ဝါသနာမပါ …. အေပါင္းအသင္းမ်ားႏွင့္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေသာက္ေသာက္စားစားေနတတ္သူ … မူးယစ္ၿပီးရမ္းကား တတ္သူေတာ့ မဟုတ္…. သို႔ေသာ္ အေပါင္းအသင္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး မၾကာခဏရန္ပြဲေတြ ဆင္ႏြဲတတ္လို႔ သူႀကီးရဲ႕ ထိပ္တံုးစာလည္း ခဏခဏမိတတ္သူ …… ရန္ျဖစ္တိုင္းလည္း ဘယ္ေတာ့မွ ခံရသည္ဆိုတာ မရွိတဲ့လူ …. ျဖစ္ၿပီေဟ့ ဆိုတာနဲ႔ ဖိုးတုတ္က တြယ္လိုက္ၿပီးသား လက္ျမန္သူ …. ဒီေတာ့ ေတာ္ရံုလူေတြက ဖိုးတုတ္ေဟ့ဆိုလွ်င္ မီးေသၿပီးသား ….
တစ္ရက္မွာေတာ့ ကိုဖိုးတုတ္တို႔ရြာမွာ ရွမ္းသိုင္းဆရာႀကီး တစ္ေလာက္က ကိုယ္လံုပညာလာသင္ေပးတယ္ေလ…. ကိုဖိုးတုတ္အပါအဝင္ လူငယ္ေတြ ရွမ္းဆရာႀကီးဆီမွာ ကိုယ္လံုပညာသင္ၾကတာရယ္….။ နဂိုကတည္းက ေျချမန္လက္ျမန္ ဖိုးတုတ္ ပညာေလးတတ္ထားေတာ့ သူ႔တင္မကဘူး … သူ႔အေပါင္းအေဖာ္ေတြကိုပါ ထိဝံ့သူ မရွိေတာ့ …… ။
ဒီလိုႏွင့္ တစ္ႏွစ္က်ေတာ့ ႏွစ္စဥ္က်င္းပၿမဲ ရြာဦးေစတီ ဘုရားပြဲမွာ လက္ေဝွ႕ပြဲအစီအစဥ္ပါဝင္မွာမို႕ ဖိုးတုတ္တို႔ လက္ရည္ေသြးဖို႔ အကြက္ဝင္လာတာေပါ့။ ရွမ္းဆရာႀကီးဆီက ရထားတဲ့ ပညာေတြကို ျပန္ေလ့က်င့္ ….. အဘက္ဘက္က အဆင့္သင့္ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ၿပီး ရြာဦးေစတီဘုရားပြဲရက္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေတာ့တာ ….
ဖိုးတုတ္တို႔ ရြာဦးေစတီက သမိုင္းဝင္ ေစတီေတာ္ ….. အေသာကမင္းႀကီးတည္ထားခဲ့တဲ့ ေစတီအဆူေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ထဲက တစ္ဆူလို႔ ေရွးလူႀကီးေတြကေတာ့ ေျပာၾကတာပဲ… ေစတီေတာ္ တည္ရွိရာေနရာက ေခ်ာင္းသံုးေခ်ာင္းဆံုတဲ့ေနရာ ….. ေခတ္အဆက္ဆက္ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းၿပီး ဗုဒၶပူဇနိယပြဲကို ႏွစ္စဥ္က်င္းပလာခဲ့တာရယ္…။ ႏွစ္စဥ္ပြဲေတာ္မို႔ စည္ကားတယ္ ေျပာရမယ္…. ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္ ရြာေတြက လူေတြအျပင္ အျခားၿမိဳ႕ရြာကေတြပါ ဘုရားဖူးလာၾက … ေစ်းေရာင္းလာၾကနဲ႔ေပါ့။ ဘုရားပြဲက ငါးရက္က်င္းပတာ… ေနာက္ဆံုးရက္မွာ ေဒသခံ သံဃာေတာ္ေတြေရာ ဧည့္သံဃာေတြကိုပါ ဆြမ္းဆန္စိမ္းေလာင္လွဴပြဲလည္း ပါေသးတာကိုး။ ဘုရားပြဲရက္ေရာက္ေတာ့ လက္ေဝွ႕အဖြဲ႕လည္း ေရာက္လာတာေပါ့။ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕နဲ႔ မႏ ၱေလးၿမိဳ႕က လက္ေဝွ႕သမားေတြပါ။ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕က လက္ေဝွ႕သမားေတြကိုေတာ့ နာမည္ႀကီး လက္ေဝွ႔သမား စစ္ကိုင္းေက်ာင္းသားက ဦးစီးအုပ္ခ်ဳပ္လာသလို မႏ ၱေလးၿမိဳ႕က လက္ေဝွ႕အဖြဲ႕ကိုလည္း နာမည္ႀကီး လက္ေဝွ႕သမား က်ားသစ္ရဲေခါင္က ဦးေဆာင္လာတာ…။ လက္ေဝွ႕တြဲဆိုင္းအမ်ားစုက မႏ ၱေလးလက္ေဝွ႕သမားေတြနဲ႔ စစ္ကိုင္းလက္ေဝွ႔သမားေတြပါ။ နယ္ခံ လက္ေဝွ႕ကို စိတ္ပါဝင္စားသူေတြအတြက္လည္း လက္ေဝွ႕အဖြဲ႕ထဲမွာ ပါတဲ့ သင့္ေတာ္မယ္ထင္တဲ့လူနဲ႔ တြဲေပးၿပီး ထိုးသတ္ခြင့္ ေပးထားတယ္…. ဖိုးတုတ္လို႔ပဲ နယ္ခံ လူေတြ လက္ေဝွ႔ႀကိဳးဝိုင္းေပၚတက္ၿပီး လက္ရည္စမ္းၾကတာေပါ့။ သိပ္ဟန္မက်ၾကပါဘူး။ ငါးခ်ီစိန္ေခၚပြဲထိုးရေပမယ့္ သံုးခ်ီျပည့္ေအာင္ ဘယ္နယ္ခံလက္ေဝွ႕သမားမွ မခံႏိုင္ဘူး။ အလြန္ဆံုး ႏွစ္ခ်ီနဲ႔ သံုးခ်ီအစမွာ ေမွာက္သြားၾကတာပဲ ….။ နယ္ခံနဲ႔ လက္ေဝွ႕သမားထိုးတဲ့ တြဲဆိုင္းကို တစ္ညမွာ တစ္ဆိုင္းပဲ ထည့္ေပးတာ။ ဖိုးတုတ္ထိုးရမဲ့ ညက ဘုရားပြဲေနာက္ဆံုးည … သူထိုးသတ္ရမဲ့သူက စစ္ကိုင္းလက္ေဝွ႔အဖြဲ႕က ေရနဂါးဆိုတဲ့ လက္ေဝွ႕သမား အရပ္က ဖိုးတုတ္ထက္ပုတယ္…။ ဗလကလည္း သိပ္ေတာ့ မရွိလွပါဘူး။ နယ္ခံအားလံုးကေတာ့ ဖိုးတုတ္ကို အားေပးၾကတာေပါ့။ ေရွ႕ပိုင္းညေတြက ထိုးသတ္ခဲ့တဲ့ ပြဲစဥ္ေတြမွာ နယ္ခံေတြ အရံႈးေပၚခဲ့ေပမယ့္ …. ဖိုးတုတ္ကေတာ့ နာမည္တစ္လံုးနဲ႔ ေနလာခဲ့တဲ့ေကာင္ မဟုတ္လား… ၿ႔ပီးေတာ့ ဒီနယ္တစ္ဝိုက္မွာ အမ်ိဳးျဖဴတ္မဲ့ ဖိုးတုတ္ဆိုၿပီး နာမည္ႀကီးေနတဲ့ေကာင္ေလ…. ဘုရားပြဲေနာက္ဆံုးညမွာ ဖိုးတုတ္ထိုးသတ္ရမဲ့ အလွည့္က သံုးပြဲေျမာက္…. လက္ေဝွ႕ပြဲစဥ္က ညရွစ္နာရီဆို စတာ…. ဖိုးတုတ္ လက္ေဝွ႕ရံုထဲကို ညခုႏွစ္နာရီ ထိုးၿပီးကတည္းက ေရာက္ေနၿပီး ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းကို ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ သက္သက္သာသာ ေလ့က်င့္ေနတာေပါ့။ သူေလ့က်င့္ေနခ်ိန္မွာပဲ …သူ႕ရဲ႕ ငယ္သူခ်င္း သာခ်ိဳ အခ်ိဳရည္ဗူးေလးတစ္ဗူးကိုကိုင္ၿပီး အနားကိုေရာက္လာတယ္…။
"ဖိုးတုတ္ … ဒီမွာ မင့္အတြက္ ရဲေဆးပါလာတယ္….. မနည္းရွာလာရတာကြ … မင့္အႀကိဳက္ ဦးေရစစ္စစ္ေလးရေအာင္ ….ခါတိုင္းမင္းေသာက္ေနက်အတိုင္း တစ္ေမာ့စာေလးပါ။ "ဟုေျပာၿပီး အခ်ိဳရည္ဘူးေလးကို လွမ္းေပး၏။
"ေအးးးး အခုေသာက္လို႔ မျဖစ္ေသးဘူးကြ… ငါထိုးရမွာက သံုးပြဲေျမာက္ဆိုေတာ့ လက္ေဝွ႔စင္ေပၚတက္ခါနီးမွ ေသာက္ေတာ့မယ္"
ဖိုးတုတ္ ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းေလးကိုသာ ဆက္လုပ္ေနမိသည္။ ထိုးသတ္ရမည့္ လက္ေဝွ႕ပြဲကိုသာ စိတ္ေရာက္ေနတာမို႔ ညေနစာပင္ ေကာင္းေကာင္း မစားခဲ့ရ …..။
ညရွစ္နာရီထိုးၿပီးသည္ႏွင့္ လက္ေဝွ႕ပြဲစရန္ ျပင္ဆင္ေလၿပီ…. လက္ေဝွ႕စင္ေဘးမွ ဆိုင္းဝိုင္းကလည္း " ေဗပံု ထိ … ေဗပံု ထိ… ထိ…ထိ…"ျဖင့္ ေသြးၾကြေအာင္ ေျမာက္ေပးေနေလၿပီ….. ပထမတြဲဆိုင္းကို စထုတ္ရန္ ပြဲအစီအစဥ္ေၾကညာသူမွ တြဲဆိုင္းမ်ားကို ေၾကညာေနေလၿပီ ……။
"ယေန႔ညမွာ ပထမဆံုး ထိုးသတ္မဲ့ တြဲဆိုင္းကေတာ့ နယ္ခံလက္ေဝွ႕သမား ဖိုးတုတ္နဲ႔ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕က လက္ေဝွ႕သမား ေရနဂါးတို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္"ဟု ေၾကညာလိုက္ေတာ့ ဖိုးတုတ္ အံ့ၾသသြားသည္။ သူသိထားသည္က သူထိုးသတ္ရမည္မွာ တတိေျမာက္ပြဲစဥ္ျဖစ္ၿပီး ယခုေတာ့ ပထမဆံုးထိုးသတ္ရမွာဆိုေတာ့ စိတ္ထဲမွာ နည္းနည္းေတာ့ စိုးရိမ္သလို ျဖစ္သြားသည္။ ခဏက ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းဆင္းရင္း ေတြးထားသည့္ ၿပိဳင္ဘက္ရဲ႕ ထိုးကြက္သတ္ကြက္ေတြကို ဘယ္လိုေရွာင္ၿပီး ဘယ္လိုျပန္တိုက္ခိုက္မယ္ဆိုသည့္ နည္းဗ်ဴဟာမ်ားပင္ ေခါင္းထဲမွ ေပ်ာက္သြားသည္။ ပထမဆံုးတြဲဆိုင္းထိုးရမည္မို႔ လက္ေဝွ႕အဖြဲ႕မွ တစ္ေယာက္က သူ႕ကို႔ လက္အိတ္လာစည္းေပးသည္။ သူ၏ အေပါင္းအေဖာ္သံုးေယာက္ကလည္း သူ႕ေဘးတြင္ အားေပးစကား ေျပာေနၾကသည္။ အားလံုးျပင္ဆင္ၿပီး လက္ေဝွ႕စင္ေပၚသို႔ တက္ရန္ ပြဲေၾကညာသူမွ ေခၚေတာ့…. ခဏက သာခ်ိဳေပးထားသည့္ အခ်ိဳရည္ဘူးထဲမွ ရဲေဆးကို တစ္က်ိဳက္တည္းေမာ့ခ်လိုက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ေရတစ္ငံုငံုၿပီး လက္ေဝွ႕စင္ဆီသို႔ တက္လာေတာ့ ပရိတ္သတ္မ်ားမွ " ဖိုးတုတ္… ဖိုးတုတ္… အမ်ိဳးျဖဳတ္မဲ့ ဖိုးတုတ္…..အမ်ိဳးျဖဳတ္မဲ့ ဖိုးတုတ္….. ဖိုးတုတ္ကြ … ေရနဂါးကို အေရဆုပ္ပစ္လိုက္စမ္း….." ဆိုၿပီး အားေပးေနၾကသည္။ လက္ေဝွ႕ပြဲတို႔၏ ထံုးစံအတိုင္း လက္မွတ္ထိုးကာ ဖိုးတုတ္မွာ ႀကိဳးဝိုင္းအတြင္းသို႔ဝင္ၿပီး ပြဲေၾကညာသူမွ သူ႔ကို ပရိတ္သတ္ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးၿပီး လက္ေဝွ႕ဟန္ေရးျပခိုင္းေတာ့သည္။ လက္ေဝွ႔ ဟန္ေရးျပၿပီး ႀကိဳးဝိုင္းေထာင့္မွာ ခဏနားေနခ်ိန္ ေရနဂါးကို မိတ္ဆက္ၿပီး လက္ေဝွ႕ဟန္ေရး ျပေစျပန္သည္။ ဖိုးတုတ္ႀကိဳးဝိုင္းေဒါင့္မွာ နားေနစဥ္ သူ႔မ်က္ႏွာမ်ား ထူအမ္းလာကာ ေခါင္းထဲမွာ ရီေဝစျပဳလာသည္။ သာခ်ိဳ၏ ရဲေဆး အစြမ္းျပေလၿပီ ….. ေဘးပတ္လည္မွ ပရိတ္သတ္မ်ားဆီၾကည့္မိေတာ့ အျမင္ေတြဝါးလာေလၿပီ….။ ရာဇဝင္ေတာ့ အရိုင္းမခံႏိုင္… စင္ေပၚတက္လာၿပီးမွ ျပန္ဆင္းသြားလွ်င္ အရွက္ကြဲေပေတာ့မည္။ ခါတိုင္းေသာက္ေနက် အရက္က ဒီညမွာ ပိုမိုအစြမ္းျပေနပံု ……
အစြမ္းျပေပလိမ့္မေပါ့ ….. ညေနစာမစားခဲ့ရသည့္မို႔ ဘာအစာမွ မရွိသည့္ အစာအိမ္ထဲကို အရက္ဦးေရျပင္းဝင္သြားမွေတာ့ မမူးဘယ္ခံႏိုင္ေပလိမ့္မည္နည္း။ ဖိုးတုတ္တို႔ ေဒသက ဆန္အရက္ကိုသာ ေသာက္သံုးသူမ်ားေလသည္။ ဆန္အရက္မွာ တစ္ခြက္ေသာက္လိုက္လွ်င္ တစ္ခြက္စာ ခ်က္ခ်င္းမူးသည့္ အရက္မ်ိဳး… ႀကိဳးဝိုင္းေပၚမတက္မီ ဖိုးတုတ္ေသာက္လိုက္သည့္ အရက္က ေရမေရာထားသည့္ အရက္ဦးေရ … မီးေတာက္အရက္ …..
ႀကိဳးဝိုင္းဒိုင္မွ သူတို႔ႏွစ္ဦးကို ႀကိဳးဝိုင္းအလယ္သို႔ ေခၚၿပီး စည္းကမ္းခ်က္မ်ားကို ေျပာသည္။ လက္အိတ္မ်ားကို စစ္ေဆး၏။ ၿပီးေနာက္ စတင္ထိုးသတ္ရန္ အခ်က္ေပးေလၿပီ…. ႀကိဳးဝိုင္းေအာက္မွ တီးဝိုင္းႀကီးမွ" ေဗပံု …. ထိ… ေဗပံု …ထိ….ေဗထိ…ေဗထိ…" ဟု ခပ္ျမဴးျမဴး ခပ္ျပင္းျပင္းေလးတီးေပးသလို … ပြဲေၾကညာသူမွလည္း " ဟ….ေယာင္….. အကဲမစမ္းနဲ႔ ပြဲႀကမ္းသြားမယ္… အသည္းေကာင္းလို႔ ပြဲေတာင္းတာလား … ဘာတဲ့…. အမ်ိဳးျဖဳတ္မဲ့ ဖိုးတုတ္နဲ႔ ဗုိလ္မထားတဲ့ ေရနဂါး … ထိုးထားမယ္… ပဝါမကူ ေရမကူေၾကး … ဟေယာင္ ….." ဆိုၿပီ ……ေၾကညာေနေတာ့သည္။ ႀကိဳးဝိုင္းထဲမွ ဖိုးတုတ္ကေတာ့ သူ႔ေရွ႕မွ ေရနဂါးကို ႏွစ္ေယာက္အျဖစ္ျမင္ေနရေလၿပီ… ေခါင္းကိုခါယမ္းၿပီး … ေသခ်ာစူးစိုက္ၾကည့္ျပန္သည္… အျမင္အာရံုမ်ားက ေဝဝါးလွ်က္… ထိုစဥ္ "ေဖာင္း .... ေဖာင္း "လက္သီးတစ္လံုး ၿပီး တစ္လံုး သူ႔မ်က္ႏွာတည့္တည့္ ဝင္လာသည္။ ပုတ္ထုတ္လိုက္ေတာ့လည္း မမီလိုက္ေတာ့ ေနာက္လန္ကာ ဟန္ခ်က္ပ်က္သြားသည့္ သူ႕ေမ႔ရိုးဆီသို႔ ေရနဂါး၏ ေနာက္ထပ္လက္သီးတစ္လံုး လွစ္ခနဲ ေျပးဝင္လာျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ဖိုးတုတ္ မ်က္စိထဲ အေမွာင္အတိဖံုးကာ … အရုပ္ႀကိဳးျပတ္ ဝုန္းခနဲလဲက် သူ႕အသိစိတ္တို႔သည္ အေမွာင္ကမ ၻာဆီသို႔ အလည္အပတ္ ထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။
အဆံုးသတ္မေတာ့ ဖိုးတုတ္၏ ေရွ႕သြားႏွစ္ေခ်ာင္း ထက္ပိုင္းက်ိဳးၿပီး ႏွာေခါင္းရိုးက်ိဳးသည့္ ဒဏ္ရာမွာ တစ္သက္စာ အမွတ္တရ … ထိုဒဏ္ရာတို႔ထက္ ပို၍နာက်င္ရသည္ကား …… "ဒါဝဋ္လည္တာေခၚတယ္ ….. လက္ျမန္တဲ့ ဖိုးတုတ္ အမ်ိဳးျဖဳတ္မဲ့ ဖိုးတုတ္ဆိုတဲ့ေကာင္ … သူ႔ထက္လက္ျမန္တဲ့ေကာင္နဲ႔ေတြ႕ေတာ့ ဖိုးတုတ္က ခ်ိဳးရုပ္ျဖစ္သြားၿပီး တကူကူးေတာင္ မေအာ္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္သြားတာေပါ့….."
ေႀသာ္……. ရြာဦးေစတီ ဘုရားပြဲေရာက္ေလတိုင္း ကိုဖိုးတုတ္တစ္ေယာက္ ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ျဖစ္ေနသည့္ ႏွာေခါင္းႏွင့္ ထက္ပိုင္းက်ိဳးသြားေသာ သြားႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေယာင္ယမ္းစမ္းမိၿပီး ရင္နာေနရတုန္းပါပဲေလ…….။
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ႏွစ္စဥ္က်င္းပၿမဲျဖစ္သည့္ ရြာဦးေစတီ ဘုရားပြဲေရာက္ေလတိုင္း ကိုဖိုးတုတ္မွာ ႏွာေခါင္းရင္းတြင္ ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ျဖစ္ေနသည့္ေနရာကို လက္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ၾကည့္ၿပီး တစ္မ်ိဳး ထက္ပိုင္းက်ိဳးေနသည့္ ေရွ႕သြားႏွစ္ေခ်ာင္းေနရာကို လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ တို႔တို႔ၾကည့္ရင္း တစ္ဖံုျဖင့္ ေမ့မရႏိုင္ေသာ ညေလးတစ္ညအေၾကာင္းကို ျပန္မေတြး ျပန္မျမင္ေယာက္ပဲ မေနႏိုင္ေခ်။
ကိုဖိုးတုတ္ကား ယခုဆိုလွ်င္ အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ လူပ်ိဳႀကီး ….. လူငယ္ဘဝက ယခုလို ရြာဦးဘုရားပြဲေရာက္ေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ ကိုဖိုးတုတ္တို႔က ဘုရားပြဲေတာ္မွာ ဘယ္လို အဝတ္အစား ဘယ္လို အျပင္အဆင္ျဖင့္ ကဲလိုက္မည္ျဖင့္ မေမာႏိုင္ေအာင္ ျပင္ဆင္ခဲ့ရတာ မဟုတ္လား ….. အခုေတာ့လည္း ကိုဖိုးတုတ္မွာ ဘုရားပြဲေရာက္ေလတိုင္း နာက်င္စရာ ခံျပင္းစရာ အတိတ္က သူ႔ကို ကလူက်ီစယ္ေနေပေတာ့သည္။
ဘႀကီးတုတ္ဟူသည္မွာ ယခု အသက္ ၄၀ေက်ာ္လာမွ ရြာကလူငယ္ေတြ သူ႔ကိုေခၚၾကသည့္ အမည္နာမ …. ငယ္ငယ္ကေတာ့ ဖိုးတုတ္ေပါ့… ငယ္ဆို အသက္ ၂၀ ေက်ာ္အရြယ္ေလာက္ကပါ …..။ ကိုဖိုးတုတ္က အရပ္ရွည္ရွည္ပိန္ပိန္ပါးပါး … နဂိုကတည္းက ခပ္ဆိုးဆိုး ခပ္ေပေပရယ္…. နာမည္တစ္လံုးနဲ႔ ေနလာတာ မဟုတ္လား …. ဖိုးတုတ္ ….. ဟုတ္တယ္…. "အမ်ိဳးျဖဳတ္မဲ့ ဖိုးတုတ္……."။ မဟုတ္မခံ …. အရည္ရွည္သေလာက္ စိတ္တိုတတ္သူ …. တျခား ကာလသားမ်ားလို မိန္းကေလးေတြကို ပိုးတာပန္းတာ ဝါသနာမပါ …. အေပါင္းအသင္းမ်ားႏွင့္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေသာက္ေသာက္စားစားေနတတ္သူ … မူးယစ္ၿပီးရမ္းကား တတ္သူေတာ့ မဟုတ္…. သို႔ေသာ္ အေပါင္းအသင္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး မၾကာခဏရန္ပြဲေတြ ဆင္ႏြဲတတ္လို႔ သူႀကီးရဲ႕ ထိပ္တံုးစာလည္း ခဏခဏမိတတ္သူ …… ရန္ျဖစ္တိုင္းလည္း ဘယ္ေတာ့မွ ခံရသည္ဆိုတာ မရွိတဲ့လူ …. ျဖစ္ၿပီေဟ့ ဆိုတာနဲ႔ ဖိုးတုတ္က တြယ္လိုက္ၿပီးသား လက္ျမန္သူ …. ဒီေတာ့ ေတာ္ရံုလူေတြက ဖိုးတုတ္ေဟ့ဆိုလွ်င္ မီးေသၿပီးသား ….
တစ္ရက္မွာေတာ့ ကိုဖိုးတုတ္တို႔ရြာမွာ ရွမ္းသိုင္းဆရာႀကီး တစ္ေလာက္က ကိုယ္လံုပညာလာသင္ေပးတယ္ေလ…. ကိုဖိုးတုတ္အပါအဝင္ လူငယ္ေတြ ရွမ္းဆရာႀကီးဆီမွာ ကိုယ္လံုပညာသင္ၾကတာရယ္….။ နဂိုကတည္းက ေျချမန္လက္ျမန္ ဖိုးတုတ္ ပညာေလးတတ္ထားေတာ့ သူ႔တင္မကဘူး … သူ႔အေပါင္းအေဖာ္ေတြကိုပါ ထိဝံ့သူ မရွိေတာ့ …… ။
ဒီလိုႏွင့္ တစ္ႏွစ္က်ေတာ့ ႏွစ္စဥ္က်င္းပၿမဲ ရြာဦးေစတီ ဘုရားပြဲမွာ လက္ေဝွ႕ပြဲအစီအစဥ္ပါဝင္မွာမို႕ ဖိုးတုတ္တို႔ လက္ရည္ေသြးဖို႔ အကြက္ဝင္လာတာေပါ့။ ရွမ္းဆရာႀကီးဆီက ရထားတဲ့ ပညာေတြကို ျပန္ေလ့က်င့္ ….. အဘက္ဘက္က အဆင့္သင့္ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ၿပီး ရြာဦးေစတီဘုရားပြဲရက္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေတာ့တာ ….
ဖိုးတုတ္တို႔ ရြာဦးေစတီက သမိုင္းဝင္ ေစတီေတာ္ ….. အေသာကမင္းႀကီးတည္ထားခဲ့တဲ့ ေစတီအဆူေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ထဲက တစ္ဆူလို႔ ေရွးလူႀကီးေတြကေတာ့ ေျပာၾကတာပဲ… ေစတီေတာ္ တည္ရွိရာေနရာက ေခ်ာင္းသံုးေခ်ာင္းဆံုတဲ့ေနရာ ….. ေခတ္အဆက္ဆက္ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းၿပီး ဗုဒၶပူဇနိယပြဲကို ႏွစ္စဥ္က်င္းပလာခဲ့တာရယ္…။ ႏွစ္စဥ္ပြဲေတာ္မို႔ စည္ကားတယ္ ေျပာရမယ္…. ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္ ရြာေတြက လူေတြအျပင္ အျခားၿမိဳ႕ရြာကေတြပါ ဘုရားဖူးလာၾက … ေစ်းေရာင္းလာၾကနဲ႔ေပါ့။ ဘုရားပြဲက ငါးရက္က်င္းပတာ… ေနာက္ဆံုးရက္မွာ ေဒသခံ သံဃာေတာ္ေတြေရာ ဧည့္သံဃာေတြကိုပါ ဆြမ္းဆန္စိမ္းေလာင္လွဴပြဲလည္း ပါေသးတာကိုး။ ဘုရားပြဲရက္ေရာက္ေတာ့ လက္ေဝွ႕အဖြဲ႕လည္း ေရာက္လာတာေပါ့။ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕နဲ႔ မႏ ၱေလးၿမိဳ႕က လက္ေဝွ႕သမားေတြပါ။ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕က လက္ေဝွ႕သမားေတြကိုေတာ့ နာမည္ႀကီး လက္ေဝွ႔သမား စစ္ကိုင္းေက်ာင္းသားက ဦးစီးအုပ္ခ်ဳပ္လာသလို မႏ ၱေလးၿမိဳ႕က လက္ေဝွ႕အဖြဲ႕ကိုလည္း နာမည္ႀကီး လက္ေဝွ႕သမား က်ားသစ္ရဲေခါင္က ဦးေဆာင္လာတာ…။ လက္ေဝွ႕တြဲဆိုင္းအမ်ားစုက မႏ ၱေလးလက္ေဝွ႕သမားေတြနဲ႔ စစ္ကိုင္းလက္ေဝွ႔သမားေတြပါ။ နယ္ခံ လက္ေဝွ႕ကို စိတ္ပါဝင္စားသူေတြအတြက္လည္း လက္ေဝွ႕အဖြဲ႕ထဲမွာ ပါတဲ့ သင့္ေတာ္မယ္ထင္တဲ့လူနဲ႔ တြဲေပးၿပီး ထိုးသတ္ခြင့္ ေပးထားတယ္…. ဖိုးတုတ္လို႔ပဲ နယ္ခံ လူေတြ လက္ေဝွ႔ႀကိဳးဝိုင္းေပၚတက္ၿပီး လက္ရည္စမ္းၾကတာေပါ့။ သိပ္ဟန္မက်ၾကပါဘူး။ ငါးခ်ီစိန္ေခၚပြဲထိုးရေပမယ့္ သံုးခ်ီျပည့္ေအာင္ ဘယ္နယ္ခံလက္ေဝွ႕သမားမွ မခံႏိုင္ဘူး။ အလြန္ဆံုး ႏွစ္ခ်ီနဲ႔ သံုးခ်ီအစမွာ ေမွာက္သြားၾကတာပဲ ….။ နယ္ခံနဲ႔ လက္ေဝွ႕သမားထိုးတဲ့ တြဲဆိုင္းကို တစ္ညမွာ တစ္ဆိုင္းပဲ ထည့္ေပးတာ။ ဖိုးတုတ္ထိုးရမဲ့ ညက ဘုရားပြဲေနာက္ဆံုးည … သူထိုးသတ္ရမဲ့သူက စစ္ကိုင္းလက္ေဝွ႔အဖြဲ႕က ေရနဂါးဆိုတဲ့ လက္ေဝွ႕သမား အရပ္က ဖိုးတုတ္ထက္ပုတယ္…။ ဗလကလည္း သိပ္ေတာ့ မရွိလွပါဘူး။ နယ္ခံအားလံုးကေတာ့ ဖိုးတုတ္ကို အားေပးၾကတာေပါ့။ ေရွ႕ပိုင္းညေတြက ထိုးသတ္ခဲ့တဲ့ ပြဲစဥ္ေတြမွာ နယ္ခံေတြ အရံႈးေပၚခဲ့ေပမယ့္ …. ဖိုးတုတ္ကေတာ့ နာမည္တစ္လံုးနဲ႔ ေနလာခဲ့တဲ့ေကာင္ မဟုတ္လား… ၿ႔ပီးေတာ့ ဒီနယ္တစ္ဝိုက္မွာ အမ်ိဳးျဖဴတ္မဲ့ ဖိုးတုတ္ဆိုၿပီး နာမည္ႀကီးေနတဲ့ေကာင္ေလ…. ဘုရားပြဲေနာက္ဆံုးညမွာ ဖိုးတုတ္ထိုးသတ္ရမဲ့ အလွည့္က သံုးပြဲေျမာက္…. လက္ေဝွ႕ပြဲစဥ္က ညရွစ္နာရီဆို စတာ…. ဖိုးတုတ္ လက္ေဝွ႕ရံုထဲကို ညခုႏွစ္နာရီ ထိုးၿပီးကတည္းက ေရာက္ေနၿပီး ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းကို ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ သက္သက္သာသာ ေလ့က်င့္ေနတာေပါ့။ သူေလ့က်င့္ေနခ်ိန္မွာပဲ …သူ႕ရဲ႕ ငယ္သူခ်င္း သာခ်ိဳ အခ်ိဳရည္ဗူးေလးတစ္ဗူးကိုကိုင္ၿပီး အနားကိုေရာက္လာတယ္…။
"ဖိုးတုတ္ … ဒီမွာ မင့္အတြက္ ရဲေဆးပါလာတယ္….. မနည္းရွာလာရတာကြ … မင့္အႀကိဳက္ ဦးေရစစ္စစ္ေလးရေအာင္ ….ခါတိုင္းမင္းေသာက္ေနက်အတိုင္း တစ္ေမာ့စာေလးပါ။ "ဟုေျပာၿပီး အခ်ိဳရည္ဘူးေလးကို လွမ္းေပး၏။
"ေအးးးး အခုေသာက္လို႔ မျဖစ္ေသးဘူးကြ… ငါထိုးရမွာက သံုးပြဲေျမာက္ဆိုေတာ့ လက္ေဝွ႔စင္ေပၚတက္ခါနီးမွ ေသာက္ေတာ့မယ္"
ဖိုးတုတ္ ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းေလးကိုသာ ဆက္လုပ္ေနမိသည္။ ထိုးသတ္ရမည့္ လက္ေဝွ႕ပြဲကိုသာ စိတ္ေရာက္ေနတာမို႔ ညေနစာပင္ ေကာင္းေကာင္း မစားခဲ့ရ …..။
ညရွစ္နာရီထိုးၿပီးသည္ႏွင့္ လက္ေဝွ႕ပြဲစရန္ ျပင္ဆင္ေလၿပီ…. လက္ေဝွ႕စင္ေဘးမွ ဆိုင္းဝိုင္းကလည္း " ေဗပံု ထိ … ေဗပံု ထိ… ထိ…ထိ…"ျဖင့္ ေသြးၾကြေအာင္ ေျမာက္ေပးေနေလၿပီ….. ပထမတြဲဆိုင္းကို စထုတ္ရန္ ပြဲအစီအစဥ္ေၾကညာသူမွ တြဲဆိုင္းမ်ားကို ေၾကညာေနေလၿပီ ……။
"ယေန႔ညမွာ ပထမဆံုး ထိုးသတ္မဲ့ တြဲဆိုင္းကေတာ့ နယ္ခံလက္ေဝွ႕သမား ဖိုးတုတ္နဲ႔ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕က လက္ေဝွ႕သမား ေရနဂါးတို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္"ဟု ေၾကညာလိုက္ေတာ့ ဖိုးတုတ္ အံ့ၾသသြားသည္။ သူသိထားသည္က သူထိုးသတ္ရမည္မွာ တတိေျမာက္ပြဲစဥ္ျဖစ္ၿပီး ယခုေတာ့ ပထမဆံုးထိုးသတ္ရမွာဆိုေတာ့ စိတ္ထဲမွာ နည္းနည္းေတာ့ စိုးရိမ္သလို ျဖစ္သြားသည္။ ခဏက ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းဆင္းရင္း ေတြးထားသည့္ ၿပိဳင္ဘက္ရဲ႕ ထိုးကြက္သတ္ကြက္ေတြကို ဘယ္လိုေရွာင္ၿပီး ဘယ္လိုျပန္တိုက္ခိုက္မယ္ဆိုသည့္ နည္းဗ်ဴဟာမ်ားပင္ ေခါင္းထဲမွ ေပ်ာက္သြားသည္။ ပထမဆံုးတြဲဆိုင္းထိုးရမည္မို႔ လက္ေဝွ႕အဖြဲ႕မွ တစ္ေယာက္က သူ႕ကို႔ လက္အိတ္လာစည္းေပးသည္။ သူ၏ အေပါင္းအေဖာ္သံုးေယာက္ကလည္း သူ႕ေဘးတြင္ အားေပးစကား ေျပာေနၾကသည္။ အားလံုးျပင္ဆင္ၿပီး လက္ေဝွ႕စင္ေပၚသို႔ တက္ရန္ ပြဲေၾကညာသူမွ ေခၚေတာ့…. ခဏက သာခ်ိဳေပးထားသည့္ အခ်ိဳရည္ဘူးထဲမွ ရဲေဆးကို တစ္က်ိဳက္တည္းေမာ့ခ်လိုက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ေရတစ္ငံုငံုၿပီး လက္ေဝွ႕စင္ဆီသို႔ တက္လာေတာ့ ပရိတ္သတ္မ်ားမွ " ဖိုးတုတ္… ဖိုးတုတ္… အမ်ိဳးျဖဳတ္မဲ့ ဖိုးတုတ္…..အမ်ိဳးျဖဳတ္မဲ့ ဖိုးတုတ္….. ဖိုးတုတ္ကြ … ေရနဂါးကို အေရဆုပ္ပစ္လိုက္စမ္း….." ဆိုၿပီး အားေပးေနၾကသည္။ လက္ေဝွ႕ပြဲတို႔၏ ထံုးစံအတိုင္း လက္မွတ္ထိုးကာ ဖိုးတုတ္မွာ ႀကိဳးဝိုင္းအတြင္းသို႔ဝင္ၿပီး ပြဲေၾကညာသူမွ သူ႔ကို ပရိတ္သတ္ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးၿပီး လက္ေဝွ႕ဟန္ေရးျပခိုင္းေတာ့သည္။ လက္ေဝွ႔ ဟန္ေရးျပၿပီး ႀကိဳးဝိုင္းေထာင့္မွာ ခဏနားေနခ်ိန္ ေရနဂါးကို မိတ္ဆက္ၿပီး လက္ေဝွ႕ဟန္ေရး ျပေစျပန္သည္။ ဖိုးတုတ္ႀကိဳးဝိုင္းေဒါင့္မွာ နားေနစဥ္ သူ႔မ်က္ႏွာမ်ား ထူအမ္းလာကာ ေခါင္းထဲမွာ ရီေဝစျပဳလာသည္။ သာခ်ိဳ၏ ရဲေဆး အစြမ္းျပေလၿပီ ….. ေဘးပတ္လည္မွ ပရိတ္သတ္မ်ားဆီၾကည့္မိေတာ့ အျမင္ေတြဝါးလာေလၿပီ….။ ရာဇဝင္ေတာ့ အရိုင္းမခံႏိုင္… စင္ေပၚတက္လာၿပီးမွ ျပန္ဆင္းသြားလွ်င္ အရွက္ကြဲေပေတာ့မည္။ ခါတိုင္းေသာက္ေနက် အရက္က ဒီညမွာ ပိုမိုအစြမ္းျပေနပံု ……
အစြမ္းျပေပလိမ့္မေပါ့ ….. ညေနစာမစားခဲ့ရသည့္မို႔ ဘာအစာမွ မရွိသည့္ အစာအိမ္ထဲကို အရက္ဦးေရျပင္းဝင္သြားမွေတာ့ မမူးဘယ္ခံႏိုင္ေပလိမ့္မည္နည္း။ ဖိုးတုတ္တို႔ ေဒသက ဆန္အရက္ကိုသာ ေသာက္သံုးသူမ်ားေလသည္။ ဆန္အရက္မွာ တစ္ခြက္ေသာက္လိုက္လွ်င္ တစ္ခြက္စာ ခ်က္ခ်င္းမူးသည့္ အရက္မ်ိဳး… ႀကိဳးဝိုင္းေပၚမတက္မီ ဖိုးတုတ္ေသာက္လိုက္သည့္ အရက္က ေရမေရာထားသည့္ အရက္ဦးေရ … မီးေတာက္အရက္ …..
ႀကိဳးဝိုင္းဒိုင္မွ သူတို႔ႏွစ္ဦးကို ႀကိဳးဝိုင္းအလယ္သို႔ ေခၚၿပီး စည္းကမ္းခ်က္မ်ားကို ေျပာသည္။ လက္အိတ္မ်ားကို စစ္ေဆး၏။ ၿပီးေနာက္ စတင္ထိုးသတ္ရန္ အခ်က္ေပးေလၿပီ…. ႀကိဳးဝိုင္းေအာက္မွ တီးဝိုင္းႀကီးမွ" ေဗပံု …. ထိ… ေဗပံု …ထိ….ေဗထိ…ေဗထိ…" ဟု ခပ္ျမဴးျမဴး ခပ္ျပင္းျပင္းေလးတီးေပးသလို … ပြဲေၾကညာသူမွလည္း " ဟ….ေယာင္….. အကဲမစမ္းနဲ႔ ပြဲႀကမ္းသြားမယ္… အသည္းေကာင္းလို႔ ပြဲေတာင္းတာလား … ဘာတဲ့…. အမ်ိဳးျဖဳတ္မဲ့ ဖိုးတုတ္နဲ႔ ဗုိလ္မထားတဲ့ ေရနဂါး … ထိုးထားမယ္… ပဝါမကူ ေရမကူေၾကး … ဟေယာင္ ….." ဆိုၿပီ ……ေၾကညာေနေတာ့သည္။ ႀကိဳးဝိုင္းထဲမွ ဖိုးတုတ္ကေတာ့ သူ႔ေရွ႕မွ ေရနဂါးကို ႏွစ္ေယာက္အျဖစ္ျမင္ေနရေလၿပီ… ေခါင္းကိုခါယမ္းၿပီး … ေသခ်ာစူးစိုက္ၾကည့္ျပန္သည္… အျမင္အာရံုမ်ားက ေဝဝါးလွ်က္… ထိုစဥ္ "ေဖာင္း .... ေဖာင္း "လက္သီးတစ္လံုး ၿပီး တစ္လံုး သူ႔မ်က္ႏွာတည့္တည့္ ဝင္လာသည္။ ပုတ္ထုတ္လိုက္ေတာ့လည္း မမီလိုက္ေတာ့ ေနာက္လန္ကာ ဟန္ခ်က္ပ်က္သြားသည့္ သူ႕ေမ႔ရိုးဆီသို႔ ေရနဂါး၏ ေနာက္ထပ္လက္သီးတစ္လံုး လွစ္ခနဲ ေျပးဝင္လာျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ဖိုးတုတ္ မ်က္စိထဲ အေမွာင္အတိဖံုးကာ … အရုပ္ႀကိဳးျပတ္ ဝုန္းခနဲလဲက် သူ႕အသိစိတ္တို႔သည္ အေမွာင္ကမ ၻာဆီသို႔ အလည္အပတ္ ထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။
အဆံုးသတ္မေတာ့ ဖိုးတုတ္၏ ေရွ႕သြားႏွစ္ေခ်ာင္း ထက္ပိုင္းက်ိဳးၿပီး ႏွာေခါင္းရိုးက်ိဳးသည့္ ဒဏ္ရာမွာ တစ္သက္စာ အမွတ္တရ … ထိုဒဏ္ရာတို႔ထက္ ပို၍နာက်င္ရသည္ကား …… "ဒါဝဋ္လည္တာေခၚတယ္ ….. လက္ျမန္တဲ့ ဖိုးတုတ္ အမ်ိဳးျဖဳတ္မဲ့ ဖိုးတုတ္ဆိုတဲ့ေကာင္ … သူ႔ထက္လက္ျမန္တဲ့ေကာင္နဲ႔ေတြ႕ေတာ့ ဖိုးတုတ္က ခ်ိဳးရုပ္ျဖစ္သြားၿပီး တကူကူးေတာင္ မေအာ္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္သြားတာေပါ့….."
ေႀသာ္……. ရြာဦးေစတီ ဘုရားပြဲေရာက္ေလတိုင္း ကိုဖိုးတုတ္တစ္ေယာက္ ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ျဖစ္ေနသည့္ ႏွာေခါင္းႏွင့္ ထက္ပိုင္းက်ိဳးသြားေသာ သြားႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေယာင္ယမ္းစမ္းမိၿပီး ရင္နာေနရတုန္းပါပဲေလ…….။
No comments:
Post a Comment